Fantasia of Mageia: The Lost Princess

Chapter 49

nag defense ako sa bawat atake ng studyante na trinain ni ginoong ruello.

andito ako ngayon sa training ground kasama si ginoong Ruello at mga studyanteng mga kawal ng kaharian para mag sanay sa pakikipag laban.

noong una ay hindi pumayag si ama't ina sa kagustuhan ko sa pag eensayo ng espada at dapat mag pahinga na lamang daw ako or mamasyal ngunit ayaw ko. mas gusto ko ang pag aaral ng espada para hindi ko masyado isipin ang nangyare sa pag eensayo ko sa holy flame.

ilang buwan din akong nalungkot dahil hindi ko alam bakit hindi ko macontrol sa loob ng isang taon ang kapangyarihan ng puting apoy sa holy room ng kaharian.

iniling ko ang naiisip ko. tumitig ako sa kalaban ko at walang ano-ano'y sumugod ako ng sunod sunod kaya puro na sya depensa at ng makita ko ang weakspot nya ay dali kong sinipa iyon kaya natumba sya at tinutukan ko sya ng espada ko.

narinig ko naman pumalakpak si ginoong ruello.

"magaling prinsesa. nag improve ka sa pag hawak ng espada" lumingon naman ako rito at ngumiti.

"salamat po sa pag tuturo nyo ginoo" ngumiti lamang ito.

"paumanhin mahal na prinsesa ngunit may mga bisita kayo na nasa Hardin" napalingon ako sa taga pagsilbi.

"sabihin mo saglit lamang at haharapin ko sila. handaan mo narin sila ng meryenda" tumango naman ito.

"masusunod mahal na prinsesa" sabi nito at umalis agad. lumingon ako kay ginoong ruello at tumango naman ito.

umalis nako ng training room at pumunta sa aking silid para mag palit ng kasuotan at ng matapos na ay pumunta na ako ng hardin.

napangiti ako ng makita ko ang royals.

"anong meron at napadalaw kayo?" tanong ko rito sabay upo sa bakanteng upuan.

"ahhh fiesta kasi sa kaharian namin at personal ka namin gustong imbitahan" sabi ni lira.

Elemental kingdom. sabi sa librong nabasa ko ang elemental kingdom ay binubuo ng apat na elemento ang fire,wind, water and land.

matiwasay naman ang pamumuhay sa bawat elemental guardian doon. akala ko nga mag kapatid sila lira, Lincoln at efir pero hindi raw. ay ewan ko sa kanila.

"salamat sa pag iimbita at masaya akong tinatanggap ang imbitasyon mo" sabi ko rito.

"maraming salamat, masayang pag lalakbay ito! mananatili kayo sa kaharian namin ng ilang araw." tumango naman ako.

"kaylan ba aalis?" tanong ko rito.

"mamayang gabi, kaya mag impake kana kairan dahil mahabang pag lalakbay iyon" kumunot ang noo pero ng naalala ko kung baket ay tumango na lamang ako.

naalala ko na napakalayo pala ng kaharian ng elemental kingdom. napakalayo parang kabilang side pa ng mundo.

tumango nalang ako kay lira. napabaling ang tingin ko sa taong kanina pa nakatingin sakin. kinindatan ko sya. kumunot noo nya at umiwas ng tingin. napasmirk nalang ako.

bago matapos ang hapon ay nag handa nako ng gamit ko. nag paalam narin ako sa hari't reyna. hindi naman nila ako pinag bawalan at maganda nga raw yun para makipag bonding ako sa mga childhood friends ko raw.

lumabas nako at nakita ko sila audrey sa labas ng mga karwahe at ako nalang hinihintay. malaking karwahe ang gagamitin namin. lumapit ako sa kanila. may lumapit naman saking tagapag silbi at inabot ko sa kanya ang gamit ko. nag pasalamat naman ako.

"tara na kairan, sakay na" tumango naman ako.

umupo ako sa malaking sofa. may umupo naman sa tabi ko at nakita kong si zaiden ito. tinignan naman ako nito at tinaasan ng kilay. kumunot naman noo ko.

'ahitin ko yang kilay mo eh'

nilibot ko ang tingin ko sa mga kasama ko. lahat sila may pinag kakaabalahan. si nedruda at lira nag chichikahan, si cerres at audrey may sariling business, si ruscov naman ay nasa terresa at mukang may iniisip, si lincoln at efir naman ay ewan ko kung asan.

huminga ako ng malalim. i don't understand myself. i should feel contentment pero parang may kulang.
iniling ko nalang ang iniisip ko. dapat i-enjoy ko tong trip. tumango ako sa sarili ko.

"are you okay?" napatingin ako sa katabi kong si zaiden. kumunot naman ang noo ko.

"bakit?" taka kong tanong.

"you shaking your head and then you nod after. are you okay?" tinignan ko naman sya. napaka attentive naman nya.

"ikaw ah napaka attentive mo about sakin baka mamaya kaka titig mo sakin matunaw ako" sabi ko rito. kumunot naman noo nya.

ewan ko ba dito kay zaiden bat di pako pinopormahan lumipas na ang tatlong taon at 23 nako pero parang friends lang ata kami. ang gulo ramdam ko parang higit friends turing nya sakin but at the same time
parang.... hayst. tangina wala kaming label. oh baka ako lang nag iisip ng may kung anong meron samin?.

napa buntong hininga ako.

"what's bothering you?" tanong nito.

'pakyu ka zaiden ginugulo mo isip ko'

"ikaw" wala sa wisyo kong sagot.

"me?" taka nyang tanong. napatingin naman ako sa kanya.

"i-i mean ikaw!, a-ano sa tingin mo ang iniisip ko." sabay iwas ko ng tingin.

"mmmm?" sabay tagilid nya ng upo at nilagay ang isang braso nya sa ibabaw ng sandalan ko ng sofa at ang isa naman ay inilagay nya sa baba nya habang nag iisip. napalunok naman ako.

'tangina ang hot mo tignan!!' sigaw ng innerself ko.

nakatitig lang si zaiden sa mga mata ko. napakagwapo nya talaga. mula sa makapal nyang kilay. firm jawline. pinkish lips at sa mga mata nya palang na mukang masungit.

'tanginaaa ang gwapo!!'

napaiwas ako ng tingin. napahawak ako sa pisngi ko at nararamdaman kong nag iinit ito.

"may sakit kaba?" tanong nito.

"wala!" sagot ko rito.

"look at me" utos nito sakin.

'luh angas nito makapag utos oh'

"ayoko nga!" tanggi ko.

"di ka talaga haharap?" sabi nito. di ko naman sya sinagot. mayamaya naramdaman kong humarap ang muka ko sa kanya. mukang ginamitan nya ko ng powers nanaman nya.

nag tama ang mga mata namin at naramdaman ko ang kalabog ng puso ko.

fvck

"why your heart beating so fast? why your cheeks looks like a red tomato and why you--" bigla syang tumigil sa pag sasalita at mayamaya lumalabas ang ngisi nya. nairita naman ako.

tatayo nasa ako ng hinatak nyako at napaupo ako sa lap nya. napatingin naman sila nedruda, lira ,audrey at cerres sa gawi namin. laglag ang panga nila at ngumingising umiwas ng tingin. lalo naman namula ang muka ko.

'gago ka talaga zaiden!!'

dali dali akong tumayo at iniwan sya roon. i heard his little chukle.

zaiden!!!!