Hatırla Beni [gay]

8. Bölüm

[6 Şubat 2022]

Hava kararmaya başladığında soğuk havadan deri ceketine sığındı. Hızlı adımlarla Alper'in evine doğru yürüdü. Çıkarken anahtar almadığı için Alper'in eve gelmiş olmasını ummaktan başka çağresi yoktu.

Evin önüne gelip bahçe kapısından içeri girdiğinde. Elinde tekefon bahçede endişeli bir şekilde volta atan adama baktı. Tek kaşını havaya kaldırıp "hayır bir sorun mu var?" Dedi.

Alper kafasını kaldırıp Barış'a baktığında yıllardır nefesini tutuyormuş gibi rahat bir nefes verdi "nereye gittin? Neden haber vermedin?" Dedi. Barış, Alper'in endişesinin nedenini öğrenince dudaklarını birbirine bastırdı "merak etme uzun bir süre sana yük olmaya devam edeceğim" dedi.

Alper kaşlarını çattı "düzgün konuş, o nasıl söz" dedi, Barış gülümsedi ve Alper'in incecik üstüne baktı "neyse içeri girelim dondum" dedi. Birlikte içeri girdiklerinde Barış mutfağa gidip buz dolabını açtı. Tahmin ettiği gibi evde alkol namına tek şey kolonyaydı.

Kenarda bitmek üzere olan kolayı alıp kafasına dikerken Alper mutfağa girdi "bir yemek yeseydin. Aç karnına kolamı içilir" dedi, Barış kolayı bitirip tezgahın üzerine bırakırken yüzündeki gülümsemeyi silmemeye çalıştı. Bir an abisi ile mutfaktaymış gibi hissetti.

"Aç değilim" diyip mutfaktaki masaya oturdu ve Alper'e baktı "ee? Bizim iki kaçaktan haberin varmı?" Dedi, Atlas ve Tuğrul'u kastedip. Alper gözlüklerini düzeltirken "Atlas'tan şimdilik bir şey yok ama Tuğrul'un neden bir süre sonra benimle iletişimi kestiğini öğrendim" dedi.

Barış onun endişeli ve üzgün halini gördüğünde oda gerildi "sakın bana onun çoktan göçüp gittiğini söyleme" dedi, Alper dehşetle ona bakıp "ne? hayır! Tövbe de" diyip bir eliyle önce kulağını tutup sonrada önündeki masaya vurdu.

Barış rahat bir nefes verdi. Alper masaya doğru dalıp giderken "o hapse girmiş.." dedi, Barış kaşlarını kaldırdı "Tuğrul mu?... Şey aslında çokta şaşırmadım" dedi, Alper hiç bir şey söylemeden öylece dururken o rahat bir tavırla geriye yaslandı "ee? Suçu neymiş. Gasp? Adam yaralama? Mekan basma?" Dedi.

Alper dudaklarını birbirine bastırp kafasını çevirdi, titreyen bir sesle "tecavüz.." dedi, Barış masanın üzerindeki çiçeği umursamaz gözlerle incelerken duyduğu şeyle afallayıp Alper'e döndü "ne?" Diyebildi sadece.

Alper derin bir nefes alıp dolan gözlerini saklamak için kafasını eğdi. Barış kaşlarını çatıp Alper'in perişen olmuş haline baktı "bana buna inandığını söyleme!" Dedi. Tuğrul'un kız kardeşleri vardı ve onları her şey den çok severdi. Zamanla ne yaşarsa yaşasın Barış'ın tanıdığı Tuğrul asla böyle bir şey yapacak biri değildi.

Ayağa kalkıp Alper'in omzunu tuttu "bak bana, Tuğrul çok fazla şeydir ama tecavüzcü bir sapık değildir bunu senin benden daha iyi biliyor olman gerek. Onunla liseye kadar birlikte kaldın!" Dedi, Alper burnunu çekip Barış'a baktı "hangisi daha kötü bilmiyorum Barış. Bunu gerçekten yapmış olmasımı yoksa yapmamasına rağmen böyle bir damga yiyip yok yere içeride olmasımı. İki ihtimalde beni mahvediyor" dedi.

"Sanırım yapmış olması daha kötü çünkü o zaman hayatı kararan tek kişi Tuğrul olmaz"

"Lütfen bana bu ihtimalden bahsetme..."

