ATHERIS (S1)

part 13

حدود دو هفته از اون ماجرا میگذشت و هم زخم های لوهان التیام پیدا کرده بود و هم به محل کارش عادت کرده بود. امروز یکی که تو کارشون موش دوونده بود و کریس تقریبا یک هفته روش تحقیق کرده بود، تا بلاخره تونسته بود با نقشه امروز بکشونتش سر میز بازی، قرار بود بیاد و مشکلی هم پیش اومده بود که مجبور شده بودن زود برن کلاب.

******

همونطور که به گزارشات ییبو خابالود گوش میداد از پله ها پایین میومد.

+ این دفعه برای وقت گذروندن با گه گه دوست داشتنیت شب رو بیدار نمون که صبح اینطوری خابالود باشی

و بعد به سمت اتاق تائو راه افتاد. ییبو درحالی که پشت سرش میرفت نامحسوس دهنشو کج کرد و اداشو در آورد. همون لحظه تائو از اتاقش بیرون اومد و نگاهش به ییبو و اتریس افتاد.

+ کریس کجاست؟ از صبح دارم دنبالش میگردم ولی نیست

تائو: کلابه دیگه...صبح زود رفت مگه خبر نداشتی؟

+ نه.....چرا انقدر زود رفته؟

تائو: اون پسره امروز قرار بازی داره عجله ای شد....منم صبح بیخوابی به سرم زده بود اومدم پایین تو آشپزخونه که اتفاقی دیدمشون

+ اهان پس مجبورم خودم برم کلاب

تائو: اووو به به اتریس بزرگ میخوان قدم رنجه بفرمایند

و بعد خندید...ییبو شاهد لبخند نسبتا محو اتریس شد و باز هم مثل همیشه محو لبخندش شد.

+ لودگی بسه به کارت برس

تائو: خدافظ قربان

و بعد با خنده به طرف مقصد خودش رفت. ژان باز هم مثل قبل سرد و جدی شد و بدون حرف به طرف ماشین رفت.

بعد از دو هفته همکاری بلاخره به هم عادت کرده بودن و کم تر کلکل میکردن ولی خب مسلما تائو و سونگیون باهم صمیمی تر شده بودن و بیشتر بهشون خوش میگذشت.

ییبو برای انجام کاری که میخواست بکنه دودل بود.

_ ام...اتریس

اتریس همچنان به رو به رو خیره شده بود.

+ حرفتو بزن

_ میتونم...موزیک پلی کنم؟

درحالی که کاملا آماده بود تا جواب منفی بشنوه اتریس به حرف اومد

+ پلی کن

ییبو با دهن باز و چشم هایی گرد شده از تعجب مونده بود که اتریس بدون اینکه نگاهش کنه گفت:

+ وقتی قرار نیست کاری رو بکنی برای چی اجازه میگیری؟

_ ببخشید

موزیک رو پلی کرد و راه افتاد، خوشحال بود که بعد از این مدت تونسته راهی پیدا کنه تا جو سنگین و سکوت آزار دهنده بینشون رو بشکنه. نباید اجازه میداد اون جو بد مدت طولانی ای همونطور باقی بمونه. برای پیش بردن نقششون باید بهش نزدیک میشد و اعتمادش رو جلب میکرد.