Hatırla Beni [gay]

Tanıtım

[4 Şubat 2022]

Eski ikinci el siyah araba artık çok az insanın yaşadığı hayaletli gibi duran mahallenin sokaklarında geziyordu. Yeni nesilden hiç kimse artık bu mahallede yaşamak istemediği için çoğunluğu yaşlı olan insanlar tek tük sokaklarda geziyordu.

Barış üzerindeki deri ceketi ve yırtık kot pantolonuyla birlikte dövmeleri ve piercingleriyle bu mahallede hemen göze batacak bir tipti. Ama oda bu mahallede büyümüştü ve en güzel anılarını burda geçirmişti. Burda çok iyi dostluklar edinmişti, burda ilk kez aşık olmuştu.

Arabayı kenara çekip camdan geldiği yere baktı ve arabadan indi. Burası eskiden abisi ile birlikte yaşadığı müstakil evdi. Şimsi pencereleri kırılmış ve ön bahçedeki ağaç tamamen kurumuştu. O ağacı ne çok severdi.

Arabayı kilitledikten sonra yürümeye başladı. O yürürken etrafta koşuşturan çocukların kahkaha sesleri kulağına bir yankı şeklinde geliyordu. Bu sesler gerçek değildi. Sadece geçmişin hayaletleriydi.

Kahverengi gözlerinin altı morarmış ve şişmişti koyu kumral saçlarıda direkt gözlerinin üzerine düşüyordu ama umursamadı. Ayağındaki eskimiş siyah botlarını yerde sürüyerek hafifçe önüne eğik yürüyordu. Sanki sırtında ağır bir yük varmış gibi.

İki yanında sallanan ellerine baktı titriyorlardı. Tedaviye başlayalı neredeyse bir yıl olmuştu ama hala o zıkkımı istemekten kendini geri tutamıyordu. Yorulmuştu, hemde çok. Sadece her şeye son vermeden önce son kez en içten kahkahalarını attığı yeri görmek istemişti. Burayı özlemişti.

Sonunda adımlarını durdurduğunda önündeki iki katlı ilk okula baktı. Burasıda artık kullanılmıyor gibiydi. Ön bahçedeki oyun parkındaki salıncaklar hafifçe sallanırken itici bir ses çıkarıyordu. Okulun bahçesinde derisi kemiklerine yapışmış yaşlı bir köpek geziniyordu.

Önündeki okula bakarken karnı kasıldı. İşte her şey burda başlamıştı...