ពេលព្រឹកព្រលឹមស្រាងៗ វត្តមានព្រះអាទិត្យចាប់ផ្ដើម
បង្ហាញកាយ ខណៈកំលោះតូច គីម ថេយ៉ុង ក្រោកជូតផ្ទះ
លាងចានឆ្នាំង និង បោកខោអាវឲ្យអ៊ំស្រី តាមទម្លាប់ ពេលរួចរាល់ ក៏ប្រញាប់ប្រញាល់ស្ទុះស្ទារត់ទៅក្នុងបន្ទប់ ងូតទឹកផ្លាស់ប្ដូរសម្លៀកបំពាក់ ទាញកាបូបរៀនស្ពាយចំហៀងខ្លួនរត់ចុះទៅខាងក្រោមវិញយ៉ាងលឿន ខ្លាចក្រែងខកជេីងឡានក្រុង ទៅសាលារៀនមិនទាន់គេ។
«ហ្ហឹម...»អាល្អិត ដកដង្ហើមធំដោយការតូចចិត្ត ពេល
ក្រឡេកមេីលតាមបង្អួច ឃេីញអ៊ំស្រីជិះម៉ូតូឌុប យ៉ាងសុី ទៅសាលារៀន ចំណែកខ្លួនវិញបានត្រឹមតែជិះឡានក្រុងយ៉ាងត្រមង់ត្រមោចឱបខ្លួនតែម្នាក់ឯងជាមួយនឹងអ្នកឯទៀត
តែប៉ុណ្ណោះ។
@សាលារៀន
រីងៗ រីងៗ
បន្ទាប់ពីរៀនអស់រយៈពេល២ម៉ោង កណ្ដឹងក៏ចាប់ផ្ដើម
រោទ៍ ទុកជាការតឿនរំឮកដល់សិស្សានុសិស្សគ្រប់គ្នាឲ្យ
បានដឹងថា ដល់ម៉ោងចេញលេង រកនំចំណីរទ្រាប់ពោះហើយ។
ក្រឡេកមេីលទៅឆ្វេងឃើញអាហារនៅក្នុងប្រអប់របស់គេសុទ្ធតែឆ្ងាញ់ៗ ក្រឡេកទៅស្ដាំ ក៏មានតែសំឡេង
សេីចក្អាកក្អាយប្រលែងលេងជាមួយគ្នាយ៉ាងសប្បាយរីករាយ ពេលក្រឡេកមេីលខ្លួនឯង បានត្រឹមតែឱនមុខចុះ
លាក់លៀមភាពអន់ចិត្ត។ បេីពេលនេះ មានលោកប៉ា អ្នកម៉ាក់ នៅឈរត្រង់នេះ ហើយទះស្មាតិចៗ លួងលោមថាមិនអី មិនដឹងជាល្អប៉ុណ្ណានោះទេ ប៉ុន្តែ...គ្រប់យ៉ាងបានត្រឹមជាការស្រមើស្រមៃដ៏សែនឆ្កួតឡប់ ព្រោះការពិតលោកមានគុណទាំងពីរបានចាកឆ្ងាយពីលេីលោកអស់រយៈពេលដ៏យូរសែនយូរ។
@ល្ងាច
មិនយូរប៉ុន្មានការសិក្សាក៏ត្រូវបានបញ្ចប់ ស្របពេល
ថ្ងៃក៏រាងជ្រាលជ្រេណាស់ទៅហេីយ។ ថេយ៉ុង រត់បោះពួយ
យ៉ាងលឿនសំដៅទៅរកឡានក្រុង តែគួរឲ្យសោកស្ដាយ
ដែលឡានបេីកចេញទៅបាត់។ ថេយ៉ុង ទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយលេីបង់តាមដងផ្លូវសាធារណៈ ដកដង្ហើមធំ សម្លឹងមេីលឡានបេីកចេញទៅរហូតដល់ដាច់កន្ទុយភ្នែក ទេីបក្រោកឈរ បន្តដំណើរការដោយការថ្មេីរជេីង។
YOU ARE READING
ម្ចាស់បេះដូងអធិរាជព្រះចន្ទ
Romanceជាតិនេះ ស្នេហារបស់ពួកយើងមិនសមប្រកប សុំប្រាថ្នាឲ្យជាតិក្រោយពួកយើងបានជួបគ្នាជាថ្មី
