ÖLÜMSÜZ (tamamlandı)

Ölümsüz 84

" sonunda benim olacaksa son nefesime kadar beklerim diyordum . Neyse ki tahminimden bile önce benimdim. Acının âlâsını çekerken, kahrın dibine düşmüşken, seninle kavuşmamızın ahirete kalacağını düşünürken sana sahip olmak... Faruk abi "emin misin oğlum? "diye sordu. Özge ile bir saat bana bir ömür yeter abi dedim ama yetmezmiş. Seninle değil bir saat, bir ömür bile yetmez bana. Biliyorum kızlarımı eninde sonunda kendi hayatlarına bırakacağım. Ama seni asla bırakmayacağım. Daima senin yanında olacağım. Sana kol, kanat, ayak olacağım. Bütün saçlarımız bembeyaz, yüzümüz kırış buruş olduğunda da "

" inşallah aşkım o günleri de görürüz "

" inşallah güzelim"

Özge her zaman iyi bir gözlemci olmuştu. Firuze konusunda yanılmıyordu. Aynı sınıftan Cem'e aşıktı, Cem de ona. Firuze ile Cem sadece okulda görüşüyorlardı. Bir gün Firuze'yi evine kadar takip etti. O yaz onu görebilmek için birkaç defa evinin sokağından geçti. Bir keresinde bisiklet sürmeye çıktıklarında yolda karşılaştılar. Müge'den çekindiği için başıyla selamlayıp konuşmadan yanından geçmişti. Cem daha sonra aynı saatlerde oraya gelmeye başladı. Firuze karşılaşmalarının tesadüf olmadığını anlayınca her gün sabırsızlıkla saatin gelmesini bekler oldu. Doğa pek tabi ki olayı çözmüştü. Konuşabilmeleri için Müge'ye

" böcüş biz seninle dondurma almaya gidelim mi? Ablamı nasıl olsa bi yerlerde yakalarız "

" ablam ayrı gitmemize izin vermez ki. "

Doğa ablasına göz kırptı

" abla biz böcüşle dondurma alalım diyoruz da, gidebilir miyiz? "

" bana da alacak mısınız? "

" karadutlu - limonlu "

"burada bekliyorum sizi "

Cingöz Doğa kaş göz yaparak

"yok sen burada bekleme, burası çok orta. Sitenin sonuna, sahile inen patikaya git. Bizde oraya geliriz. On dakika! "

" öyle mi diyorsun? "

" bu kafayla sen biraz zor ama.. Evet ablacım! "

Firuze bisikleti yavaşça Doğa'nın dediği yere sürdü. Kalbi deli gibi atıyordu. Cem de onun ardı sıra yürüdü. Patikanın girişinde durdular. Cem

" merhaba Firuze. Hiç konuşamayacağız zannettim"

"merhaba Cem. Sen ne arıyorsun burada? "

"sence? "

Firuze başını yere eğdi.

" kardeşlerin çok tatlı "

"öyledirler"

" büyük olan Doğa'ydı değil mi? "

"evet "

"ona çok teşekkür ettiğimi söylersin. Fazla vaktimiz yok ya, şey.. Immhh ... Bana telefon numaranı verir misin? Bende sana vereyim "

" olmaz! "

"ama neden? "

"işte olmaz. "

" ben versem, sizinkiler işte olduğunda sen beni arasan? "

"olmaz Cem! Babam bundan hiç hoşlanmaz"

" ya.. Immhh peki arada burada buluşsak? "

"belki yine karşılaşırız "

" tabi ki karşılaşırız. "

Firuze yola baktı. Henüz köşeyi dönen kardeşlerini görünce

"git lütfen! Müge görmesin anında bizimkilere söyler. Biz bu saatlerde çıkarız hep. Denk gelirsek artık"