EP - (42)

436 45 8
                                    

"စိတ်မလှုပ်ရှားပါနဲ့"

ဂျယ်နိုနဲ့ဂျယ်မင်းနှစ်ယောက်လုံးက ဂျယ်နို့အမေရဲ့အိမ်ရှေ့မှာမတ်တပ်ရပ်နေကြတယ်။ ဂျယ်မင်းကအိမ်အထဲထဲဝင်မယ့်အစား ပိတ်ထားတဲ့တံခါးကိုရပ်ကြည့်နေတာကြောင့်ဂျယ်နိုကပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။

ဂျယ်နိုရဲ့အမေအိမ်ကိုသွားရမှာက ဂျယ်မင်းအတွက်ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးတစ်ခုလိုမဖြစ်နေစေချင်။ သူ့အားစိတ်လျှော့ကာ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ရဲရဲတင်းတင်းနေစေချင်သည်။

ထို့ကြောင့် ဂျယ်နိုကတံခါးကိုကြည့်နေတဲ့ဂျယ်မင်းရဲ့ပုခုံးကိုကိုင်လိုက်ကာ သူ့ဘက်ကိုနူးညံ့စွာဆွဲလှည့်လိုက်လေပြီး အပြုံးတစ်ခုဖြင့်ပြောလိုက်လေတယ်။

"ဟန်နီကကိုယ့်အမေအပေါ်အမှားလုပ်ထားတာဘာမှမရှိဘူး"

"ဟင်?"

"ဟန်နီစိတ်မသက်မသာဖြစ်စရာမလိုဘူး။ ကိုယ်ကအားလုံးကိုရှေ့ကနေဖြေရှင်းပေးမှာမို့ ဟန်နီကဒီတိုင်းလေးပေါ့ပေါ့ပါးပါးနဲ့ ထိုင်နေရုံပဲ"

"..."

ဂျယ်နိုကထိုစကားပြောပြီးသည့်နောက်တွင် ဂျယ်မင်းရဲ့မျက်လုံးတွေတုန်လှုပ်နေခြင်းက နဂိုထက်ပိုပြီးတော့အနည်းငယ်လျော့ကြသွားသည်ကိုဂျယ်နိုကသတိထားလိုက်မိတယ်။

ဂျယ်နိုကဂျယ်မင်းရဲ့လက်ထဲက လက်ဆောင်ထုပ်တွေကိုသူကပြောင်းသယ်လိုက်ပြီးတော့ ဂျယ်မင်းရဲ့နှဖူးထိပ်လေးကိုတစ်ချက်နမ်းလိုက်လေတယ်။

ဂျယ်မင်းကအနည်းငယ်တင်မကဘဲနဲ့ သူ့ရဲ့စိတ်တွေကလုံးဝပေါ့ပါးသွားတာကို ဂျယ်နိုကသိလိုက်ရတော့အလိုလိုပြုံးမိသွားပြန်တယ်။

"ကိုယ့်ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောဟန်နီလေး~"

"အင်း"

ဂျယ်နိုကခေါ်လိုက်တာမှန်းသိတော့ ဂျယ်မင်းက 'အင်း' ဟူ၍တိုးငယ်သောအသံထွက်ကာ ပြန်ထူးလိုက်လေတယ်။ ထိုအခါဂျယ်နိုကလည်း

"ကိုယ့်ကိုယုံပြီးအထဲထဲကိုလိုက်ဝင်ပေးနိုင်မလား~"

ဂျယ်နိုရဲ့မျက်နှာပေါ်မှာအပြုံးတစ်ခုကရှိနေပြီးတော့ သူကသူ့ရဲ့လက်တစ်ဖက်ကိုကမ်းလိုက်ကာ ဂျယ်မင်းရဲ့အရှေ့နားမှာဒီအတိုင်းလေးထားထားလိုက်တယ်။

𝙼𝚘𝚛𝚊𝚕 𝙾𝚏 𝚃𝚑𝚎 𝚂𝚝𝚘𝚛𝚢 🅽🅾︎🅼🅸🅽Where stories live. Discover now