Sar-Hoş (BxBxG)

2

"Şuan nereye gidiyoruz? Siz ikiniz beni nasıl seviyorsunuz? Siz sevgilisiniz be." Diye cırladım.

Anıl beni kendine sıkıca çekmişti ve kollarını bedenime dolamıştı. Arabadaydık ve bir yere gidiyorduk.

Görkem arabayı kullanıyordu ona aynadan kindar bir bakış attım.

"Gece, seni seviyoruz işte. İkimizde. Sevgi, aşk. Bu yani, anlıyor musun?" Dedi Anıl. Derin bir nefes aldım.

Araba durduğunda arabadan indik. Müstakil bir evdi, lüks duruyordu ama fazla da değil yani.

Zar zor bir şekilde beni eve soktuklarında burnumdan soluyordum.

Solana geçtik. Kendimi onlardan kurtulup tekli koltuğa yerleştim. Gözlerimi sıkıca kapattım.

"Ne yaşıyorsunuz?" Dedim sakin tutmaya çalıştığım sesimle. "Kusura bakmayın ama burada seks filmleri falan çekmiyoruz hani. Üçlü ilişki ne demek kafayı mı yediniz?"

"Gece," diye sakin bir ses tonu ile konuşan Görkem'e döndüm. "Öncelikle, özür dilerim. Yani, seni acıttıysak ya da üzdüysek." Yutkunup derin bir nefes aldı.

"Ama, ikimizde seni seviyoruz. Birbirimizi seviyoruz ve seni de seviyoruz. Bunu anla lütfen. Bizimle ol, hep mutlu edeceğiz seni." Gözlerimi yumup açtım.

"Anıl," dedim ona dönerek. "Seni seviyorum. Ama Görkem'i sevmiyorum. Çünkü," güldüm. "Birnevi o benim eniştemdi." Kafamı iki yana salladım. "Ama ben seni seviyordum değildi de. Yani işte anasını sikerim ya! Çok karışık gidin başımdan." Deyip ayağa kalktım.

Görkem beni kendine sertçe çekti. "Sana küfür etme dedim!" Diye sertçe konuştu yüzü yüzüme fazla yakınken. "Sana o ağzını bozma dedim, benim küçük kızım." Afalladım.

"Bırak beni." Dedim yüzümü eğerken.

Eli çenem gitti ve yüzümü kaldırdı. "Benim küçük kızım... Beni zorladığının farkında bile değilsin." Dedi dudaklarını yalayıp dudaklarıma bakarken.

Kendimi ondan bırakıp Anıl'a koştum. "Lütfen yardım et. İstemiyorum diyorum size, neden zorluyorsunuz?" Anıl'a sarılıyordum.

"Çünkü bizimle olmalısın."

"Ama istemiyorum."

"Bizi istemezken bile bana saklanıyorsun." Dedi sırtımı okşarken.

"Anıl..."

"Gece, hazır değilsin biliyorum. Ama bak, hep beraber bir süre burada yaşayalım. Sana dokunmayacağız tamam mı? Ama beraber burada yaşayacağız. Tamam mı, güzelim?" Tereddüt ederek başımı salladım.

"O zaman seni odana götürelim." Diyen Görkem'e kısa bir bakış attım.

Anıl elimi tutup beni kaldırdı. Beraber koridor sonunda ki odaya ilerledik.

Odaya girdiğimizde yüzümü buruşturdum. "Bu ne amına koyayım!" Diye söylendiğinde Görkem beni yeniden kendine çekmişti ve duvarla arasına almıştı.

Gözlerim kocaman açılmış ona bakıyordum. Dudaklarımın üzerinde hissettiğim baskı ile gözlerim sonuna kadar açıldı. Ben onu öpmüyordum ama o beni sıkı sıkı öpüyordu.

Dudaklarımdan ayrıldığında afallamış bir şekilde ona bakıyordum. "Sana dedim, hep diyeceğim. O ağzını bozma, benim küçük bebeğim." Titrek bir nefes aldım.

"Sevgilim, sıkma kızı." Diye onu benden çekti Anıl.

Oda... Pembeydi? Çocuk odası gibi?

"Bu oda ne? Ageplay mi oynayacağız?" Dedim kaşlarımı çatarak.

"Belki oynarız." Dedi Görkem. Yeniden bana yaklaştığında geri çekildim. "Bana babacığım demeni çok isterim." Gözlerimi kaçırdım.

Nasıl bir durum içindeydim...

"Sevgilim! Uğraşma, Gece ile. Lütfen." Diye söylendi Anıl Görkem'e karşı.

"Tamam, sevgilim. Ben seninle uğraşacağım ama gece." Dediğinde gözlerimi kaçırdım.

"Ben evime gitmek istiyorum." Dedim ikisine de bakarak.

"Hayır. Burası artık senin evin." Dedi Görkem sertçe.

Ağlamak istiyordum. Yapmak istemiyordum. Evime gitmek istiyordum.

"İstemediğim bir şeyi bana yaptırmaya çalışıyorsunuz." Dedim gözlerim dolarken.

Anıl afalladı bu halimle. Görkem duygusuz bakıyordu. "Görkem çık." Dedi Anıl sertçe.

Görkem bir süre bize baktıktan sonra çıktı.

Anıl bana sıkıca sarıldı. "Ağlama, Gece kızım." Dedi saçlarıma bir öpücük kondururken.

"Anıl, gitmek istiyorum." Sırtımı okşadı.

"Neden?"

"Çünkü, bu yanlış geliyor. Kendime bile anlatamasam da çok fazla duygu yaşıyorum. Seni seviyorum ben, hep sevdim. Şimdi senin yanında her gördüğümde canımı yandığı kişi de beni seviyor..."

"Korkma, Gece. Ben varım tamam mı? Burada kalalım, en azından bir süre. Bize alışmaya çalış tamam mı? Belki beraber, üçümüz mutlu olacağız. Seni kısıtlamayacağız, senin hayatın değişmeyecek. Değişen tek şey bizimle beraber kalacaksın." Derin bir nefes aldı hâlâ bana sarılı bir şekilde dururken.

"Zaten hep benimleydin, şimdi de Görkem olacak ve bu evde olacağız. Üçümüz." Derin bir nefes alıp hafifçe geri çekildim.

"Tamam." Dedim mırıldanarak.

Elimi tuttu ve beni yatağa yatırdı. Üzerime örtüyü örttüğünde alnıma sıkı bir öpücük kondurdu.

"İyi geceler, Gece kızım."

"İyi geceler... Anıl."