'လႊမ္းေတဇ' က ဘယ္လိုေျပာေျပာ ထိုင္ရာက မ ထ သည္မို႔ 'ကြန္းခို' မ်က္ႏွာေလး ရႈံ႕မဲ့ေနရသည္။
"ရပါတယ္ဆို 'လႊမ္းေတဇ' ရဲ႕၊ ငါ အဆင္ေျပတာမို႔ ျပန္လို႔ရတယ္ နင္ေနာက္က်ေနၿပီ"
"..."
"အန္တီစိတ္ပူေနလိမ့္မယ္ေလ... ေနာ္"
"ဖုန္းဆက္ေျပာလိုက္မယ္"
အိပ္ကပ္ထဲမွေနာက္ဆုံးေပၚအိုင္ဖုန္း(iPhone) ကိုထုတ္ကာ ဖုန္းဆက္ရန္ျပင္ေနျပန္သည္မို႔၊
"အာ ရပါတယ္ဆို ငါစိတ္ညစ္လာၿပီ"
"စိတ္ညစ္လာၿပီ?"
*ဒီကေလးမေလးက သူ႕ေၾကာင့္စိတ္ညစ္ေနရတာလား? *
"အင္းေလ အိမ္ျပန္လည္းေန႕တိုင္း လိုက္ပို႔ခိုင္းပါတယ္ဆိုေနမွ၊ ည ပါ ေစာင့္ေနခိုင္းလို႔ ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ?"
"နင့္ကိုလည္းအားနာေပမယ့္ အန္တီ 'ျမနႏၵာ' ကို ပိုအားနာမိတယ္"
"အခုပဲဆယ္နာရီထိုးေတာ့မွာ တစ္နာရီေလာက္က ဘာမွ မၾကာဘူးေလ"
"ျပန္ေတာ့ေနာ္"
'ကြန္းခို' ရဲ႕ ေမတၱာရပ္ခံတဲ့ 'ပါပီ' ေလးလို အၾကည့္ေအာက္မွာေတာ့ျဖင့္ 'လႊမ္းေတဇ' တကယ္အရည္ေပ်ာ္ရပါသည္။
"အင္း အဲ့တာဆိုလဲ၊ ဂ႐ုစိုက္ေနာ္၊ ဘယ္သူ လာ လာ တံခါးဖြင့္မေပးနဲ႕"
'ကြန္းခို' မ်က္လုံးေလးေတြမွိတ္သည္အထိ ၿပဳံးလိုက္မိရင္းမွ
"ငါက ကေလးလား? ၿပီးေတာ့ ဒီအခ်ိန္လည္းဘယ္သူမွ မလာဘူး၊ နင္သာ ဂ႐ုစိုက္ျပန္၊ ေနာ္"
ေခါင္းတစ္ခ်က္ဆတ္ျပကာ 'လႊမ္းေတဇ' စက္ဘီးကို ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ နင္းလာခဲ့ေတာ့၊ ညအခ်ိန္မို႔ 'ကြန္းခိုရာ'ရဲ႕ ေအာ္သံကို ပီပီသသႏွင့္ ခပ္က်ယ္က်ယ္ၾကားလိုက္ရသည္။
'ေသခ်ာ ျမန္ျမန္ျပန္ေနာ္၊ အိမ္ေရာက္ရင္ messageပို႔ဖို႔ မေမ့နဲ႕' တဲ့ ။
'လႊမ္းေတဇ' ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္ကို တြန႔္ေကြးသြားေအာင္ၿပဳံးလိုက္မိသည္။
*အခု စိတ္ပူေပးရမယ့္သူက နင္လား? ငါလား?*
.....
"လာၿပီလား သမီး၊ ကေလးႏွစ္ေယာက္ မီးဖိုခန္းထဲမွာ အဲ့ကိုပဲတန္းသြားလိုက္"
'ကြန္းခို' အိမ္ထဲဝင္လာေတာ့ ေကာင္တာမွာ ထိုင္ေနသည့္ အန္တီ 'ျမနႏၵာ' က အၿပဳံးႏွင့္ ဆီးကာ ေျပာလာသည္ ၊
" ဟုတ္ အန္တီ"
စပို႔ရွပ္ အိုဗာ ဆိုဒ္ ခဲေရာင္ႏွင့္ ေဘာင္းဘီ ဒူးတိအနက္ေရာင္ကို တြဲကာဝတ္လာသည့္ 'ကြန္းခို' ကို 'စိုေျပ'က ျမင္ျမင္ခ်င္းမွတ္ခ်က္ေပးလာသည္၊
"ဟာ! 'ကြန္းခို' နင္ပို ပု သြားသလိုပဲ"
"ငါးေပ တစ္လက္မကို ပိစိေလးေက်ာ္ပါတယ္ေနာ္ အဲ့တာပုတာလား?"
