[10 Haziran 2022]
Her şey anormal bir şekilde sessizdi. Arada tüm şehirde yankılanan sinir bozucu bir siren sesi dışında hiç bir hareket yoktu. Bu daha çok fırtınadan önceki sessizlik gibiydi. En rahatsız edici olanda buydu zaten.
Kendilerine verilen daireden çıkmaları yasak olduğu için bir nevi buraya hapsolmuş gibiydiler. Arada şu an olduğu gibi Giray gelip durumlarını kontrol ediyordu. Nedense Giray sadece Rafet ile konuşuyor ve sadece onu ciddiye alıyordu. Belkide Barış'ın abisi olduğunu öğrendiği içindi.
Bu yüzden Atlas ondan bir şeyler öğrenmek için kendi yöntemlerini kullanmaya başlamıştı.
Giray her geldiğinde Rafet ile birlikte mutfakta konuşurdu. Atlas telefonunu mutfağa saklamış ve Tuğrul'un telefonundan telefonunu aramıştı. Şimdi odasında mutfaktaki konuşmaları dinliyordu.
Rafet sessizliği ilk bozandı "Kardeşimi gördün mü?"
"Bir kaç gün önce gördüm. O hiç bir şeyin ters gitmesini istemiyor bu yüzden gözü her zaman çocuklarının üzerinde."
"Aksi olsaydı Yek çoktan bizim için gelirdi."
"Onun için endişelimisiniz?"
"Pek değil. Ona güveniyorum. O benden yardım istemedikçe hareket etmeyeceğim."
"En doğrusu olur. Yek ne planladığını bana bile anlatmıyor. Yaptığımız yanlış bir hareket onu zora sokabilir. Bunu yanınızda kalanlarada iyice anlatsanız iyi olur. Uslu duracak tiplere benzemiyorlar."
"Bir şey yapmaya kalkarlarsa onlara engel olamam."
"Yapmak zorundasınız. Onlar bu dünyadan değil. Kurallarımızı bilmiyorlar. Neyin içinde olduğumuzun farkında değiller."
"Anlamıyorsun. Engel olmaya çalışsam bile kendi bildiklerini okurlar. Ayrıca onları suçlayamazsın. Yek bir üst katımızda konaklarken burada beklemek onlar için cehennem olmalı."
Atlas kaşlarını çattı. Barış bir üst kattamı yaşıyordu? Her gün biraz nefes almak içim çıktığı balkonun üzerindeki balkon onamı aitti?
Giray sıkıntılı bir tiple "Onları buraya sadece Yek ve sizin isteğiniz yüzünden getirdim. Sorun çıkarırlarsa onlardan kurtulurum."
Rafet kıkırdadı "Kardeşim sana, onlara dokunmamanı söylememiş miydi? Yerinde olsam onun sözünden çıkmazdım." Dedi.
Giray iç geçirdi "Doğru seçimimi yaptım merak ediyorum." Dedi ve sandalyenin geriye itilme sesi geldi "Şimdilik ayrılıyorum. Sizinle daha sonra yapmanız gerekenleri konuşacağım."
Rafet cevap vermedi. Mutfağa sessizlik çöktüğünde Atlas telefonu kapattı. Barış bir üst kattaydı ve Rafet, Atlas'ın tahmin ettiğinden daha fazlasını biliyor gibi görünüyordu.
Telefonu yatağın üstünde bıraktı gömleğinin üstüne ceketini alıp odadan çıktı. Dışarıda kollarını göğsünde birleştirmiş duran Tuğrul ile karşılaşınca durdu "Yerimi doldurman lazım." Dedi.
Tuğrul tek kaşını havaya kaldırdı "Nereye gidiyorsun?"
"Sevgilimin yanına."
Tuğrul'un yanından geçip salona geçti. Salonda İlyas'ın yanına oturmuş elindeki sıcak çay dolu bardağı tutan Rafet'i görünce kaşlarını çattı. Rafet bakışlarını kaldırıp Atlas'a baktı. Kısa bir bakışmanın ardından İlyas elini cebine atırıp çıkardığı telefonu Atlas'a uzattı "Bunu mutfakta unutmuşsun." Dedi.
Atlas şaşırmadı. Rafet'in en azından bunu tahmin edeceğini biliyordu. Gözlerini Rafet'e dikip telefonunu aldı. Hiç kimse bir şey söylemedi. Sessizce salondan çıkıp balkona girdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hatırla Beni [gay]
RandomBarış yıllar sonra çocukluğunun geçtiği mahalleye döner ve burda eski arkadaşları ve çocukluk aşkıyla yüzleşir. Bu yüzleşme hem iğrenç gerçekleri hemde güzel hatıraları gün ışığına çıkarır +18