"အဟမ္း 'ကြန္းခိုရာ'.."
"ဟင္?"
သူေခၚေတာ့ လွည့္ၾကည့္လာသည့္ကေလးမက ျဖဴစင္လြန္းလွသည္၊
"Guide အတူမသင္ဘူးလား?"
"အယ္"
"အယ္"
'စိုေျပ' ေကာ 'ကြန္းခို' ဆီကပါ ၿပိဳင္တူအသံထြက္လာျပန္သည္။
"အခ်ိန္က အဆင္မေျပ.."
"ရတယ္ အဲ့တာက"
'ကြန္းခို'စကားမဆုံးေသးခင္ ျဖတ္ေျပာလိုက္သည့္ 'လႊမ္းေတဇ'၊
"အဲ့တာက ျပန္လိုက္ပို႔တာမခက္ဘူးလို႔ နင္စက္ဘီးနဲ႕ဆိုငါလိုက္ပို႔ေပးမယ္ ည9နာရီကသိပ္လည္းေနာက္မက်ေသးပါဘူး"
"အယ္ အဲ့လိုေတာ့ဘယ္ျဖစ္မလဲ အားနာစရာ၊ ၿပီးေတာ့ငါက..."
"နင္က ဘာေတြအထြန႔္တက္ခ်င္ေနတာလဲ? 'ေတဇ' ေျပာတာအဆင္ေျပသားပဲဟာ အဲ့လိုပဲလုပ္"
"အယ္?"
'စိုေျပ့'ရဲ႕ အမိန႔္ဆန္ဆန္စကားသံေၾကာင့္ ေျပာစရာမ်ားေပ်ာက္သြားရေတာ့သည္၊
"မဟုတ္ပါဘူး အဲ့လို၊ ငါကအားနာလို႔ပါ ဟို ဒီက 'လႊမ္းေတဇ'က ေန႕တိုင္းလိုက္ပို႔ေပးလို႔ဘယ္အဆင္ေျပပါ့မလဲေနာ္? အဲ့ဒါေၾကာင့္ပါ"
"သူကေတာင္ရတယ္ေျပာေနတာကို နင္ေနာ္ ငါနဲ႕အတူ guideမသင္ခ်င္လို႔မလား?"
"မဟုတ္ပါဘူး သင္ခ်င္ပါတယ္ဟာေနာ္ ဒါေပမယ့္ ငါ့ကို ကိုးနာရီအတိျပန္ပို႔တယ္ထားဦး အသြားအျပန္ နာရီဝက္ကေတာ့ၾကာမွာပဲ ကိုးနာရီခြဲမွတစ္ေယာက္တည္းျပန္ရမွာစိုးလို႔ပါ"
"နင္က စိတ္မခ်ျဖစ္ေနတာလား?"
"အယ္ 'စိုေျပ'ရယ္ ဘယ္လိုႀကီး.."
'ကြန္းခို' ဆံပင္ဂုတ္ေထာက္ေအာက္က နား႐ြက္ဖ်ားျဖဴျဖဴေလးေတြ ပူကာရဲသြားရသည္အထိ ေနရခက္သြားရေတာ့သည္။
'လႊမ္းေတဇ'ကေတာ့ ဘာမွမထူးဆန္းသလိုပင္ ႏႈတ္ဆိတ္ေနခဲ့သည္။
"ငါအဆင္ေျပတယ္ ကိုးနာရီခြဲေလာက္က ဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြတုန္းကဆို ဆယ္နာရီေလာက္မွအိမ္ျပန္ေနက်"
"ဟင္? အင္း အဲ့တာဆိုလည္း"
.....
ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းထိုးသံေနာက္မွာ ေက်ာင္းသား/သူ အားလုံး Assemblyစီရန္သြားၾကရသည္၊ ႏွစ္ေယာက္တစ္တြဲမို႔ 'ကြန္းခို'ႏွင့္ 'စိုေျပ'က အတူသြားၾကသည္။
أنت تقرأ
မင်းစိတ်နဲ့ပဲချည်ပါ မင်းစိတ်နဲ့ပဲမြဲပါ့မယ်(Completed)
عاطفيةမင်းသာ ဘဝ မင်းသာ ကမ္ဘာ မင်းသာ အသက်ဆက်ဆေး
