Daughter of Voldemort. (fanfic harry potter)

42. I love you.

Ik glimlachte flauwtjes naar Draco, toen ik naast hem ging zitten aan de tafel. Zijn gezicht lichtte op toen hij me zag, direct verschenen er vlinders in mijn buik. 'Wat moest Jenny vertellen?' vroeg Draco fluisterend. De andere zwadderaars zouden hem nooit kunnen horen. Ik slikte, ik zou dit vertellen aan Draco, ik had het mezelf beloofd. Geen geheimen voor hem, nou ja, er was wel één geheim, maar dat was het geheim van mijn vader en dat was niet aan mij om te vertellen. Misschien ooit, als het echt nodig was, dan zou ik het hem vertellen. Ik boog me dichter naar Draco toe, mijn haar viel voor mijn gezicht. Toen Draco de blik in mijn ogen zag, trok hij onmiddellijk een serieus gezicht. 'Jenny heeft aan Potter vertelt dat Hij mijn vader is.' Draco's ogen werden groot, snel keek hij naar de tafel van griffoendor. Ook ik keek die richting uit en daar zat Potter, voorovergebogen te konkelfoezen met zijn twee vrienden. Alsof het afgesproken was, keken ze allemaal mijn richting uit. Drie paar ogen boorden zich in de mijne. Woedend keek ik hen aan, het trio wendde snel hun blik af. 'Zullen ze het doorvertellen?' vroeg Draco naast mij. Ik klemde even mijn kaken op elkaar. 'Nee, Perkamentus zou ervoor zorgen.' Draco keek me verward aan. 'Ik kwam hem tegen in de gang en ik heb hem dan verteld dat Potter wist wie mijn vader was...' 

Ik wilde verder praten, maar ik werd luid onderbroken. 'Dat wie je vader is?' Patty Park stond voor ons, ik had gehoopt dat ze ons met rust ging laten nu ze samen was met Benno. 'Gaat jou niks aan.' zei Draco hard, maar toch beschermend. Patty kneep haar ogen tot spleetjes, ik keek haar staalhard aan, mijn lippen op elkaar geklemd. 'Ik zal er wel achter komen, Potter wist het, niet?' Paniek welde in me op en ik probeerde om dat zo goed mogelijk te verbergen. Patty keek lachend achteruit. 'Misschien moet ik het hem wel eens vragen.' Ik slikte, mijn hand gleed onder tafel naar die van Draco. Lichtjes kneep ik in zijn hand. 'Patty, laat het gewoon met rust, wat kan jou dat nu schelen.' Draco klonk verveeld, maar ik wist dat hij probeerde om Patty van gedachten te laten veranderen. Vurig keek Patty ons aan, maar toen kwam Benno aangelopen. Hij drukte een kus op haar wang. 'Wat is er aan de hand?' Benno's blik schoot tussen ons heen. 'Ik wil gewoon weten wie haar vader is.' zei Patty mierzoet. Benno keek geschokt en keek mij dan aan, ik smeekte hem met mijn ogen. Gelukkig begreep hij het. 'Patty, liefje, dat zijn niet onze zaken.' Verraden keek Patty Benno aan, maar ze gaf het duidelijk op en liep woedend weg. 'Sorry.' zei Benno, terwijl hij Patty nakeek. Toen werd zijn blik nieuwsgierig. 'Dus je weet wie je vader is.' Hij richtte zich volledig tot mij, zacht knikte ik. 'Je wil het geheim houden.' Draco kneep zachtjes in mijn hand. Ik knikte nog eens. Benno keek begrijpend en liep daarna Patty achterna. Ik zuchtte opgelucht. 'Dat was op het nippertje.' fluisterde Draco. Een afschuwelijke gedachte kwam in me op, maar ik wist dat het de waarheid was. 'Ooit zullen ze het allemaal weten, ooit zullen ze me allemaal haten.' zei ik zacht. Verslagen keek ik Draco aan, hij streek een haar uit mijn gezicht. 'Ik zal je nooit haten.' fluisterde hij. Op dat moment waren die woorden het enigste wat belangrijk was.

