Ethereal (gxg)

Chapter 48

"I'm going upstairs Mom Dad, I need to review for my finals." Pagpapaalam ni Aidan sa mga magulang nila.

Tanging tango lang yung sinagot ng magulang nila at agad naman siyang umakyat sa hagdanan.

We are currently in their living room talking about business. Nalaman ko din na isang Fashion Designer yung Mom ni Amaia. She had a three clothing store. One here in Quezon, One in Cebu, and One in Davao. Bali may sa Luzon, Visayas at Mindanao. Halos lahat din ng mga customers niya is mga artista at mga kilalang tao.

Plano niya nga mag-patayo sa Laguna ng branch niya. Nalungakot din siya kasi wala man lang sa dalawang anak niya ang sumunod sa yapak niya. Kasi yung dalawang anak nila parehong medisina kinuha na sumunod sa yapak ng Dad nila. Umaasa nalang talaga si Mrs. Evans na isa sa mga apo nila soon ay may sumunod sa yapak niya para naman may mapagbigyan siya sa business niya.

"How's your business Nicki?" Tanong naman ng Mom ni Amaia.

Bali kaming dalawang ni Amaia ay naka upo sa mahabang sofa nila while yung parents nila ay umupo sa mga single sofa.

"It's going alright. My business remains at the top and I'm currently building another hotel in Tagaytay." I said while sipping my tea.

Napag-desisyonan kasi nila na mag tea para naman matunawan kami sa lahat ng kainain namin. Ayaw nila kasi ng red wine kasi tanghaling tapat pa daw. Ang panget naman kung iinom na kami masyado pang maaga para diyan.

"Really? Congratulations in advance. Ang galing mo talaga magpatakbo ng company, manang-mana ka sa Daddy mo." Sagot niya na naka ngiti saakin.

"But I heard na diretso CEO ka. Diba mas nakakabuti if you will start at the bottom?" Taas kilay na tanong ni Mr. Evans

"It's okay naman Dad cuz Nicki did a great job handling their business." Mrs. Evans defended me.

I mentally smiled at that.

"Kahit na, it's unfair for their employees."

Naramdaman ko naman kung paano humigpit yung pag hawak ni Amaia sa kamay ko. Siguro hindi niya nagustohan yung mga sinasabi ng Dad niya ngayon but she's good at maintaining her calm face. Sa Mom naman niya namana iyon kasi yung Dad niya palaging naka kunot yung noon. I mean, minsan kumukunot din ang noo ni Amaia pero pag may pinagseselosan lang siya.

Natahimik naman yung Mom ni Amaia sa sinabi ng asawa niya. It's okay for me that they're judging me because they didn't fully know me.

"Sorry to burst your bubbles Mr. Evans but you're very wrong at that." Sinabi ko yun habang nakatingin ng seryoso sakanya. He's giving me with the same seriousness. "I graduated college in Canada as a valedictorian. Since, first year college nag trabaho na ako sa company ng kaibigan ko because I want to be independent. Naisip ko rin na training na yun para saakin." Tinanggal ko naman yung pagkahawak kamay naman ni Amaia at humalakipkip. Nasa saakin na yung buong attention nila. "You see I started as a waitress in their hotels restaurant. Kahit na hindi pa namin intern non nagsimula na akong magtraining with the help of my ex boyfriend's Dad."

I can see from my peripheral vision the shock on Amaia's face.

"You mean father ni Ryuu?" Tanong ni Amaia.

Binalingan ko naman siya at tumango. I gave her a reassuring smile before looking to her father again na hanggang ngayon ay seryoso pa rin yung mukha.

"Ayaw nila sa desisyon ko pero nagpumilit ako kaya sa huli ay wala din silang magawa at hayaan nalang ako. Even though I was born with a silver spoon in my mouth it doesn't mean I'm like the others brat daughter. Naranasan ko na maging working student, naranasan ko na mamuhay na hindi gamit yung pera na binibigay ng parents ko. At sa sinasabi nila na wala akong alam sa business kasi hindi naman ako umaattend sa mga business gatherings? They're wrong. Kasi sa Canada pumupunta ako sa mga gatherings nila but not as the heiress of our company but as a waitress."