Unicode
"ဆိုးလိုက်တာ ကိုကိုက ဆိုးလိုက်တာဗျာ"
ရိပေါ် ကိုကို့လက်ဖဝါးထဲ သူ့မျက်နှာလေးအပ်ကာ သတိမဲ့စွာလဲလျောင်းနေတဲ့ ကိုကို့ မျက်နှာလေးကို ငေးကြည့်ရင်း ရေရွတ်နေမိသည်။
"ကိုကို က ဆိုးလိုက်တာဗျာ"
ရှောင်ကျန့် နားထဲတစွန်းတစဝင်လာတဲ့ ကလေးငယ်ရဲ့ အသံလေးကြောင့် မဟုတ်ပါစေနဲ့လို့ အကြိမ်ကြိမ်ဆုတောင်းရင်း မျက်စိကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်ပြီး ဝေ့ကြည့်မိတော့ သူ့ကိုငေးကြည့်နေတဲ့ ကလေးငယ်နဲ့ မျက်ဝန်းနီနီ နဲ့ အကြည့်ချင်းဆုံတယ်။
ကလေးငယ်ရဲ့ မို့အစ်နီရဲနေတဲ့ မျက်ဝန်းအစုံက အရာအားလုံးကို သိသွားခဲ့ပြီဆိုတာညွှန်ပြနေလေရဲ့။
"သ.. သတိရပြီလား ခ ..ခနနော် မား... မား ပါး ကိုကို သသတိရပြီ"
အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့နဲ့ သူသတိရလာကြောင်း မားတို့ကို လှမ်းပြောနေတဲ့ ကလေးငယ် ။ ထိုအခါမှ ဆိုဖာပေါ်က မားတို့ကလဲ သူရှိရာကို အပြေးလာကာ~
"သား သက်သာရဲ့လား ဘယ်လိုနေသေးလဲ"
"သား သက်သာရဲ့လား"
သူ့ဘေးနားလာဝင်ထိုင်ကာ သူ့ကိုစိုးရိမ်တကြီးနဲ့ မေးလာခဲ့တဲ့ မားနဲ့ပါး အပြင် သူ့ကို စိုးရိမ်တကြီးကြည့်နေသည့် ယွီပင်းတို့ အုပ်စု။
ရှောင်ကျန့် ထထိုင်ရန်ပြင်လိုက်ဝောာ့ သူ့ကို လာကူရန်ပြင်နေတဲ့ ကျိုးချန်နဲ့ ယွီပင်းကြောင့် သူလက်ကာပြလိုက်ကာ~
"နေ နေ ရတယ် ငါ့ငါလုပ်နိုင်တယ်"
ပြောရင်း သူကြိုးစားထထိုင်လိုက်သည်။
ရှောင်ကျန့် သူ့ဘေးက မားနဲ့ ပါးရဲ့လက်ကို ဆွဲကိုင်ပြီး~
"သားတောင်းပန်ပါတယ်နော်"
"...."
"မားတို့ ပါးတို့ကို အမြဲ စိတ်မချမ်းမြေ့စရာတွေဘဲ ပေးမိလို့ သားတောင်းပန်ပါတယ်"
"မ မဟုတ်တာ သားရယ် မားသားလေးကြောင့် မားဘယ်လောက်တောင် ပျော်ရွှင်ခဲ့ရလဲ မားသားလေးကြောင့် မားတို့ ဘယ်လောက်တောင် ပျော်ရွှင်ခဲ့ရတယ်မှတ်လဲ"
ESTÁS LEYENDO
Born To Love You 💞
Fanficနာကျင်စရာတွေနဲ့ ပြည့်နှုက်နေပြီး အပြစ်ကင်း ဖြူစင်လွန်းတဲ့ မင်းဘ၀လေးကိုစောင့်ရှောက်ခွင့် ပေးခဲ့တဲ့တွက် ကံတရားကြီးကို ကိုကို သိပ်ကျေးဇူးတင်မိခဲ့တာ ဒါပေမဲ့ ကလေးငယ်ကို အကြိမ်ကြိမ်နာကျင်စေမိတဲ့သူက ကိုကိုကိုယ်တိုင် ဖြစ်လာခဲ့တော့ ကိုကို ဘာဆက်လုပ်ရတော့မှာလဲ...
