100 Days Before I Die

D-13

June 16 D-13: Collecting Memories

----

I feel carefree. Malakas ang ihip ng sariwang hangin. The whole place makes my soul calm, makes my mind think clearly, and makes my heart forget about pain. Napakapayapa ng buong paligid, mula rito sa kinauupuan ko ay halos nababalot ng makukulay na mga bulaklak, sa hindi kalayuan ay merong napakalawak na Lake. Sa unang Lake na pinuntahan namin ni Dark Guy ay halos napapalibutan ng punong kahoy ngayon naman ay napapalibutan ng iba't ibang uri ng makukulay na bulaklak.

Kinuha ko ang aking camera sa bag, naghanap ako ng magandang anggulo para mag shoot. Papalapit si Madi at Luke, tumakbo si Madi at hinahabol naman s'ya ng kaniyang kasintahan. They're both laughing as if they don't mind the things around them. Is it called love? I captured their happy moments together. Nalipat ang paningin ko kay Aiden, nakatingin s'ya kila Georgia at Dark Harris na ngayon ay masayang nag uusap.

Tinaas ko ng bahagya ang laylayan ng makapal na dress na suot ko. I am wearing a gray vintage dress, binili ni dark Harris. Hindi na ako nakijoin sa usapan nila, Birthday ni Georgia bukas," and they're talking about celebration. I look at the sun: "Nakatago na ito ngayon sa makapal na ulap. I feel longing for something again. Saglit kong binalingan ng tingin sila Dark Harris, nagkakangitian sila ni Georgia. Nailing ako dahil kakaiba talaga ang pagmasdan sila, am I affected now? Of course I am not.

"Britney, come on!" Xavier yelled. May hawak s'yang saranggola, ito ay hugis ibon. Lumapit ako sa kaniya at sinubukan na magpalipad ng saranggola.

"Hindi kasi gan'yan." Nakangiwi n'yang sabi, pumalikod s'ya sakin, at tinuruan ako kung paano ang wastong paghawak ng saranggola. Naiilang din ako dahil sobrang lapit n'ya sakin.

"Bakit kasi ayaw ma control," reklamo ko. He just chuckled, and I let him guide me. I look at the kite above and think, "Nakalayo ng lipad nito. Tinatangay ito ng malakas na hangin. Siguro, kapag hindi ko na makaya na ito ay hilain ay tuluyan ko na itong mabitawan. I can't hold it any longer; I am just weak.

"X-Xavier uhm---" I want to ask him, but I can't speak it out. "What is it?" He responded. He is the only one who can save me. Hindi s'ya pwedeng mag report kay Dark Guy about their topics earlier. I can do this! Tanging si Xavier lamang ang makakatulong sakin para hindi ako mabuking ng maaga. I don't even know if ano ang gagawin ni Dark Harris sakin sakaling malaman n'ya. I don't want to come back there again; it will be better to end my own life than go back to hell again.

"Let's talk there," I seriously said while pointing the raft. Nakitaan ko sa mga mata n'ya ang pagtataka. "Tungkol sa ano ba?" He curiously asked Hindi nalang ako sumagot, binalingan ko nalang ulit ng tingin sila Dark Harris, but he's not there. Si Georgia lamang ang nakaupo sa bench. Inikot ko ang aking paningin, and I saw him standing beneath the Acacia tree. He was looking at me with a dark stare again. What's wrong with him?

Hinila ko nalang si Xavier, papunta roon sa balsa. Napangiwi naman s'ya dahil siguro sa mahigpit na paghawak ko sa kaniyang pulsuhan. I don't mind it; maybe I am so desperate to do this.

"X-Xavier" banggit ko sa kan'yang pangalan. I feel nervous; what if he wouldn't help me? Bahala na.