Ethereal (gxg)

Chapter 46

I'm currently driving towards Amaia's parents' house. Yung kaninang kaba ko ay bumalik na naman. Mas nadagdagan pa nga ata ito e. Yung isang kamay ko ay hawak ni Amaia habang yung isa naman ay nasa manubela.

I can feel that my hands are starting to get sweaty. Ang hirap talaga pag may kamay kang water dispenser. Namamasa everytime na kinakabahan ako o hindi kaya ay naiinitan ako. Minsan nga pati yung paa ko ay namamasa, lalo na pag sobrang init na talaga. Kaya minsan ay ayokong naka sneakers lang.

"Are you nervous?" Amaia asked out of nowhere.

Binalingan ko naman siya ng tingin pero binalik ko agad sa daan yung tingin ko. Baka mapatay pa ako ng Daddy niya pag hindi kami makapunta sa lunch. They're expecting us to come, and they want to meet me. Panigurado grabeng interview yung magaganap mamaya. Maybe, I should ready myself.

"Is it obvious?" I said chuckling. Nasa labas na kami ng village nila.

"Namamasa na kasi yung kamay mo." Sabi niya habang inaangat yung nakahawak naming kamay.

I nervously chuckled before pulling my hand away from her. I saw from my peripheral vision she pouted. Pinark ko muna yung kotse sa labas ng gate nila bago ko ulit siya binalingan ng tingin. I heave a sigh taking her hand to intertwine it with my hand.

"I'm sorry, my hands will get sweaty every time I feel nervous. I said scratching my nape.

Narinig ko naman siyang tumatawa kaya inangat ko yung paningin ko at tinignan siya ng seryoso. Pero mukhang walang epekto sakanya yung tingin ko kasi nagpatuloy lang siya sa pag tawa niya na parang naluluha pa siya. Hinayaan ko nalang siya hanggang sa mapagod siya kakatawa.

"I'm sorry for laughing babe. Ang cute mo lang kasi. " She said wiping her tears cuz of laughing.

Inismaran ko naman siya bago sumandal sa driver seat. Pinapakalma ko muna yung sarili ko kasi every time na sobrang kinakabahan ako ay nagp'panic attack ako. Ayoko namang mangyari yun sa loob mismo ng pamamahay ng parents ni Amaia. Mas lalong ayokong ipakita sakanila na inatake ako ng panic attack.

"Hey." Amaia softly called me while reaching my both cheeks.

Pinatingin niya ako sa mukha niya while caressing my cheeks. She then looks at me lovingly. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na siya yung naunang magsabi saamin ng three words na yun. She gives me her sweet smile before she brings her face closer to mine. She then smack my lips and kiss my forehead.

I feel so love right now. I'm so glad that she's mine and for making me feel like this.

"I love you."

I smiled at her. "I love you too."

Binigyan niya muna ako ng ngiti bago umupo ng maayos sa passenger seat. Inayos niya din muna yung damit niya na nagusot dahil sa ginawa niya. Tinignan ko muna yung gate nila Amaia habang abala siya sa pag-aayos ng sarili niya.

Sana nalang talaga walang magiging problema yung lunch na to.

"Don't worry boss babe. They don't bite." Nagpukaw naman ni Amaia sa iniisip ko. Bumuntong hininga ulit ako bago ko siya binalingan ng tingin.

Hindi niya pa rin tinatanggal yung matamis niyang ngiti sa kanyang mga labi. "Let's go?" Pagyayaya niya.

Wala naman akong ibang ginawa kong hindi tumango nalang. I gesture her to stay put before exiting my car. Tinignan ko muli yung bahay nila Amaia bago naglakad sa kabilang side para pagbuksan siya ng pinto. She whispered thank you to me before walking towards their gate.

Sinigurado ko munang naka lock yung kotse ko bago siya sinundan. She then presses a button sa side ng gate nila. I brought my right arm to Amaia's lower back. Naghintay muna kami ng ilang minuto bago kami pinag-buksan ng maid nila.