Selam, n'aber?
Bol olaylı bir bölüme hoş geldiniz. (Alkışlar şakşak)
Ben bölümü çok severek yazdım, umarım siz de seversiniz.
İyi okumalar.
💜🧚🏼♀️
"Geri zekalı, yemin ederim geri zekalı bu çocuk." diye söylenerek Rüya'nın hastanedeki odasına giren Doruk'a uyuyan Rüya'yı gösterdi Asiye başıyla. Doruk'un yüz ifadesi gevşerken "Ne oldu?" diyen Asiye'ye çevirdi bakışlarını. "Bak bu salak Berk var ya, asla büyümeyecek." demesi üzerine gülerek "Sevgilim bunu zaten hepimiz biliyorduk da konu nasıl Berk'e geldi?" diye sordu.
"Bugün bizim şantiyeyi denetlemeye gelmişler ve bil bakalım o sırada orada olması gereken Mühendis Berk Bey neredeymiş?" "Neredeymiş?" "Aybike en sevdiği yemeği yaptığını söyleyince dayanamamış ve eve gitmiş. Karakola çağırıyorlarmış. 'Gel, kurtar beni.' diyor."
Doruk'un odadaki koltuğa oturduğunu görünce "E gitmeyecek misin?" dedi Asiye. "Bana ne ya, ne hali varsa görsün. Şantiyeyi bırakıp giderken bana mı sordu?" diyen Doruk'a "Gitmeyeceksin yani? Bırakacaksın orada? Peki, sen bilirsin." deyince ofladı Doruk. "Seni bu halde bırakıp nasıl gideceğim?" dedi bakışlarını Asiye'nin üzerinde gezdirerek. "Doktor 'Erken doğum riski var.' dedi."
Hamileliğinin 8.ayındaydı Asiye ve Doruk'un dediği gibi, erken doğum riski vardı. "Hayatım hastanedeyiz zaten, bir şey olursa müdahale ederler." "Olmaz Asiye, nasıl gideyim seni bırakıp?" "Doruk burada Ömer var, Efla var. Onlar dururlar benim yanımda sen gelene kadar. Berk'in sana ihtiyacı var şimdi."
Doruk'un gözlerindeki kararsızlığı görünce gülümseyerek başıyla gitmesini söyledi Asiye. Doruk az önce oturduğu koltuktan kalkıp Asiye'nin önünde durduktan sonra "Bir şey olursa hemen haber vereceksin ama bana, söz mü?" deyince Asiye cevap vermek yerine yanağına bir öpücük kondurdu. Çünkü eğer ağrısı olduğunu söyleseydi gitmezdi Doruk, biliyordu.
Doruk, avuç içini Asiye'nin karnının üstünde gezdirirken sevdiği kadının alnına bir öpücük bıraktı. Asiye'den uzaklaştıktan sonra yatağında uyuyan Rüya'nın yanına gitti ve uyandırmamaya dikkat ederek bir öpücük bıraktı küçük kızının elinin üstüne. Son kez Asiye'nin yanağına bir öpücük bıraktıktan sonra çıktı odadan.
💜🧚🏼♀️
Asiye "Anne, bana su verir misin?" diyen kızına gülümsedikten sonra yavaşça kalktı oturduğu koltuktan ve rahatsız adımlarla odadaki dolabın üstünde duran sürahiden su doldurdu bardağa. Eli, karnına giderken titreyen eliyle kızına uzattı su dolu bardağı. Güçlükle bir nefes verdikten sonra yatakta yanına oturdu ve korkmaması için kendini gülümsemeye zorladı.
Odanın kapısı iki kez tıklandıktan sonra açıldığında içeri gülen yüzüyle giren Efla, Asiye'nin acı dolu yüz ifadesini görünce yüzü tedirgin bir hal alırken ona susmasını işaret etti Asiye. Oturduğu yerden bir eli belinde, yavaşça kalkarken yanına gidip koluna girerek yürümesine yardımcı oldu Efla.
İçeri Ömer girdiğinde karşılaştığı manzara karşısında hızlıca kardeşi ve eşinin yanına gelirken "Asiye iyi misin?" diyen Ömer'e kafasını iki yana sallayarak cevap verdi Asiye. "Sabahtan beri bir ağrı var ama şimdi..." diye açıklamaya başladığında beline giren sancı, bıçak gibi kesti sözlerini.
Rüya, yattığı yerde doğrulup "Ne oldu anneme?" deyince ona dönüp kendini gülümsemeye zorlayarak cevap verdi Efla "Bir şey olmadı kelebeğim." diyerek. "Kardeşin yaramazlık yapıyor sadece." Ömer, korku dolu gözlerle onları izleyen yeğeninin yanına gittikten sonra "Annen iyi bir tanem, korkma sen." dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Leukemia ✓
FanfictionAsDor ama anne ve baba... AsDor ama aşık, tutkulu, inatçı ve savaşçı... AsDor ama bu sefer "Hayat Gibi" Dram, entrika ve tabi ki aşk, sevgi, umut... Onlar şarkılarını söylerken(?) siz de eşlik etmeye ne dersiniz? "Küçük civcivim, güzel kızım..." 💜�...