Fantasia of Mageia: The Lost Princess

Chapter 56

"Mahal na prinsesa, yuko po kayo" sinunod ko naman ang sinabi nung bata na nangangalang eya.

Niyuko ko ang ulo ko at pag katapos ay pinatungan nya ako ng ginawa nyang flower crown. Inangat ko naman ang ulo ko at na mangha ang mga bata ng makita akong suot iyon.

"Ang gandaaaaa!"

"Ang ganda nyo po mahal na prinsesa!"

"Muka po kayong goddess Mahal na prinsesa"

Sunod sunod na papuri nila sakin. Napangiti naman ako.

"Ano ba kayo ako lang to" sabay flip hair ko. Ngumiti naman sila.

"Sana ganyan din po ako kaganda tulad nyo Mahal na prinsesa" sabay nguso ng isang batang nanganglang Erika.

"Lahat tayo may kanya kanyang ganda. Staka duh? Ang ganda mo kaya pwede kana pag kamalan bilang prinsesa Erika" Sabi ko rito. Tinitigan naman ako nito.

"Talaga po?" Tumango ako. masaya naman syang nag tatalon talon.

"Maganda rin po ba kami Mahal na prinsesa?" Tanong ng Isa pang bata. Masaya naman akong tumango.

"Lahat tayo magaganda, walang ginawang pangit ang lumikha satin. Pero dapat hindi lang tayo puro ganda pang labas dapat maganda din tayo pang loob" tumango naman sila.

"Kara" lumingon naman ako sa tumawag. "Let's go pwede na tayo mag ride" kumunot ang noo ko.

"Pano?" Humarap sya sa likod nya at nanlaki ang mata ko. "Dragons!!!" Sabay tayo ko.

They are not just typical dragons. Some of them have black and red thing on their skins. And they are really look so scary.

Lumapit ako sa isang dragon and he's so gentle to me. Na para bang isang karangalan para sa kanya na mahawakan ko. Naalala ko tuloy sa eden. Napa tired face tuloy ako. Ang susungit ng dragons don.

Di kaya alam nila na hindi ako totoong bampira kaya sila galit?

Napa shrug nalang tuloy ako. Tinulungan ako ni kuya sumakay sa isang dragon.

"Are you sure na ayaw mo sa iisang dragon?" Tumango ako.

"I can manage kuya, besides I'm already 23 kaya kona buto ko" sabay smirk ko.

"Ikaw bahala" Sabi nito. Sumakay narin sya sa isang dragon at nauna syang nag palipad.

Pinat ko naman ang dragon ko. "Let's go, fly buddy" nag buga lang to ng usok sa ilong at nag flap na sya ng wings para sa pag handa sa pag lipad.

Excitement ang naramdaman ko ng nasa himpapawid na kami.

"WOOOOHHH!!" sigaw ko sa tuwa ng lumipad kami ng mabilis.

"Good boy" Sabi ko dragon. "Now let's fly faster and go around" tumango naman ito. Napakapit ako sa sled nito ng lumipad sya ng mabilis.

"WIHHHHH!!!" sabay ngiti ko ng malaki pag katapos ng pag ikot na pag lipad.

"Wow ang galing non Kara" Napatingin ako sa katabi ko na si kuya pala.

Tamed lang ang paglipad ng dragon kasama kami dito sa taas kasama ang mga ulap. Sarap sa pakiramdam na kita mo ang mga tanawin sa malalayo.

"Kuya" tawag ko rito.

"Mmm?" Sagot nito.

"What relationship do you have with the lux Princess?" Napalingon naman sya sakin.

"What do you mean?" Taka nitong tanong. Lumingon naman ako sa kanya.

"She's in love with u" Sabi ko sa kanya. "But I know u don't remember her because tiya remove your memories" kumunot ang noo nya.

"Who tell u that? Her? Ah, she's a liar and our enemy Kara. Don't believe her" walang emosyon nyang sabi.

"Kuya di ko man maalala ang childhood ko pero nung kinuwento nya kung pano kami nag kakilala at nung sinabi nyang Mahal ka nya, i feel her sincerity." Lumingon sya sakin.

"She's the reason why you're gone Kara" ngumiti naman ako sa kanya.

"I know but I can't blame her. Marilyn Monroe once said, that everything happens for a reason. People change so that you can learn to let go, things go wrong so that you appreciate them when they're right and sometimes good things fall apart so better things can fall together."

"Who tf is Marilyn Monroe?" Tanong nito.

"An actress in human world" sagot ko.

"You said some of your memory is gone right?" Tumango ako.

"Ilan sa mga alaala ko ang nawawala at yung iba bumabalik. Nalilito nako." Napa buntong hininga ako.

"What do you mean?"

"Nananaginip ako ng childhood days ko pero yung ilan childhood memories ata ni kairan. Nakalimutan ko na mga nakasalamuha ko nung nasa human world pa ko."

"Satingin mo may nakasalamuha kaba na nag pawala ng memorya mo?" Tanong nito.

"Mmmm, nung nag bebenta pa ako tapos may isang babaeng umihip ng alikabok ata sakin tas simula non nawawala na mga alaala ko" nanlaki ang mata ni kuya at nag tiim bagang. "Bakit kuya?"

"Did you see her face?" Umiling ako.

"Naka dark clock sya kaya di ko makita" tumango sya. "Kuya why you're not the one who's ruling our kingdom?"

"I-i don't know"

"What do you mean you don't know?" Pero di sya sumagot.

"I want you to be a king kuya, we will take our revenge to our relatives and make them pay for what they did to you and to our parents"

"Huh?" Taka nyang tanong

"they're the one who kill our parents kuya" Napalingon sya sakin na nanlalaki ang mata.

"What?!"

"I heard them talking kuya. And it boils my blood. I want to kill them. Gusto ko sugurin sila pero hindi ito ang tamang oras" nakinig lang sya ng taimtim sakin.

"So what's your plan Kara?" Tanong ni kuya.

"We will make kairan escape and you will take your throne but before that you should talk to her first" kumunot naman noo nya.

"Why would I?"

"Because I know she's special to you but you forgot because of our bitch tita removing your memories" tumango sya.

Pinalipad na namin pababa ang mga dragons namin.

"Lets go home" tumango ako kay kuya.

Hinawakan ko ang kwintas ko saka pumikit at tinawag ko ang animal spirit na si finley.

Dumilat ako dahil naramdaman ko si finley sa tabi ko.

"Kara" lumingon ako sa tumawag at si kuya pala.

"Here" sabay abot sakin ng lux amulet. Tumingin ako sa kanya.

"You're the only person I will trust. let's make your plan works kara" tumango ako at ngumiti.

"Salamat kuya" Sabi ko.

"Now let's head home" tumango ako kay kuya.

Sumakay na sya sa kabayo nyang si freya habang ako kay Finley naman.

"Hiya!" Sabi ni kuya at pinatakbo ang kabayo nya, sumunod naman ako.

Nalalapit na ang katapusan.

Makakauwi kana rin sainyo kairan