Leukemia ✓

13| Rüya

Selam, nasılsınız?

Yine geç saatler ve yine ben ama evde değildim, gelince de sizi bölümsüz bırakmak istemedim.

Bakalım kimmiş Rüya'nın Efloş'u?

Bölüm beni çok heyecanlandıran bir bölüm, o yüzden uzatmak istemiyorum.

Bölümü tüm "Dorukgül'ün suçu ne?" kızlarına ithaf etmek istiyorum. Beraber dağıldık, beraber toparlanalım. ❤

İyi okumalar.

💜🧚🏼‍♀️

"Biz sizinle biraz konuşalım mı?" dedi Efla, Asiye ve Doruk'a. İkisi de kafa salladıktan sonra kapının önüne çıkınca "Sakin olun, tamam mı?" diye konuşmaya başladı. "Daha korkmak için, üzülmek için çok erken. Yani kanama, sebepsiz morluklar ve ateş lösemi ihtimalini akla getiriyor, evet ama sadece ihtimal."

"Efla, bak ne olur açık konuş bizimle. Kızımız iyi mi?" "Ben doktor değilim Doruk, size durumu hakkında bilgi veremem. Korkuyorsunuz, biliyorum ama Rüya zeki bir çocuk. Bir şeylerin yolunda gitmediğinin farkında. Onun da korkmaması için içinizde yaşamaya çalışın lütfen."

"Haklısın, tamam." dedi Doruk kafa sallayarak. "Ne zaman çıkar peki bu testlerin sonucu?" "Akşama anca çıkar, o da en iyi ihtimal." "Bekleyeceğiz yani?" "Sabır bizim işimizin en önemli unsuru."

"Peki diyelim ki test pozitif çıktı, o zaman ne olacak?" dedi Asiye alacağı cevaptan korkarak. "Asiye, tedavi süreci uzun ve yorucu hem psikolojik hem de fiziksel olarak. O yüzden bu ihtimali şimdi düşünmeyelim bence. Gerekirse doktoruyla konuşursunuz." Durgun yüz ifadesiyle "Sağ ol Efla." diyen Doruk'a "Keşke elimden daha fazlası gelse." diye cevap verdi Efla.

💜🧚🏼‍♀️

"Ömerciğim ne yapıyor?" diyen Rüya ile burukça gülümsedi odadaki herkes. "İyi Ömerciğin, uyuyordur herhalde." diye cevap verdi Efla ona. "Ben onu da çok özledim Efloş, neden hiç beni görmeye gelmiyor?" "Bir tanem çok çalışıyor dayın, ondan fırsat bulamıyor. Ama o da seni çok özlüyor, söylerim gelir seni görmeye."

"Efloş, Ömer Dayım çok çalışıyor diye sen de ondan başka evde mi yaşayacaksın? Hani annemle babam öyle yapmış ya."

Asiye ve Doruk birbirlerine bakarken "Şey..." dedi Efla ne diyeceğini bilemeyerek. "Portakal suyu ister misin? Bak, kafeteryada bir Suna Abla var, kendisi yapıyor portakal suyunu. İçmek ister misin?" Rüya omuz silkerek "Olur." deyince "O zaman sen bekle, ben alıp geleyim." diyerek odadan çıktı.

"Ben de Melisa'yı arayıp eve gitmeyeceğimi söyleyeyim." diyen Doruk'a "Melisa mı geldi?" dedi Asiye. Doruk kafa sallarken "Bugün, sabaha karşı geldi." deyince Asiye "Ben geldiğimde sende miydi yani?" diye sordu. Doruk kafa sallarken "Ne oldu?" diye sorduğunda "Yok bir şey ya, göremedim ya ona üzüldüm." dedi. "Abimle de konuştuk, hiç söylemedi." "Bana da sürpriz oldu."

"Baba, halamlar buraya gelse olur mu?" diyen Rüya'ya döndü Doruk'un bakışları. Yatakta yanına otururken "Babacığım, bence onlar buraya gelmesin. Biz, onlara gidelim." dedi gülen yüzüyle. Rüya, sevinçle ellerini çırparken "Peki ne zaman gideceğiz?" diye sordu. "Doktorlar sana baksınlar, hastaneden çıktıktan sonra gideriz." Rüya, Asiye'ye dönerek "Anne gidebilirim, değil mi?" deyince "Gidebilirsin anneciğim." dedi Asiye onun saçlarını okşayarak.

"Ben hasta oldum diye çok mu üzüldün sen anne?" dedi annesinin solgun yüzü karşısında. Asiye, yatakta diğer yanına oturduktan sonra "Üzüldüm tabi bir tanem. Canımsın sen benim, seni öyle görünce çok üzüldüm." diye cevap verdi ona. "Sen peki baba?" dedi yüzünü Doruk'a dönerek. "Sen de mi çok üzüldün?" "Çok üzüldüm babacığım."