Gül Cemal 2

48. Bölüm

İyi okumalar...

Ömer'in karısına yazdığı mektuptan ziyade babasına yazdığı konuşulacaktı. Dilden dile dolanacaktı Zipzipler, topal emmiler...

Tabiri caizse döktürmüştü Ömer...

"Evvela selam eder, büyüklerin ellerinden küçüklerin gözlerinden öperim. Bawo nasılsan? Oralarda ayağının  altındaki paspas olaydım da sabah erken kalkmayaydım. Nasıl düştüm asker ocağına hiç anlamadım. Ama iyiyim evelAllah rahatım yerinde, burada herkes  sevdi beni. Hürmet ediyorlar bana. 

Siz eyeyle ne yapıyorsunuz? Aman ha ikinci bir Meliha yapayım demeyin ben yokken. Tamam Meloş iyi hoş ama artık torun sevme zamanınız. Ben istediğiniz kadar yaparım lakin tırsıyorum Fato gibi bir halaları var, ona benzemez bizleri yormazlar inşallah.

Abim nasıldır? Haber var mıdır? Afiyette midir? Askere gittiğimden haberdar mıdır? Gözlerimde tütüyorsunuz şimdiden hepiniz. İnan et, horozcu Apraham baboyu bile özlemişim. Ona da mektup attım sonuçta damadıyım hakkıdır değil mi bawo?  Horuzu senin kestiğini sonra da pişirtip İbrahim abiye yedirdiğini yazdım. Ölüm var kalım var bawo bu günahla gitme istedim. Fato'yu da özledim ama bilmesin şımarır. Mukayyet ol gizli gizli kaçıp konuşmasın o şerefsizle. Ama Ağavni dışında en çok eye ile Maliha'yı özlüyorum.

Ayağına işediğin Topal Ferman emmi ile hala dalaşıyor musunuz?  Tamam tamam sen  kızmaya başlayıp bana zipzip demeden kısa keseyim. Hem bize ne ondan. Cemil'in bawosu olmasa yüzüne bakmam.

Mektubuma son verirken yeniden herkese selam eder ellerinizden öperim.  Sizi tekrar göreceğim günü hasretle çekiyorum.

Ömer yüksel 1980 Adana."

Mektubu okuyan er gülmekten kendini alıkoymadı. Görülmüştür damgasını basıp karşıdan cevap gelmesini bekledi. Zipzip ne anlama geliyordu acaba. Hem bu adam böyleyse karşısındaki neler yazardı acaba?

Ama mektup sahibi Cemal, okuyunca gözlerine inanamadı. Yahu bu çocuk yanındaykende bu kadar patavatsız mıydı gerçekten?

Ne demek horozu kestiğini yazmak?  Şaka mıydı bu? Kesinlikle değildi! Postacı iki kapıyı da çalıp bırakmıştı zarfları erkenden. Bıyığını kemirerek avluda kalakaldı Cemal. Mahah dayanamayıp aldı elinden.

"Ömer'im göndermiş dedin niye kısa kestin hele ver bende okuyayım."

Cemal, zarf ve mektubu  karısının eline verdi.
"Al hepsi senin olsun hepsi! "

Mahah bir şeylerin ters gittiğini anladığından sessizce aldı mektubu, heceleye heceleye okurken de dizine vurup durdu.
"Cemal'im bu besudum neler yazmış böyle?"

Cemal olduğu yere çöküp sigara sararken bir elini yana doğru büktü. Anlam vermek imkansızdı zipzipe. O da veremedi zaten.

"Besmelesiz yaptık biz bunları. Biri Almanya'dan çıktı diğeri çalışsın diye aldığımız kitaplara kalpler çizmiş elin herifinin adını yazmış. Bu desen..? Mahalleli götünü tutup geziniyordu korkusundan, everdik rahat ederiz dedik bambaşka bir bok oldu. Bawonun günahıdır vallahi onun günahıdır. İyi evlat olamadım sınanıyorum şimdi, sende benle..."

"Deme öyle Cemal'im deme. Fato'nun kaba etlerini çimdikledim , bu eşşeğe ulaşsam kafasını yarardım vallahi. Mustafa... o elden gitti bir kere...ömürlük değil ya onunda kulağını bükerim."

"Yok yok bunların burnu boktan çıkmaz. Ne yapsan boş. Gördün mü Apraham'a horoz meselesini yazmış. Küllenmiş ateşi harlıyor it oğlu it!"

"Tövbe de Cemal tövbe de. Olan olmuş. "