Unicode
ဝမ်ရီပေါ်က parallel universe ရောက်သွားပြီး မိန်းမယူ ကလေးမွေးသွားပြီလားပဲ
ဖုန်းလဲမကိုင် ဖုန်းလဲမဆက်နဲ့...
လူဆိုးကောင်ကြီး....
အမွှေးတွေပေါက် အစွယ်တွေထွက်လာပါစေ...."ဟွန့်...."
အနားက ဝမ်ရီပေါ်ထိုင်နေကြ ဆိုဖာကို ခြေထောက်နဲ့လှမ်းကန်ပစ်လိုက်တယ်။
အရောင်ကိုက သခင်အတိုင်းပဲ ....
...........
အိမ်ကလူတွေလဲ စိတ်ညစ်နေပြီ
အိမ်မှာလဲ သခင်လေးက တချိန်လုံး ဒေါသထွက်နေတယ်.
သခင်ကြီးကြတော့လည်း ဖုန်းဆက်ပြီးသခင်လေးအကြောင်းပြောရင်လည်း အင်း တလုံးပဲပြောတယ်
မပြောပြန်ရင်လည်း ဟိုဘက်ကလူတွေကို ဖုန်းဆက်ခိုင်းတယ် ဒေါသကထွက်သေး..
ပြီးရင် သူ့ဆီဖုန်းဆက်ကြောင်းလဲ သခင်လေးကိုမပြောခိုင်းဘူး...သိသာသွားကြည့် သခင်လေးက သူ့ကိုသစ္စာဖောက်ပါတယ်ဆိုပြီး.....မိုးထိအောင် သောင်းကျန်းဦးမှာ.... သူတို့ပဲပြဿနာတတ်ရမှာ
ဘဝက ကြိုးတန်းပဲလမ်းလျောက်နေရသလိုပဲ...
.........
ရှောင်ကျန့် ခုံကိုခေါက်ရင်း ယုန် ကြံ ကြံနေမိသည်။
ဝမ်ရီပေါ်.... ဝမ်ရီပေါ်...ဗီဒိုထဲက အရှည်ဆုံးအင်္ကျီကို ထုတ်လိုက်သည်။
......"သခင်လေး!!!
စိတ်နဲ့ကိုယ်ကပ်ပါဦး ဘောင်းဘီမဝတ်ရသေးဘူး""အာ... ဝတ်ထားပါတယ် တိုနေလို့ပါ အဟွန်း..."
"မလုပ်ပါနဲ့ သခင်လေးရယ် သခင်ကြီးသိရင် အကုန်သေနေပါ့မယ်..."
"ဘယ်က သခင်ကြီးလဲ
ဒီအိမ်မှာ မင်းတို့နဲ့ငါပဲရှိတယ်...""မလုပ်ပါနဲ့ သခင်လေးရယ် ရှိကြီးခိုးပါတယ်..."
"မင်းတို့မပြောသရွေ့ ဘာဖြစ်မှာလဲ
ပြောတောင် မင်းတို့သခင်ကြီးက ဖုန်းကိုင်လို့လား
ပူမနေနဲ့..."

YOU ARE READING
Green Grass in Afternoon လိမ္မော်ရောင်မြက်ခင်းစိမ်းလေး
Fanfictionချစ်ခဲ့ဖူးပေမယ့်လည်း သူ့ကိုလိမ်ညာသွားခဲ့သူဟာ ... ကလေးသာသာ အတိတ်မေ့နေသူအဖြစ် သူ့ဆီပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်.... တချိန်ကတော့...ခများဟာ ကျတော့အတွက် သိပ်ကို လှပ အေးမြ ခဲ့တဲ့ ရွှေရောင်မြက်ခင်းပြင်လေးပါပဲ ဒါပေမယ့်... အခုတော့ ..... ခ်စ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္လည္း သူ႔ကိုလိမ္ည...