100 Days Before I Die

D- 31

July 03 D-31 Library Date

-----

Is he really courting me? I couldn't believe! Nakakilig pala. He is my first suitor, at s'ya lang ang lalaking nagparamdam sakin ng ganito, na sa kabila ng sakit ko ay nanatili parin s'ya. Maybe at the first time he was curious about me. I was mysterious and he was challenged to approach himself to me. No'ong una wala pang sparks, Pero nag iba ang lahat, nag umpisa na s'yang maging possessive, merong bawal at merong punishment. But now I understand him, it was because he likes me. But how? I want his explanation but now his actions is enough to prove me that he really cares about me and he likes me.

Noon akala ko ako na ang pinakamalas na tao sa buong Mundo, pero unti unting nagbago ang paniniwala ko, simula no'ng naging malaya na ako, simula no'ng nakilala ko si Dark Harris. Binigyan n'ya ako ng tahanan, tinulungan n'ya ako kahit hindi n'ya pa ako lubusang kilala. Ngayon masasabi ko na mapalad parin ako. I was suffering all my life and then I suddenly met him, I found my home, a safest home!

"Hey? Are you done?" Narinig kong sabi ni Dark Harris mula sa labas. Narito parin ako sa loob ng banyo. Hindi pa ako makalabas dahil patuloy parin sa pagdugo ang aking ilong. marami naring dugo ang lumabas saking ilong.

"Fvck Baby! Don't make me worried." His voice sounds scared. Dahil sa boses n'ya ay parang nabubuhayan ako, na dapat lumaban lang ako. Can I survive this deadly battle? Gusto ko pang magising, kinabukasan. Gusto ko pang lumaban, lumaban na kasama si Dark Harris.

Damn! Nahihilo ako. Naging malabo na ang paningin ko. Napaupo ako sa tiles habang hawak ang aking ulo, tumigil na sa pag dugo ng ilong ko pero umiikot din ang paningin ko. Fvck!

"B-Baby?" He still knocking on the door. Ilang saglit pa ay may narinig akong tunog ng mga susi. Hindi n'ya ako pwedeng makitang ganito! Dapat ba akong magtago? But what the hell is wrong with me?! I can't even move my body..i have no choice left but just closed my blurry eyes.

"Fuck! Britney!" I heard him yelled. Bago pa man ako mawalan ng malay ay narinig ko may tinawagan s'yang Doktor. Damn!

---

Ayaw maalis ang ngiti sa labi ko habang minamasdan si Dark Harris. Narito kami ngayon sa loob ng Library n'ya. Ang dami n'yang collections na libro, pambihira talaga s'ya. Kahit na busy s'ya sa pag susulat ng kan'yang sariling Novels ay naglalaan parin s'ya ng oras para magbasa ng mga libro ng iba't ibang manunulat.

No'ong nagising ako kanina ay narito na ako sa loob ng Library n'ya. Akala ko ay tumawag s'ya ng doktor, pero sabi n'ya ayaw n'ya naman na matakot ako. He was really cared about my feelings.

Nasa sofa si Dark Harris, busy s'ya sa pagsusulat ng kaniyang new novels. Gusto ko sana s'yang lapitan, pero ayaw ko naman na maging distraction ako sa ginagawa n'ya.

"Britney. I'll finish one chapter and then let's sleep." Ngiti n'ya sakin. Kanina pa kami rito sa Library, hinahatiran lang kami ni Xavier ng pagkain. Mukhang nasasanay na s'ya sa ginagawa n'ya.

"Take your time." I replied.

"Uhm" Napatingin s'ya sakin, mukhang may malalim s'yang naiisip.

"I want to ask your opinion, Britney." Lumapit ako sa kaniya, naupo ako sa tabi n'ya at seryoso s'yang tiningnan.

"What is it?" I asked

Nilapag n'ya ang kaniyang laptop sa itaas ng table. Nagulat nalang ako dahil niyakap n'ya ako.

"N-Nothing Baby. Just let me hug you for a while" he whispered in my ears. Natahimik nalang ako. I leaned my head on his chest, I can heard his loudest heartbeats. May kakaiba sa mga kinikilos n'ya. I feel scared again!