De volgende weken moesten we hard werken, elke avond moesten we studeren, werkstukken maken... Het was verschrikkelijk. Morgen zouden de examens beginnen, toverdranken en kruidenkunde. Twee vakken die ik redelijk goed kon en ik was er gerust in dat ze wel zouden lukken. Ik overlas nog eens de recepten en de bijwerkingen van de moeilijkere dranken. Het was al laat in de avond en ik zou vroeg gaan slapen. Draco zuchtte naast mij. 'Gedaan, meer krijg ik er echt niet in.' Met grote gebaren smeet hij zijn papieren op ons tafeltje. Lachend keek ik hem aan, zijn haren zaten volledig in de war, zijn stropdas hing losjes rond zijn nek. 'Moet ik het anders eens opvragen?' Speels keek ik hem aan, hij kreunde, maar weigerde niet. Snel doorzocht ik mijn nota's, maar toen ik besefte dat ik eigenlijk alles zelf moest kennen, liet ik de papieren direct los. Ik pijnigde mijn hersens op zoek naar een goede vraag. 'Wat is de brouwtijd van Felix Fortunatis?' Glimlachend keek ik aan. Draco rolde met zijn ogen. 'Zes maanden, iets moeilijker mag ook wel.' Verontschuldigend stak ik mijn handen in de lucht, maar toen verscheen er een grijns op mijn gezicht. 'Wat is het belangrijkste ingrediënt van een geheugendrank?' Draco fronste zijn wenkbrauwen en dacht diep na. Veren van de Juttemus, dacht ik vrolijk. 'Weet je het niet, schatje?' vroeg ik mierzout. Draco keek me met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Serieus?' Ik knikte. Hij rolde met zijn ogen. 'Ik weet het wel hoor.' Nu was het mijn beurt om mijn wenkbrauwen op te trekken. 'Zeg het dan.' zei ik glimlachend. 'Wacht, het ligt op het puntje van mijn tong.' Ik sloeg afwachtend mijn armen over elkaar. Even later begon Draco te grijnzen. 'Veren van de Juttemus.' zei hij euforisch. 'Inderdaad, volgende vraag.' 

Onmiddellijk begon hij te protesteren. 'Krijg ik niet eerst een beloning?' Hij spreidde verleidelijk zijn armen, kriebels kwamen op in mijn buik. Schichtig keek ik om ons heen, we waren de enigste die nog in dit deel van de bib waren. Waarom ook niet? Dit was ook een beloning voor mij. Ik liep in Draco's armen en hij trok me in een tedere omhelzing. Ik zat op zijn schoot en mijn hoofd rustte op mijn schouder. Zijn lippen raakten mijn oor, ik voelde zijn adem in mijn nek. 'Ik heb twee vragen opgelost, dus wil ik ook een tweede beloning.' zei hij verleidelijk. Ik giechelde en porde hem in zijn zij, maar hij keek me serieus aan. Hij streek de haren uit mijn gezicht. Mijn hand raakte zachtjes zijn wang aan. Ik kon me niet meer inhouden, deze jongen maakte me gek. Het lukte me niet om mijn verlangen tegen te houden. Daarom drukte ik smachtend mijn lippen op de zijne, Draco kuste me ruw terug, maar dat veranderde in een zachte en lange kus. Ik sloot mijn ogen, mijn handen lagen op zijn borstkas. Ik voelde zijn hart kloppen. Zijn handen lagen op mijn onderrug, ik had nog enkele mijn blouse aan en ik voelde zijn warmte door de dunne stof heen. Zijn vingertoppen raakten blote stukjes huid en het was net alsof ik in vuur en vlam stond. Draco maakte zijn lippen los en maakte een pad van kusjes van mijn lippen tot mijn nek. De vlinders fladderden nu woest door mijn buik en het was net alsof er ook enkele bijen waren bijgekomen. Ik voelde hoe mijn hart sneller ging slaan.

'Uhum.' Blozend maakte ik me los van Draco, Madam Rommella stond ons met grote ogen aan te kijken. 'Geen genegenheid uiten in de bibliotheek, verlaat deze ruimte onmiddelijk.' Haar stem piepte, maar toch klonk ze kwaad. Snel raapte ik mijn spullen bijeen, Draco deed hetzelfde. Met gebogen hoofden liepen we de bibliotheek uit, maar eenmaal buiten begonnen we beiden te lachen. Draco sloeg zijn arm over mijn schouder. 'Ik hou van je.' fluisterde hij. 'Ik ook van jou.' fluisterde ik terug.