Unicode
"အားးး မသိဘူး မသိဘူး.."
"အကိုလေး မညစ်နဲ့နော် ..."
"အေးလေ ကျန့်ကောရှုံးတဲ့ဟာကို..."
ရှောင်ကျန့်က ပိုပိုကိုဆိုးလာတယ်
အရင်က အတိတ်မေ့လို့ထားဦး ခုကသိသိကြီးကိုဆိုးတာ
ကစားတိုင်း သူမကျေနပ်ရင် ညစ်ပြီ
ဟိူလူတွေဆိုသည်မှာလည်း သိရက်နဲ့ သွားဆော့တယ်
ပြီးရင် ဆူညံ့နေကြရော
အန်တီရင်းကတော့ တပြုံးပြံးနဲ့ မုန့်တွေပို့နေလေရဲ့
အရင်ကမှဆူရင် နည်းနည်းပါးပါးကြောက်သေးတယ်
အခုက ဂရုကိုမစိုက်ဘူး
"တော်ကြတော့ နေ့လည်ရောက်နေပြီ..."
"ခဏလေးပါ ကိုလေးရဲ့ ဒီမှာကျန့်ကောညစ်နေတာနဲ့ နိုင်ရတယ်ကိုမရှိဘူး..."
"စစ်ကျွေး ညီလေး
ခုတော့မင်းကကိုကြီးရင်ကိုခြေစုံကန်ပြီပေါ့...ဟုတ်လား.."
"ကျန့်ကောက အရင်ကဒ်တွေခိုးတာလေ.."
"အော် မင်းမနေ့က အွန်းးး"
"နောက်တာ ကျန့်ကော နောက်တာ..."
ဘာမဟုတ်တာ လုပ်ထားပြန်ပြီလဲမသိ စစ်ကျွေးကအတင်းကို ပါးစပ်လိုက်ပိတ်နေသည်။
ဆံပင်ကအရင်လို ရှေ့ချမညှပ်တော့ပေမယ့် တီရှပ်အပွ ဘောင်းဘီတိုနဲ့ တင်ပြင်ခွေထိုင်ပြီးကိုဆော့နေတာများ
ရှောင်းအိမ်ကလူတွေကိုခေါ်ပြချင်လိုက်တာ
သူတို့သခင်လေး ဘယ်လိုတွေ ခန့်ညားနေသလဲလို့
"အကိုလေး ကျတော့်အလှည့်ပဲရှိသေးတယ်လေ..."
"အော် ဟုတ်လား ဟီး..."
"အကိုလေးကလဲနော် ဒီလောက်ပိုက်ဆံရှိနေတာတောင် အနိုင်ကျင့်တုန်း..."
"ဘယ်ကပိုက်ဆံလဲ မင်းတို့သခင်ကြီးလား ရက်ရောမှာ.."
"အကိုလေးမှာ အများကြီးလေဗျာ
တသက်သုံးမကုန်တာ..."
"မင်းပြောသလိုပဲလေ အဲ့တာကငါ့ဟာ
ခုနေနေတာလဲဘာလဲ ဝမ်သခင်ကြီးရဲ့အိမ်
ငါကဘာလို့ဝမ်အိမ်မှာ ရှောင်းအိမ်ရဲ့ပိုက်ဆံသုံးရမှာလဲ..."
YOU ARE READING
Green Grass in Afternoon လိမ္မော်ရောင်မြက်ခင်းစိမ်းလေး
Fanfictionချစ်ခဲ့ဖူးပေမယ့်လည်း သူ့ကိုလိမ်ညာသွားခဲ့သူဟာ ... ကလေးသာသာ အတိတ်မေ့နေသူအဖြစ် သူ့ဆီပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်.... တချိန်ကတော့...ခများဟာ ကျတော့အတွက် သိပ်ကို လှပ အေးမြ ခဲ့တဲ့ ရွှေရောင်မြက်ခင်းပြင်လေးပါပဲ ဒါပေမယ့်... အခုတော့ ..... ခ်စ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္လည္း သူ႔ကိုလိမ္ည...
