July 15 D-43 Be happy
----
I looked at the fire I made. Somehow I also learned how to make a fire with a stone. I took a dry branch of wood, cut it into pieces and immediately put it on the fire. Kailangan ko munang manatili rito at magpalipas ng gabi. Ayaw kong maglakbay muna dahil sobrang sakit na ng aking katawan at naabutan narin ako ng gabi. Hindi ko din naman alam kung saan ako magtutungo, tanging gusto ko lang gawin ay lumayo kay Dark Harris. I'll protect him because I don't want to lose him.
Sobrang lamig ng simoy ng hangin, maraming alaala ang bumabalik sa aking isipan. Tumingala ako para pigilan ang pagpatak ng luha sa aking mga mata. I'm used to being with him all the time and now I don't know how to start. Back then, when I escaped from the darkness I came from, I immediately found the light in Dark Harris, maybe he's cold and dark but he's my safest home, and my bright.
Life away from him is very dark. My heart is filled with fear because if I am in danger now, no one will save me. Is it wrong for me to stay away from him? I just shook my head, I did it for him too.
Damn! Tumambol sa kaba ang aking dibdib dahil mula rito ay natatanaw ko ang ilaw mula sa flashlight. Madami sila! Wala na akong matataguan, ito na ba ang katapusan ko?
"May tao roon!"
That voice! Isa s'ya sa lalaking naghahanap sakin kanina, mga tauhan ni Daddy! Fvck! Pero paano nila ako nahanap? Si Dark Harris lang ang may alam na ditong direksiyon ako pumunta. No! I trust him! He wouldn't put me in danger. Damn them!
They're almost here! I just closed my teary eyes.
"Ma'am P-Pein Claire!" Narinig kong sigaw ng lalaki.
"S'ya nga!"
"Natagpuan na natin s'ya!" Masayang sigaw ng lalaki. Magkano ba binayad at ibabayad palang sa kanila ni Daddy?
Agad akong nilapitan ng isang lalaki. Damn I'm shaking, gusto ko s'yang sapakin dahil hinawakan n'ya ang aking noo. How dare him! Si Dark Harris lang ang may karapatan na hawakan ako! Pumatak na ang luha saking mga mata.
"Mataas ang kaniyang lagnat! Tawagan n'yo si Boss." Malakas n'yang sigaw. Agad n'ya akong binuhat, how dare him! Gusto kong umiyak at magmakaawa sa kanila na hayaan nalang nila akong mamatay. Ayaw kong bumalik roon!
Damn! Dadalhin nila ako kay Daddy! Gusto kong manlaban pero hindi ko na kaya, Wala na akong natirang lakas. Maging ibuka ang aking bibig para sigawan sila ay hindi ko na magawa. Nahihilo na ako, naramdaman ko din ang mainit na likido na dumaloy sa ilong ko.
Dark Harris, when I feel like this you always appear in front of me, you always hold me in your arms and this time I know you won't come to save me.
------
Sa pagdilat ko ng aking mga mata ay wala na akong naramdamang excitement. Nawalan ako ng gana sa lahat ng bagay! Fvck! Andito ako sa hospital!
Nilibot ko ang paningin ko sa paligid, napapalibutan ako ng body guards. Seriously?
Napatingin ako sa kamay na nakahawak sa kamay ko. Nakapatong ang kaniyang ulo sa kama at mahimbing na natutulog. Hinaplos ko ang kaniyang mukha, kahit nakapikit ang kaniya mata ay nababakas parin na kakagaling n'ya lang sa pag iyak.
"M-Mom" I softly uttered. Busy parin ba sila?What did they do while I was with Dark Harris? Have they been busy at work too?
"B-Baby!" Masiglang sabi ni Mommy at agad akong niyakap ng mahigpit. Sobrang higpit ng yakap n'ya, napahagulhol din s'ya sa dibdib ko. Gusto kong umiyak pero sobrang lamig ng puso ko. She's my mother but I hate her!
BINABASA MO ANG
100 Days Before I Die
Romance"It all began 100 days from that awful day. It wasn't only a bucket list but it became a lifeline - how I could squeeze out every minute of happiness of my already determined number of days. It may have put an expiration date on my life, but it won'...