Barış iç geçirdi. Buraya geri dönünce görmek istediği manzara kesinlikle bu değildi. Kollarını Alper'e sarıp "bu şey her neyse Tuğrul'un ağzından duymadan hiç bir şeye inanmıyorsun tamam mı?" Dedi, Alper kafasını salladı "önümüzdeki hafta sonu.. onunla görüşebilirmişiz.." dedi.

Barış kafasını salladı ve Alper'in saçlarını okşadı gülümsemeye çalışıp "hala sulu gözün tekisin" dedi, Alper geri çekilip gözlüklerini çıkarıp gözlerini silerken Barış'a kaşlarını çatarak baktı "sen nasıl bu kadar sakinsin?" Dedi, Barış buruk bir gülümseme ile omuz silkti. Eskiden daha boktan şeyler yapan insanlarla tanışıp onlarla aynı ortamda bulunmuştu ama Alper'in bunu bilmesine gerek yoktu "eğer Tuğrul bunu yapmadıysa tek yapabileceğimiz ona destek olmak olur ama yaptıysa zaten yüzüne bakılmasını hak etmiyordur" dedi, Alper'in saçlarını karıştırdı "ağlama hadi, seni koca bebek" dedi.

Alper, Barış'ı itip "bir insan hiç mi değişmez ya! Ben bebek falan değilim!" Dedi, Barış güldü. Alper biraz sakinleşip gülümsemeye başlayana kadar onunla uğraşmaya devam etti.

Birlikte salona oturduklarında ikiside sessizdi. Sessizlik Barış tam sessizliğe alışmışken Alper'in sesini duydu "onlarla karşılaş8nca ne diyeceğini düşündün mü?"

Barış kafasını Alper'e çevirdi, Alper kazağının koluyla oynarken "özellikle Atlas'la görüşünce ne diyeceksin?" Dedi, Barış duraksadı "ona özel bir şey mi söylemeliyim ki? Anlamadım" dedi, Alper tek kaşını havaya kaldırıp bir bacağını kendine çekip Barış'a döndü "şimdi çocukken ona aşık olduğunu biliyorum. Bana yalan söyleme" dedi.

Barış duraksadı "yok canım daha neler" dedi, güldü ama Alper'in kendisine "her şeyi biliyorum" bakışlarından sonra boğazını temizledi "yani çocukken evet ama aradan o kadar zaman geçti. Şu an evli bile olabilir" dedi, Alper bir süre onu süzüp sonra omuz silkti "doğru tabi insanın büyüyünce fikirleri değişiyor. Mesela bende küçükken sana aşıktım" dedi.

Barış şaşkınlıkla ona döndü "ne? Nasıl? Bildiğimiz şekilde aşk mı?" Dedi, Alper kafasını salladı "evet, sen bunu hiç fark etmedin mi?"

"Hayır tabiki fark etmedim"

"Cidden mi? Ha ben çok belli ettiğimi düşünürdüm"

Barış gerginlikle önüne döndü "peki.. şimdi?" Dedi, Alper ona dönüp "pek sayılmaz" dedi, Barış tuttuğu nefesini verdi "şükürler olsun.." dedi, Alper güldü "sana aşık olmam o kadar mı korkutucu?"

"Yanlış anlama, sen çok iyi ve tatlısın ancak benim için sadece arkadaşsın ve sen birden bana aşık olduğunu söylesen bu tuhaf olurdu.. anlatabildim mi bilmiyorum"

"Sakin ol, ne demek istediğini biliyorum. Zaten sen ve ben her zaman arkadaştık durumumuz değişmeyecek.. amaa Atlas için durum farklı değil mi?"

"Şeey.."

"Aha biliyordum! Vay be küçükken seni Atlas'tan ne kadar kıskanırdım şimdi hiç umurumda değil. Hatta sana bakınca içimden Atlas'a kolay gelsin demek geçiyor"

"O kadar mı kötü görünüyorum lan?"

"Narkotik ekiplerinin evime gelme olasılığını yükseltiyorsun"

"Zamanında torbacılıkta yaptım. Yani polislerden nasıl kaçılır biliyorum merak etme"

"...ne?"