Leukemia ✓

S3B7| Çıngırak 🪀

Selam, n'aber?

Uzun zaman oldu ama mecburi diyebileceğim bir zaman dilimiydi bu, yoğunluktan buraya ayıracak vaktim kalmıyor çünkü ne kadar istesem de. Finallerden önce bir koşu geldim ama sgdhasgdajs

Bölüm konusunda pek emin değilim açıkçası, bir şeyler içime sinmedi ama ne olduğunu bilmiyorum. 

Ufak bir zaman atlaması var bölümde ve bu soru onunla ilgili: Cinsiyet tahminlerinizi alayım ahahshahs

İyi okumalar.

💜🧚🏻‍♀️

Asiye ellerini büyüyen karnına yasladıktan sonra "Bebeğim," dedi. Ardından diyeceği şeyi düşününce kıkırdadı. "Bugün de kendini göstermezsen baban sana küsecekmiş artık."

"Yani ben anlattım tabi ona, senin bize sürpriz yapmak istediğini söyledim. Ama baban sürprizleri sevmezmiş, öyle dedi. Yalan. Bayılır şımartılmaya, zaten ondan yapıyor."

"Umurunda değilmiş gibi yapacakmış, öyle yaparsa saklanmazmışsın." Durakladı. "Gerçi biz konuşurken sen bunları zaten duydun, neden tekrar anlatıyorum ki?"

Doruk geldiğini belli etmek için odanın kapısını tıklattıktan sonra "Asiye'm," dedi. "Telefonda mısın?" "Yoo, bebeğimle konuşuyorum."

Duyduğu şeye gülümsedi Doruk. Ardından hızla yüzü düşünce "Ne oldu?" dedi Asiye kaşlarını çatarak. "Ben konuşmuyorum." "Yani?" "Yani küstüm." "Tamam."

"Ne, tamam, ya? Sorsana bi', neden, diye." Asiye güldü ona ve "Neden?" dedi. "Ya 4,5 aylık olacak neredeyse. Ne tekme attı ne aşerdin ne de cinsiyeti belli. Bu çocuk beni sevmiyor."

"Aşkım evet, söyledi bana ama ben sen üzülme diye söyleyemedim." "Dalga mı geçiyorsun?" "Sence?"

"Kalbimi kırıyorsun." "Ya kıyamam sana," dedi Asiye gülerek. "Ama bence bugün öğreneceğiz cinsiyetini." "Öyle mi diyorsun?" "Yani, bence öyle." "Peki ne hissediyorsun, sence kız mı, erkek mi?"

Asiye birkaç saniye sessiz kaldıktan sonra "Bence erkek ya," dedi. "Sen?" "Bence kız, öyle hissediyorum." "O zaman kesin erkek." "Nedenmiş o?"

Kaşlarını çatan Doruk'un ciddiyetine güldü Asiye. "E seni sevmiyor ya, ne dersen tersini yapıyor o yüzden." "Allah Allah ya, çok komik. Sana da küstüm, konuşmayacağım ikinizle de." "Ya tamam, şaka yaptım." dedi Asiye gülerek. "Ben erkek olacakmış gibi hissediyorum sadece, o kadar."

"İsim konusunda hemfikir miyiz peki?" diyen Doruk'a gülerek kafa salladı Asiye. Çok önceden konuşmuşlardı, Asiye'nin dış gebeliğini gerçek bir bebek sandıkları zaman. Doğacak bebeklerini düşünüp hayal kurmuşlardı, hepsi gerçek olacaktı hayallerinin.

Ninni söyleyerek uyutacaktı bebeğini, kokusuyla mest olacaktı. Doruk büyümesi için sabırsızlanırken, muhtemelen oyun arkadaşını paylaşmak zorunda olduğu için kıskanacaktı Rüya. Umut? Umut daha o kadar küçüktü ki evlerinin içine bir anda dahil olacak yeni aile üyelerini nasıl karşılardı, bilmiyordu. Ama kardeşiydi sonuçta, severdi. Hem kreşte arkadaşlarıyla iyi anlaşıyordu, kardeşiyle de anlaşırdı

Asiye düşünceleriyle bebeğini hissetmek isteyerek karnına sardı ellerini. Ardından gülümserken, Doruk'un sorusuna cevap vermek için ona döndü yüzünü. Doruk ise onun diyeceği şeyi önceden biliyormuş gibi ona eşlik etti ona eş zamanlı olarak. "Kız olursa Masal, erkek olursa Can."

Aynı anda kurdukları cümle, Asiye'yi güldürürken, beline sardı Doruk kollarını ve bir öpücük bıraktı boynuna. Ardından elini, Asiye'nin büyüyen karnına yasladı ve "Babacığım," dedi. "Güzel bebeğim benim. Sen çok akıllı bir bebek olduğun için bugün saklanmak yok, tamam mı? Biraz baba sözü dinle ya. Hem sonra sen büyüyünce hep beraber oynarız saklambaç, sen de oyun arkadaşımız olabilirsin yani. Hatta annen de olur ama onu ebe yapalım."