3.Bölüm

1.5K 49 6
                                    


Annemgili otobüse bindirdikten sonra eve dönüş yoluna koyuldum. Arabadaki radyoyu açıp frekansları gezmeye başladım. 96.4 e gelince bir şiir kulaklarıma doldu.

Seni saklayacağım inan

Yazdıklarımda, çizdiklerimde

Şarkılarımda, sözlerimde.

Sen kalacaksın kimse bilmeyecek

Ve kimseler görmeyecek seni,

Yaşayacaksın gözlerimde.

Sen göreceksin duyacaksın

Parıldayan bir sevi sıcaklığı,

Uyuyacak, uyanacaksın.

Bakacaksın, benzemiyor

Gelen günler geçenlere,

Dalacaksın.

Bir seviyi anlamak

Bir yaşam harcamaktır,

Harcayacaksın.

Seni yaşayacağım, anlatılmaz,

Yaşayacağım gözlerimde;

Gözlerimde saklayacağım.

Bir gün, tam anlatmaya...

Bakacaksın,

Gözlerimi kapayacağım...

Anlayacaksın.

Özdemir Asaf... düşündürüyordu onu onsuz yaşamak mümkün müydü.

"Ne güzel demiş Özdemir Asaf. Ama insan düşünmeden edemiyor bir insanı onsuz yaşamanın mümkünatı var mıydı ?"

İç sesime ses oldu sanki radyo'daki ses ardından ekledi. "Sayın dinleyiciler beni dinlediğiniz için teşekkür ederim ben Miraç bugünlük İlaç Radyodan bu kadar yarın aynı saatte görüşmek üzere."

Sesi o kadar tanıdık geldi ki o an sanki İlaç kelimesine aşinaydı onun sesinden kulaklarım.

Ardından bi şarkı açıp veda etti.

Senden uzakta kafam hep karışık yavrum
Belli ki herkesten farklı bir lisanı konuşuyorum

İçmeden bana bir geldiler
Gaipten düşünceler
Yok artık, çüş, daha neler
Neler, neler, neler, neler

İlacım sende, bilirsin
Sen de olsan delirirsin
Yokluğun sol yanımı deler
Deler, deler, deler, deler, deler, deler ya...

Mahalleye girince Nisa'nın kafesinin hala açık olduğunu gördüm selam vermek adına inip kafeye girdim. Kapının sesiyle gözleri bana döndü. Epey yorgun görünüyordu.
"Selam Nisa napiyorsun bu saatte geç olmadı mı?"

Şalını düzeltip yanıma gelip sarıldı. "Selam Açelya işlerim vardı kafeyi büyütüyorum artık sadece içecek tatlı olmayacak restoran bölümü de olacak onun için mutfak çalışmaları var." Nisa çok başarılı bir kadındı kendisi açmıştı bu kafeyi 2 yıl önce ve gün geçtikçe büyütüyordu. Mekanı kafe olmanın yanında restoran olabilecek büyüklükteydi.

"Hayırlı olsun canım benim yardıma ihtiyacın varsa bir telefon uzağındayım."
O bana zamanında çok yardımcı olmuştu şimdi de ben onun için elimden ne geliyorsa yapardım.

"Aslında ben şey... Resulu soracaktım sana iş bulabildi mi askerden sonrası için."
Ah benim aşık kekim Nisa Resule aşıktı ama öküz Resul ne bunun farkındaydı ne de ilişki yaşayacak haldeydi aslında Nisaya üzülüyordum. Resul sevse temiz severdi ama Nisa güvenip açılamıyordu. Haklıydı Nisanın yanında yaptıkları yabali tavarılar yüzünden şerefsiz duruyorlardı am çoğunun ironi olduğunun farkındaydım.

İLAÇ FREKANSIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin