ရိပေါ် ပြင်ဆင်ပြီးအောက်ဆင်းလာတော့ ဧည့်ခန်းဆိုဖာမှာ ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ကာ မျက်ရိုးတွေနှိပ်နေတဲ့ ရှင်းgeကိုတွေ့လိုက်တော့ သူကြောင်သွားရသည်။ ဒီချိန် geက companyမှာ ရှိနေရမဲ့အချိန်မလား စဉ်းစားနေရင်း သူ့ခြေလှမ်းတွေက ဧည့်ခန်းထဲက Geဆီသို့~
"Ge "
" အာာ ဝမ်လေး"
"အလုပ်သွားလိုက်ပြီမဟုတ်ဘူးလား"
သူမေးလိုက်တော့ နွမ်းဖတ်နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ geက~
" Ge ခေါင်းနဲနဲ ကိုက်နေလို့ နေ့တပိုင်းနဲ့ ပြန်လာနားလိုက်တာ"
" ဟင် ဟုတ်လား သားဘာလုပ်ပေးရမလဲ ဆေးသောက်ပီးပြီလာ"
" သောက်ထားပြီးပါပြီ ခနနေ တရေးအိပ်လိုက်ရင် သက်သာသွားမှာပါ .. ဒါနဲ့ ဝမ်လေးကဘယ်သွားမို့လဲ"
သူ့တကိုယ်လုံးကို ခြုံငုံ ကြည့်ကာပြောလာတဲ့ Ge
" သား အပြင်ခနသွားမလို့ Ge "
"ဝမ်လေးမားနဲ့ပါး ဆီကိုလား"
"ဟုတ်... သားပြန်ရောက်တာ တပတ်တောင်ရှိနေပြီ ခုထိ မားတို့ကိုသွားမတွေ့ရသေးလို့.. အဲ့ဒါ...."
" အဲ့ဒါစောစော ပြောရောပေါ့ဝမ်လေးရယ် geလိုက်ပို့ပေးမှာပေါ့ "
"ကဲ....လာ သွားကြရအောင်"
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကားသော့ကောက်ယူကာ သူ့ကိုသွားရန်ခေါ်နေတဲ့ ge
"Ge ခေါင်းကိုက်နေတယ်ဆို"
"အင်းလေ ဒါပေမဲ့ ရပါတယ် ဆေးသောက်ထားပြီးပြီဘဲ"
"မဟုတ်တာ နားလိုက်ပါ သားဘာသာသား သွားပါ့မယ်"
" တယောက်တည်းလွှတ်ဖို့ Ge ဘယ်လိုစိတ်ချမှာလဲ ဝမ်လေးရာ "
" သားရဲ့မွေးရပ်မြေပါgeကလဲ ပြီးတော့ ခု သားကို အရင်လို လွယ်လွယ်နဲ့ အနိုင်ကျင့် လို့လဲမရတော့ပါဘူး သွား သွားနားလိုက်နော် လိမ္မာတယ်"
"Ok ok တခုခုဆိုရင်တော့ ချက်ချင်းဖုန်းဆက်နော် "
Geကို အတင်းတွန်းကာ အခန်းထဲ ပို့လိုက်တော့မှ လက်လျော့သွားတဲ့ ge.
ESTÁS LEYENDO
Born To Love You 💞
Fanficနာကျင်စရာတွေနဲ့ ပြည့်နှုက်နေပြီး အပြစ်ကင်း ဖြူစင်လွန်းတဲ့ မင်းဘ၀လေးကိုစောင့်ရှောက်ခွင့် ပေးခဲ့တဲ့တွက် ကံတရားကြီးကို ကိုကို သိပ်ကျေးဇူးတင်မိခဲ့တာ ဒါပေမဲ့ ကလေးငယ်ကို အကြိမ်ကြိမ်နာကျင်စေမိတဲ့သူက ကိုကိုကိုယ်တိုင် ဖြစ်လာခဲ့တော့ ကိုကို ဘာဆက်လုပ်ရတော့မှာလဲ...
