Ethereal (gxg)

Chapter 17

I'm just laying to my bed doing nothing. Minsan talaga ayaw ko din walang ginagawa. Boredom will kill you. Pero minsan din gusto ko na walang ginawa gaya nalang pag marami akong pinipermahan. Weird right? I know.

Hindi ko rin maintindihan minsan yung sarili ko. Its Sunday already kaya walang maid dito sa bahay. Day off din naman ng mga body guards ko. Mamaya na din yung family dinner namin with Amaia of course.

Nong Thursday ay pumunta ako sa Tagaytay para makipag meet sa engineer at workers. So far okay naman sila magalang at magaling. They will start next month and according to the Engineer it will finish 2 years or so. Its okay for me kasi hindi naman din ako nagmamadali.

Panigurado magiging sobrang busy ako next month. Pagkatapos naming mag-usap, inimbitahan ako ng mga workers pati na rin nong engineer ng lunch. Gusto ko na sanang bumalik agad sa office pero pinipilit nila ako. I'm maintaining my kind image kahit na gusto ko na silang pagsasapakin isa-isa.

Ayoko talaga sa lahat na pinipilit ako. Umiiwas na nga ng tingin sila William at Mark dahil alam nila na nag-titimpi na ako. Pinaunlakan ko nalang kasi alam ko din kahit hindi sabihin nila William na gutom na rin sila.

Throughout the lunch napapansin ko yung pagiging feeling close ni Engr. Ramos saakin. It's making me uncomfortable. Yes, he's handsome and kind pero hindi ko siya type. Alam ko rin na maraming nangkadrapa sakanya. He's an Engineer afterall, rich, handsome, typical type ng mga babae pero except saakin.

Pagkatapos naming kumain agad naman kaming umalis. Sinabi ko nalang na marami akong gagawin sa company kaya wala na silang magawa. Sinigurado ko rin sakanila na walang pagsasabihan ng identity ko kung ayaw nilang makulong. Mukhang natakot naman sila sa pagbabanta ko.

Patuloy lang ako sa pag-iisip ng biglang nakaramdam akong basa sa pisnge ko. Dali-dali ko namang binuksan yung mata ko. In there, Lily looking at me while panting. Kinunotan ko naman siya, and she looks at the door.

Tinignan ko yung wall clock sa kwarto ko and it says it's already twelve noon. Kaya naman pala, nagugutom na pala siya. I slightly chuckled at her rubbing her head. I carried her in my arms before exiting my room and walk towards the kitchen.

Binaba ko naman agad siya para makuha yung bowl niya. Lily's just staring at me the whole time. Binigay ko agad sakanya yung pagkain niya before sitting. Buti pa si Lily nakaramdam na ng gutom, ako hindi pa.

Kinakabahan kasi ako para mamaya, hindi ko sinabi kay Amaia na family dinner yung pupuntahan namin. Sana talaga hindi niya dibdibin mamaya kasi sigurado mas lalong lumaki yung dibdib niya. Masakit yun pag tatakbo siya, mahilig pa naman mag work out yun.

Busy ako sa pag-iisip ng biglang nag ring ang phone ko. I roam around the kitchen to find it ng maalala ko na naiwan ko pala sa kwarto. Dali-dali akong pumasok sa kwarto ko. I immediately answered it with looking at the caller id.

"Hi?" I answered.

"Good afternoon Ki." A very familiar voice said to the other line.

"Amaia"

"Tumawag lang ako kasi hindi ko alam saan tayo mag kikita. Can you send me the address?"

"Where are you right now? I'm just going to fetch you later." I said to her nervously.

"Nasa hospital pa kasi ako. Mamayang 6pm pa out ko." She said.

"It's okay I will fetch you at exactly six thirty. May pamalit ka ba diyan?" I asked her.

"Wala pero pwede ko naman utusan yung secretary ko na pumunta sa bahay."

"So already fix?"

"Yes, thank you Ki. I have to go, see you later!" She cheerfully said before ending the call.