Unicode
"ရား... ဝေ့ဝူရှန့်ကွ..."
"......"
"အာာာ မင်းတို့ကလဲ စကားပြန်ပြောလေ..."
"လန်ကျန့်က စကားမှမပြောတာ သခင်လေးရဲ့..."
"အဲ့ဆိုလဲ မျက်နှာတော့ လှုပ်လေကွာ.."
"မျက်နှာလဲမပြောင်းဘူးလေ.."
"မုတော့ ထည့်လေကွာ မု(ဒ်) ...မု(ဒ်)..
တကယ်ပါပဲ ငါပါမုပျောက်တယ်..."
"ကျွန်တော်တို့က သရုပ်ဆောင်မှမဟုတ်တာ သခင်လေးရဲ့.."
"အင်းလေ... ပြီးတော့ကျတော်တို့ကျ ဆံပင်တိုကြီးဟာ.."
"ဘာလဲ မင်းတို့လဲဆံပင်လိုချင်လို့လား...
ကိုယ့်ဘာသာဝယ်နော်...
ငါတောင် ၅ယွမ်ပေးဝယ်ထားရတာ..."
**အော် ဒီလိုအကောင်းစားကြီးကို၅ယွမ်ဆို
အခု၁၀၀၀လောက်တောင် ဝယ်ချင်ပါတယ် သခင်လေးရယ်... **
"မဝယ်နိုင်ပါဘူး သခင်လေးရယ်
တခြားဟာပြောင်းဆော့ရအောင်..."
"မင်းတို့ကလဲ ငါတောင် အလုပ်တခုကို၁၀၀ရတာ မင်းတို့ဆိုအများကြီးရမှာပေါ့..."
"မရပါဘူးသခင်လေးရယ်..."
"ဘာလို့လဲ?"
**ရင်တွေဘာတွေနာလာပါပြီနော် ဒီသခင်လေးနဲ့..**
"အမ်... ဟိုဟာလေ သခင်လေးကဘွဲ့အမြင့်ကြီးရထားလို့လေ..."
"အော် အဲ့လိုလား...
အင်းပါ အဲ့တာဆိုလဲ .. တခြားဟာဆော့ကြမယ်..."
နေကောင်းပြီးခါစမို့လို့လား တခြံလုံးပတ်ဆော့လိုက်လို့လားပဲ ဗိုက်ဆာဆာနဲ့ နေ့လည်စာကို စားပွဲပေါ်တွေ့သမျှ အကုန်စားပစ်လိုက်သည်။
အကျိုးဆက်ကတော့ ခု ဗိုက်အောင့်နေပြီ။
ဝမ်ရီပေါ်အရှေ့ဆိုတော့ ပြောလဲမပြောရဲဘူး။
တော်ကြာအဆူကခံရဦးမယ်။
ထမင်းကိုတို့ကနန်းဆိတ်ကနန်းသာစားနေသော ရှောင်ကျန့်ကြောင့် ရီပေါ်လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
ဒါလဲသိပုံမပေါ် မျက်နှာကလဲမကြည်မသာနဲ့...
"ရှောင်ကျန့်..."
"ဟင်..."
STAI LEGGENDO
Green Grass in Afternoon လိမ္မော်ရောင်မြက်ခင်းစိမ်းလေး
Fanfictionချစ်ခဲ့ဖူးပေမယ့်လည်း သူ့ကိုလိမ်ညာသွားခဲ့သူဟာ ... ကလေးသာသာ အတိတ်မေ့နေသူအဖြစ် သူ့ဆီပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်.... တချိန်ကတော့...ခများဟာ ကျတော့အတွက် သိပ်ကို လှပ အေးမြ ခဲ့တဲ့ ရွှေရောင်မြက်ခင်းပြင်လေးပါပဲ ဒါပေမယ့်... အခုတော့ ..... ခ်စ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္လည္း သူ႔ကိုလိမ္ည...
