D-81

65 47 0
                                        

August 22 Dㅡ81 Sing a song for someone's special.

----

Death is a part of everyone's life. Whether we like it or not, it is unavoidable. But for me? Death is destined from the moment I was born, this is my fate. I guess fate is very cruel for me, why did Dark Harris and I cross paths? is it because we're destined to share the same fate? Maybe! before it was more painful, now it hurts even more.

Ang makita si Dark Harris na nakahiga sa kama na walang malay at nahihirapan ay mas lalo lang akong nahihirapan na tanggapin ang lahat! Hindi ko na yata makayanan ang sakit!

Paano nangyari to? Mula no'ong nakilala ko s'ya ay hindi ko man lang napansin na nasasaktan s'ya sa iniindang karamdaman. Is that why his eyes are dark and cold because he hides the pain and secret? So even though I'm like this a dying lady, he chose to love and stay with me because we have the same fate?

"K-Kuya Harris has H-Heart failure." Wala sa sariling sabi ni Xavier.

Heart failure can be life threatening! Is he dying too? But now way! I can't imagine him dying!

"X-Xavier B-Bakit hindi mo agad sinabi? Bakit mo nilihim sa akin? G-Gusto kong malaman ang lahat." I asked emotionally, nanlalabo narin ang paningin ko.

"K-Kuya prefers not to tell you. D-Do you still remembered when you were in the Tree House? Kayong dalawa lang doon, Kuya wants the girl he wants to be with for his lifetime to be the first one he brings there. And it's Y-You." Natawa pa s'ya saglit at napapunas ng luha. Kaya pala? That time ay gusto na n'ya ako? No'ong araw din na iyon ay natauhan rin ako sa katotohanang nahulog ako sa kaniya!

"K-Kung sino man sa amin at sa mga kaibigan namin ang mangahas na umakyat at pumasok roon ay kakalimutan n'ya habang buhay, see sobrang mahalaga kana sa kaniya kahit hindi ka pa n'ya kilala." Natawa s'ya ulit. Saglit akong nasulyap kay Dark Harris, naiiyak lang ako! Kaya ba pinaubaya nalang ni Georgia sakin ni Dark Harris dahil alam n'yang hindi s'ya ang babaeng hanap ng lalaking gusto n'ya?

"I-I want to there for him, so I just built a small house under his tree house for us to be there, to stay while we accompany him." Xavier said emotionally. Natahimik ako, Natahimik rin s'ya't nakatingin ng seryoso sa akin. Ang talim ng titig n'ya, feel ko tuloy kinamumuhian n'ya ako ngayon!

"Xavier, m-masama ba ako? H-Hindi ko man lang naramdaman noon na gusto ako ng Kuya mo noon. G-Gusto ko s'yang t-takasan, gusto kong lumayo sa kaniya!" Wala sa sariling sabi ko. I hurt him! I'm torturing him so bad! The past just comes back to my mind and realized how cruel I am! Fvck!  I can't handle this pain any longer!

"N-Noong umalis ka patungong New Zealand ay hindi nakayanan ng puso ni Kuya ang sakit." He said coldly saka napatingin ng seryoso sa akin, agad akong napatungo at napatakip sa aking bibig. Damn Britney! Kasalanan mo ang lahat!

"I-I am sorry! I am really sorry!" I screamed and cried in regret. Napaiyak lang ako, kahit anong isipin ko ay hindi nababawasan ang sakit! Ayaw matigil ang aking mga luha!

"N-Nagagalit ako sayo Britney pero hindi gustuhin ni Kuya na kinamumuhian ko ang babaeng Mahal n'ya." Naiyak s'yang sabi saka s'ya tumayo. Saglit s'yang napatingin kay Dark Harris, napatingin s'ya ulit sakin bago naglakad palabas ng kwarto.

I pushed my wheelchair closer to Dark Harris. Does Dark Harris feel the same way on the days I'm unconscious? How was his heart able to fight all the pain? Damn! Now, I slowly found the answer, because he was with me and could see me, so that his heart could handle it. When I left, he didn't know if he would see me again, so his heart couldn't handle the pain.

100 Days Before I DieTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon