Ethereal (gxg)

Chapter 22

I startled awake when I heard someone calling my name. When I open my eyes I was greeted by Mark face. He looks afraid for his life. Well, he should be gulatin ba naman ako. I rolled my eyes at him and sits properly. Tumingin naman ako agad sa bintana at pansin ko ay nakarating na kami sa airport. Nasa labas na din si William habang kinukuha yung maleta ko sa compartment.

Mark opened the door for me to exit the car. I nodded my head silently thanking him. Nakatayo na rin si William sa gilid ng compartment habang hawak niya yung maleta ko. Nilibot ko muna yung mata ko sa kabuan ng airpot. Minsan lang talaga ako nakakapunta dito pag may business trip ako.

Nilagay ko sa right arm yung hand bag ko and I motioned William to give me my luggage.

"Hindi po kayo magpapahatid sa loob ma'am?" Mark suddenly asked me.

I shook my head at him. "No, I can manage. Ihatid niyo si manang pauwi sa bahay nila Mom." I said to them before turning my heels to go to the entrance.

Diretso lang ako sa pagpasok ko. Kilala na ako ng mga tao dito pero hindi nila alam na anak ako ng may-ari ng Avellino company. Alam lang nila ay anak ako ng mayamang tao dito sa pilipinas. May ibang mga pasahero who's giving me a weird look. Nagtataka siguro sila kasi all of the workers here bows her head to me.

Nasanay na rin ako sa mga tingin nila at hindi ko nalang pinansin. Dumiretso ako sa waiting area ng makita ko sila Aislynn, Avery, and Amaia sitting there and it looks like they're busy talking something. O may chismis lang sila. Maypagka chismosa pa naman nitong Avery na to minsa.

"Good morning ma'am." A flight attendant suddenly greets me.

Mukhang narinig iyon nila Amaia kaya tumingin sila sa direksyon ko. Nang magtama yung mga mata namin I can feel the familiar feelings again. Hindi ko pa alam kung ano yun but I'll make sure to know it.

Umiwas ako ng tingin para matignan ko yung FA na bumati saakin. I gave her a small smile before nodding my head at her. Lumakad ako kung saan naka pwesto yung tatlo. I took a sit beside Amaia kasi yun pwesto nalang yung bakante.

"Kahit kailan talaga Ki maypa-entrance ka." Sabi ni Avery na natatawa pa.

Sinabayan naman siya nong dalawa sa pagtawa so I just rolled my eyes at them and look away. I glance at my watch and thirty minutes from now eleven na. Kahit kailan talaga to si Quisha sobrang bagal. Sa bar lang siguro siya hindi na late kasi doon na ata siya nakatira e.

"Ang tagal niyo naman. Quisha said to us call time is nine thirty." Aislynn said na naka busangot.

Kasalanan ko bang malayo pala yung airport sa Quezon?

"Oo nga e ako nandito na 9:10 pa lang." Avery said pouting her lips.

Tinignan ko naman si Amaia baka may reklamo siya. Instead she just look back at me and gave me her sweet smile. Nagulat naman ako sakanya pero hindi ko pinahalata instead I just raise my brow at her questioningly.

She immediately looks away breaking our staring contest.

"Blame Quisha, siya lang naman yung nag desisyon niyan." I said to them leaning to my seat.

Narinig ko namang bumuntong hininga si Avery. "Isa din yun e. Anong oras wala pa rin. Plano ata niyang dalhin buong condo niya." She said fixing her hair.

I just shook my head of what Avery just said. After ten minutes of waiting atlast Quisha arrived. Sabay-sabay kaming tumayo para makita si Quisha. At ang gaga ay may dala pang body guard habang dala-dala yung dalawang maleta niya. Seriously? Dalawang maleta dala niya sa isang linggong bakasyon? Plus may handbag pa siyang dala.