Özge'nin telefonu çalıyor ama açılmıyordu.
" ben Buğra'ya nasıl söyleyeceğim? Allah'ım bana yol göster. "
" inşallah yaşıyordur patronun "
" o benim patronum değil kardeşim. "
" tamam canım kızma, kötü bir şey demedim. "
Bahar son kez aradı. Telefonu Bülent açtı.
" buyurun? "
"pardon ben Buğra beyi aramıştım. Yanlış mı aradım? "
" doğru aradınız kızım. Buğra telefonu bana bıraktı. "
" nasıl iyi mi acaba? "
"çok şükür. İzmir'de olması büyük şans"
" a İzmir'de mi? Çok iyi. "
" birazdan İstanbul'a geliyoruz yardım için. "
Buğra
"kim baba? "
" Bahar hanım "
"kızım Buğra geldi, veriyorum "
"alo, abla nasılsınız? "
" çok şükür Buğra bey. İzmir'deymişsiniz? "
" evet, biraz sonra arkadaşlarla yardım için geleceğiz. "
" Buğra bey Yalova'daki evler büyük hasar almış. Biz oraya gidiyoruz. Sizde oraya gelir misiniz? "
" her yer yıkılmış diyorlar. O kadar üzgünüm ki. Tamam o zaman ilk önce oraya gideriz"
" ben sizi Yalova'ya girişte karşılarım"
" üç dört saate orada oluruz inşallah. Bir şeye ihtiyacın var mı abla? "
" sağ olun. Benim değil ama başkalarının size ihtiyacı var. Görüşürüz "
Eski eşi Fatih
"niye söylemedin kızım adama? "
" geliyormuş buraya. Salim kafayla gelsin. O yol bitmezdi yoksa. Buraya gelince söyleyeceğim. "
" doğru söylüyorsun. "
Alınan malzemeleri hızlıca kamyonete taşıdılar. Konvoy halinde yola çıktılar. Dört saate yakın süren yolculuk sonrasında buluşma yerine geldiler. Deprem bölgesine yaklaştıkça manzara korkunç bir hal alıyordu. Kavşakta Buğra Özge'nin arabasını görünce çok şaşırdı. Bahar arabadan indi.
" Özge arabasını sana mı bırakmıştı? Bende ne yaptı diyordum. "
" sizi iyi gördüğüme çok sevindim. Beni takip edin lütfen "
Bahar yine söyleyememişti. Konvoy Bahar'ı takip etti. Bir sitenin önünde durdular. Bina balık istifi gibi iç içe geçmişti. Eray Buğra'ya
" burdan kim sağ çıkabilir ki? Nasıl bir felaket ya Rabbim "
Bahar yanına geldi.
" şimdiye kadar söylemediğim için beni affet Buğra "
"neyi abla? "
"nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum "
"abla beni korkutuyorsun"
Eray
" abla ne söyleyeceksen söyle, kıvranma"
Bahar binaya baktı
" Özge bu binada "
Buğra ve bunu duyanlar dehşetle binaya baktı. Buğra kolundan sarsarak
" Özge yurtdışında, burada olamaz"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜMSÜZ (tamamlandı)
RomansÖzge defalarca ölümün kıyısına gidip günlerce oradan, geride bırakmak üzere olduğu hayatı düşünmüştü. Öldüğünde tekrar kavuşacakları zamana kadar , hasret, özlem, aşk acısı gibi duygular yaşayacak mıydı? Yoksa film bitecek, motor duracak, son sahn...
