ATHERIS (S1)

part 9

دوستان این پارت ۹ به خاطر باگ واتپد جا به جا شده تیترش درست هم نمیشه😑🤦🏻‍♀️.

ساعت 5 صبح بود که از خواب پرید، خوابی که دیده بود آشفتش کرده بود. از اتاق بیرون اومد و به آشپزخونه رفت. یک لیوان آب خنک برای خودش ریخت و از توی یخچال یک لیمو برداشت و دو قاچ کرد، قاچ اول رو توی لیوان خالی کرد و بعد قاچ بعدی رو بویید.

الان احساس بهتری داشت، اما انجام این کار باعث شده بود دوباره به فکرش بیوفته. اون کسی بود که بهش پیشنهاد داده بود وقتی آشفته میشه این کار رو بکنه، احساس دلتنگی قلبش رو فشرد، قلبی که همه فکر میکردن از سنگه.

به اتاقش برگشت و توی بالکن رفت، همونطور که به آسمون گرگ و میش نگاه میکرد و از نوشیدنیش میخورد با خودش زمزمه کرد:

+یعنی الان کجاست؟ خیلی وقته ندیدمش

بغضی که گلوشو فشار میداد با یک نفس عمیق از بین برد و نوشیدنیشو سر کشید.

******

با کلافگی نشست از تمام شب فقط 2 ساعت خوابیده بود. استرس و آشفتگی ذهنش رو درگیر میکردن و به چشم های خستش اجازه بسته شدن نمیدادن. انقدر توی جاش وول خورد که بیخیال خوابیدن شدن و از جاش بلند شد تا دوش بگیره بلکه کمی از خستگی بدنش کم بشه و بتونه ذهنش رو اروم کنه.

وقتی از حموم بیرون اومد سونگیون رو ندید اما لوهان با چهره ای درهم هنوز خواب بود. لو گه عزیزش آدم سرسخت و محکمی بود اما ضربه های بی رحم ایان سر زخم های تازه مرهم پیدا کرده اون ماموریت لعنتی قبلی رو که شکستگی دندش بود رو باز کرده بود و ضربه ای که بهش خورده بود بهش فشار آورده بود. پتو رو تا روی شونه هاش بالا کشید و از اتاق بیرون رفت.

خداروشکر میکرد برای کریس کاری مهم و یکدفعه ای پیش اومده بود و نمیتونست لوهان رو با خودش ببره، این اتفاق واقعا ییبو و سونگیون رو خوشحال کرده بود.

وارد آشپزخونه شد و پشت میز نشست، هنوز کسی بیدار نشده بود و تنها افراد توی آشپزخونه ییبو و سونگیون بودن که در سکوت صبحونه میخوردن. ییبو نتونست تحمل کنه و رو به سونگیون گفت:

_ بازم که ساکتی گه ! اینجوری تو فکر بودنت اذیت کنندس حداقل شوخی های تو یکمی بهمون انرژی میداد

و بعد لبخندی به نشونه نیت خوبش به سونگ گه اش زد. سونگیون در جواب حرف ها و لبخند دی دی عزیزش لبخند محوی زد و بلاخره زبون باز کرد

سونگ: خیلی فکرم درگیرشه ییبو، هرچی بیشتر فکر میکنم کمتر به نتیجه میرسم. نگران من نباش خوبم فقط ذهنم درگیه