'လႊမ္းေတဇ' ႏွင့္ 'စိုေျပ' က မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနၾကတာျဖစ္သျဖင့္ စားပြဲရွည္ရဲ႕ ထိပ္ဆုံးခုံမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း'စိုေျပ့' အေျပာကို 'ကြန္းခို' ျပန္လည္ေခ်ပလိုက္သည္။
'ကြန္းခို' ရဲ႕ ေခ်ပသံေနာက္မွာေတာ့ 'လႊမ္းေတဇ' ဆီမွ 'ခြိ' ကနဲ ရယ္သံထြက္လာခဲ့သည္။
ပုံမွန္ဆို 'ကြန္းခို' ႏွင့္ 'စိုေျပ'က ဟာသေတြေျပာၿပီးေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ေအာ္ရယ္ၾကလွ်င္ေတာင္ ႏႈတ္ခမ္းတြန႔္႐ုံေလာက္သာၿပဳံးေသာ 'လႊမ္းေတဇ' မွ အသံထြက္သည္အထိ ရယ္သည္မို႔ 'ကြန္းခို' ဘဝင္ပါ ျမင့္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္သြားရသည္။
စားပြဲေပၚ၌ ရွိႏွင့္ေနေသာ ပါမုန႔္တစ္ခုအား 'ကြန္းခို' ေကာက္ကိုင္လိုက္စဥ္
"ငါ့အရပ္က ငါးေပဆယ္လက္မ ရွိတာ"
"ေမးလို႔လာေျဖေနတာလား? အလကားေကာင္ရဲ႕!!"
ဝါးလက္စအား အတင္းမ်ိဳခ်ကာ 'ကြန္းခို' ရန္ျပန္ေတြ႕မိေတာ့ 'စိုေျပ' ႏွင့္ 'လႊမ္းေတဇ' က အတိုင္အေဖာက္ညီကာ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေမာလ်က္က 'စိုေျပ' မွလည္း 'ငါ့အရပ္က ငါးေပငါးလက္မရွိတာ' ဟု ေျပာလာခ်ိန္တြင္ေတာ့ 'ကြန္းခို' 'ႏႈတ္ဆိတ္ျခင္း' ျဖင့္ပင္ 'မေက်နပ္ျခင္း' ကို ျပလိုက္ပါေတာ့သည္။
"ငါ့အိမ္မွာ ငါေကြၽးတဲ့မုန႔္ကိုစားၿပီး၊ ငါ့ကို 'အလကားေကာင္' လို႔ေျပာနိုင္ဖို႔အခြင့္အေရး၊ နင့္မွာပဲရွိတာ"
'စိုေျပ' က ထ ထြက္သြားကာ ေရခဲေသတၱာထဲေမႊေႏွာက္ေနစဥ္ 'လႊမ္းေတဇ' က အနားကပ္ကာ ႏွစ္ကိုယ္ၾကား႐ုံသာ တိုးတိုးေျပာလာသည္။
"ဘာျဖစ္လဲ? အဲ့ေတာ့? မရဘူးလား"
"ရပါ့ဗ်ာ..."
ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးျဖင့္ ေျပာလာသည့္ 'လႊမ္းေတဇ' ေၾကာင့္ သြားစြယ္ေဖြးေဖြးေလးေတြသာ မက ဖုံးကြယ္ထားတဲ့ ညာဘက္ပါးက ပါးခ်ိဳင့္နက္နက္ကိုပါ ေတြ႕လိုက္ရသည္၊
*...'လႊမ္းေတဇ' မွာ ပါးခ်ိဳင့္ရွိတာ ဘာလို႔ ငါမသိတာပါလိမ့္? *
ВЫ ЧИТАЕТЕ
မင်းစိတ်နဲ့ပဲချည်ပါ မင်းစိတ်နဲ့ပဲမြဲပါ့မယ်(Completed)
Любовные романыမင်းသာ ဘဝ မင်းသာ ကမ္ဘာ မင်းသာ အသက်ဆက်ဆေး
