Ethereal (gxg)

Chapter 54

"Saan mo ko dadalhin boss babe?" Tanong niya habang inaayos yung nakakalat sa table niya.

Tutulongan ko sana siya kanina but she stopped me. Kaya naman niya daw, hindi ko nalang pinilit kasi baka ma badmood pa siya.

"First, we will eat lunch at The Frazzled Cook. Then we will go to La Mesa Eco Park, then to SM City North Edsa, and lastly, we will go to Maginhawa Street. There's a lot of street foods there." I said while asking Rachel for an update.

So far na control na naman nila ang situation. Madami website na yung nakapost ng picture ko but my team is currently deleting it all. Alam ko naman na kaya nila e handle tong problema na to kahit wala ako sa company. Mas okay na din yun para wala ng magiging problema. Humihingi nalang ako ng update kay Rachel from time to time.

I can't go back to the company right now kasi alam kong marami na namang taga media ang naka bantay sa company. At may possibility na ngayon mapansin nila ako dahil sa picture ko na kumakalat ngayon.

"Eh? Ang dami naman." Pagputol ni Amaia sa iniisip ko.

Nilagay ko sa bulsa yung phone ko. "Why? Don't you like it?" I ask her softly.

Napatigil naman siya sa pag-aayos ng lamesa niya at tinignan ako. I just gave her my sweet smile, baka kasi akala niya na magtatampo ako kahit alam ko naman na wala namang bahid na tampo pag tanong ko sakanya.

"You miss me that much?" She asked straightening her posture.

Tapos na ata siya mag-ayos.

Wala naman akong ibang ginawa kung hindi tumayo at tumango para sagutin yung tanong niya. I missed her so much and I will be missing her.

She then gets her my favorite scent and spray it to her body. I was just watching her the whole time while she's busy doing that. Until now, I can't believe that this girl is mine. I smiled at her bitterly still looking at her while she's busy fixing her outfit.

Wala sa sariling napayakap ako sakanya kahit hindi pa siya tapos sa ginagawa niya. Ramdam ko rin yung pagkagulat niya dahil sa ginawa ko. Sino bang hindi magugulat diba? Pero hindi ko nalang siya pinansin at ninanamnam ko nalang yung pakiramdam na nasa mga kamay ko pa siya.

"You're acting weird boss. May-problema ba?" She asked curiously while rubbing my back.

Napangiti naman ako sa ginawa niya. Hindi pa naman kami ganon katagal pero nakikita ko na andami na naming alam sa isa't isa. Pag naging ganito talaga dalawa lang yung dahilan, may problema ako at yung isa ay pag marami akong iniisip.

At ngayon ay nagsama yung dalawang dahilan. Pero hindi ko dapat sabihin yun sakanya.

"None, I just miss you so much that's all." I said softly at her.

"You want to stay like this for a while?"

Napailing naman ako sa leeg niya at tumayo na ng maayos. "We need to go love. Para mahaba pa oras natin." I said looking to my wrist watch.

It says that it's already 11:30am. Saktong lunch time talaga. Buti nalang talaga malapit lang dito yung Restaurant na kakainan namin for lunch. I guess it will take us 8-10 minutes drive.

"I love you." I said out of nowhere. Hindi ko namalayan na nasa tabi ko na pala siya mukhang ready na para umalis.

Alam ko nagtataka na siya sa mga kinikilos ko pero hindi lang siya nagpahalata. Instead, she just gave me her sweet smile and tip toe to give me a peck on my lips. That's enough answer for me.

"Let's go?" She asked.

Tumango naman ako at pinauna siya lumabas sa office niya. Akmang susunod ako nong narinig kong may nag message sa phone ko. Sa isip na baka si Rachel to ay kinuha ko agad yung phone ko sa bulsa. It's Amaia's dad again.