Unicode
အိမ်ထဲဝင်လာတဲ့အထိ ဟိုတယောက်ကိုမတွေ့...
အရင်ရက်တွေက ဝမ်အိမ်တော်သွားသွားနေရပြီး ခုမသွားရသည်မို့ သိပ်မကြည်ပဲ ဘာတွေမွှေထားပြန်ပြီလဲမသိ..
"ဟိုတယောက်ရော..."
"သခင်လေးလား...."
"ကျစ်... သူကဒီအိမ်ရဲ့သခင်မဟုတ်ဘူး ... ဒီတိုင်းနေနေတဲ့သူ... "
"ဟုတ် .. ကျန့်ကျန့်လေးက အပေါ်ကသူ့အခန်းထဲမှာပါ"
"ဘာလုပ်နေတာလဲ..."
"မသိပါဘူးသခင်ကြီး တနေ့လုံးထမင်းစားချိန်ကလွဲပြီးအခန်းထဲပဲနေနေပါတယ်..."
"သွားခေါ်လာခဲ့..."
"ဟို...."
"သွားခေါ်..လို့..."
"ဟိုလေ ကျန့်ကျန့်လေးက သူ့ကိုလာမခေါ်ကြနဲ့တဲ့..."
"ကျတော်ခေါ်နေတယ်ပြောလိုက်..."
...
"..မလိုက်ချင်ပါဘူးဆို..."
"...ခဏပါပဲ ကျန့်ကျန့်လေးရယ်..."
ကြိတ်ပြီးပွစိပွစိက ဖြစ်နေကြသေး...
"ရှောင်ကျန့်..."
"အွန်...လာပြီ..."
အိမ်နေရင်းကို တီရှပ်ပွပွကြီးတွေနဲ့ short pants တွေသာ ဝတ်တဲ့သူ့ပုံစံက အရင်နဲ့တကယ့်ကိုတခြားစီ...
ဆံပင်ကပါဘုတ်သိုက်နဲ့မို့ တကယ့်ကလေးမသာပုံ
ဒီလူဟာလေ မချောရရင်တောင် နုဖတ်နေသေး...
"ဘာလုပ်နေတာလဲ အခန်းထဲမှာ..."
"အာာ ဒါများ.. TVကြီးကနေကြည့်ပေါ့..."
"ဘာရယ်..."
"ဟိုတခါ ဝမ်ရီပေါ်ပဲပြောတယ်လေ ကျန့်ကျန့်မုန့်ခိုးစားရင် TVကြီးကနေ လိုက်ကြည့်ထားမှာဆို..."
နာမည်ဒဲ့ခေါ်နေပုံအရ စိတ်မကြည်ဘူးပေါ့....
ဒီအိမ်မှာ ဘယ်ခွေးမှလူမထင်တာ ရှောင်ကျန့်ပဲရှိသည်
"ငါ့အိမ်မှာနေတဲ့သူ ငါမေးချင်တဲ့အချိန်ခေါ်မေးမှာပေါ့...
ဖြေ...ဘာလုပ်နေလဲ..."
"ဘာမှမလုပ်ပူး...."
"မလုပ်ဘဲ အခန်းထဲဘာဝင်လုပ်နေလဲ...."
ESTÁS LEYENDO
Green Grass in Afternoon လိမ္မော်ရောင်မြက်ခင်းစိမ်းလေး
Fanficချစ်ခဲ့ဖူးပေမယ့်လည်း သူ့ကိုလိမ်ညာသွားခဲ့သူဟာ ... ကလေးသာသာ အတိတ်မေ့နေသူအဖြစ် သူ့ဆီပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်.... တချိန်ကတော့...ခများဟာ ကျတော့အတွက် သိပ်ကို လှပ အေးမြ ခဲ့တဲ့ ရွှေရောင်မြက်ခင်းပြင်လေးပါပဲ ဒါပေမယ့်... အခုတော့ ..... ခ်စ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္လည္း သူ႔ကိုလိမ္ည...
