Homofobikler girmesin.
Bu hikayede onların sonu gelirken, 𝐺𝑒𝑐𝑒'nin zifiri karanlığında 𝐷𝑒𝑛𝑖𝑧'den esen sert bir 𝑅ü𝑧𝑔𝑎𝑟 sayesinde ben, o sondan yeniden yazılmaya başladım.
"Annemin işi işte, şirketin partisini burada yapmaya karar vermiş, mecbur katılacağız." Diyen Rüzgar bundan hiç memnun değildi.
"Ben gelmesem?" Diyen Deniz'e baktım. "Siz gidin ben biraz dinlenmek istiyorum." Dediğinde bir şey demedim.
"Peki, bebeğim." Dedi Rüzgar ona yönelik. "En fazla bir saat kalırız zaten." Dediğinde üzerinde ki tişörtü çıkarttı. "Ben duşa giriyorum güzelim, hazırlan istersen." Dediğinde tebessüm ettim.
Hamile hamile gitmek istemiyordum, gerçekten çok yoruluyordum ama Rüzgar'ı tek bırakmak istemiyordum.
"Hadi gel seni hazırlayalım." Diyen Deniz ile sevinçle ayağa kalktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Deniz.0: Annemizi partiye hazırlayalım.
Yorumlar sınırlandırıldı. Anıl.0 ve Görkem.0, 21.927 kişi daha beğendi.
Hamile olduğumu yakınlarım bilse de herkese büyük bir açıklama yapmamıştık. Deniz'in şuan paylaştığı gönderi ile ortalığın biraz karışacak olması kesindi.
Rüzgar ile evden çıktıktan kırk beş dakika sonra parti yerine gelmiştik. Kalabalığı görmemle yüzümü düşürdüm, bunu zaten biliyordum ama kalabalık sevmiyordum.
"Sadece görünüp çıkalım, güzelim." Diyen Rüzgar bir elini belime yerleştirmişti.
Leyla ablanın yanına geldiğimizde onunla sıkıca sarıldık. Rüzgar'ın anlattıkları aklıma geldiğinde biraz duraksamıştım doğrusu.
"Kocaman olmuşlar." Diyen Leyla abla duygulu sesiyle konuşmuş, ellerini karnıma sarmıştı. "Çok az kaldı değil mi? Hemen doğsunlar da kucağımıza alalım, güzel torunlarım." Dediğinde gülümsüyordu, ona karşılık gülümsedim.
"Anne, biz çok kalmayacağız. Gece, çok çabuk yoruluyor." Dediğinde Leyla abla kafasını hafifçe salladı.
"Deniz neden gelmedi?" Dediğinde Rüzgar ona açıklama yaptı. Leyla abla yanımıza ayrılırken ayakta dikilmeye sinir oldum.
"Gel, güzelim." Parti alanından çok az uzaklaştığımızda bile rahatladığımı hissettim. Bir masa ve sandalyeler olduğunu gördüğümde Rüzgar beni oraya oturttu. "Sen burada otur, bir kaç kişi ile görüşüp hemen geleceğim."
O yanımdan ayrıldığında telefonumu çıkarıp biraz sosyal medyada dolandım. Karşımda ki sandalyenin çekildiğini hissetmemle gözlerim bu hızla telefondan kalktı.
Karşımda bir çocuk vardı. Aslında bir çocuk değildi, on sekizini geçmişti ama çocuk gibiydi. "Merhaba," diye çekinir bir şekilde konuştum.
