ទីក្រុងប៊ូសាន ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង
កែវភ្នែកភ្លឺថ្លារេត្របាញ់ទៅកាន់គូស្នេហ៍ភេទដូចគ្នាមួយគូឈរសាសងគ្នានៅលេីមាត់ថ្នល់ ពីកាន់ទីខ្ពស់គឺដំបូលអាគារ។
«ហ្ហឹម»ថេយ៉ុង ដកដង្ហើមធំតឹងចិត្ត ទម្លាក់កែវយិត
ទៅពីដៃ សណ្ដូកជេីង ប្រះខ្នងដេកទៅលេីឥដ្ឋ គិត
រឿងជាច្រើន បន្ទាប់ពីចៃដន្យឃើញរូបភាពគូស្នេហ៍មួយគូ
មុននេះ។
ពួកគេមេីលទៅផ្អែមល្ហែម ស្រឡាញ់ និង ខ្វល់ខ្វាយពី
គ្នាណាស់ ធ្វើឲ្យចិត្តចាប់ផ្ដើមនឹករលឹកពីមនុស្សគួរឲ្យស្អប់
ឡើងមក។ អារម្មណ៍ហាក់វិលវល់ ខួរក្បាលស្រពិចស្រពិលនូវរឿងរ៉ាវជាច្រើន ហើយសកម្មភាពភាពខ្លះ ក៏មានអារម្មណ៍ថាខ្លួនធ្លាប់បានធ្វេីរួមជាមួយមនុស្សម្នាក់ ហេីយ
ម្នាក់នោះគឺជា ចន ជុងហ្គុក។
ថេយ៉ុង ត្រូវបានថ្នាក់លេីផ្ដល់ពេលវេលាចំនួន២
សប្តាហ៍ សម្រាប់ដេីរលេងលំហែកាយ បន្ទាប់ពីការងារនៅ
សហរដ្ឋអាមេរិកទទួលបានជោគជ័យយ៉ាងល្អគួរឲ្យស្ងេីច
សរសើរ។ ហើយកន្លែងដែលគេជ្រេីសរេីសមកកម្សាន្តគឺ
ទីក្រុងប៊ូសាន បំណងរបស់គេ មិនបានមកដេីម្បី
ដេីរលេងដូចអ្នកផ្សេង តែគេមកស្វែងរកចម្លើយពិតនៃរឿង
រ៉ាវខ្លះៗដែលគេជឿជាក់ថានឹងបង្ហាញទីនេះ បេះដូងរបស់
គេបានប្រាប់យ៉ាងច្បាស់ ថាវាអ្វីផ្សារភ្ជាប់នៅទីនេះ បន្សល់
ទុកនេះទីនេះ គេត្រូវតែដោះប្រស្នានៅទីនេះ។
៧ថ្ងៃចាយពេលឥតន័យ គេមិនអាចស្វែងរកអ្វីដែលចង់
រកបាន ទេីបបានត្រឹមតែឡេីងមកលេីដំបូលអាគារដ៏សែន
ខ្ពស់ ហើយអង្គុយសញ្ជឹកសញ្ជឹង កណ្ដោចកណ្ដែងតែម្នាក់ឯង។
រីងៗ រីងៗ
សំឡេងទូរស័ព្ទរោទ៍ឡើង ដាស់អារម្មណ៍អ្នកដែល
សោកសៅមិនដឹងពីមូលហេតុ ឲ្យលូកដៃចូលហោប៉ៅខោ
ទាញមកមេីលលេខបន្តិច ពេលដឹងថាអ្នកណា ក៏ចុច
ទទួល៖
«ហាឡូមេលហ៍»
«អឹម...ថេយ៉ុងហា ស្អែកនេះក្រុមពួកយើងទៅលេង
នៅសាលារៀនសម្រាប់ក្មេងៗពិការ និង ចែករំលែករបស់ខ្លះសម្រាប់ពួកគេ ឯងទៅដែរទេ?»មេលហ៍ ជ្រឹមភ្នែកចាំស្ដាប់ទាំងប្រហោងពោះប៉ុនលូ មនុស្សដូច គីម ថេយ៉ុង នេះណា មិនងាយចេញក្រៅរញ៉េរញ៉ៃច្រើនឡេីយ តែ
លេីកនេះពិសេសជាងរាល់ដង ព្រោះលេីកក្មេងៗពិការមកបាំងមុខ ទេីប ថេយ៉ុង សម្រេចចិត្តយល់ព្រមទាំង
មិនស្ទាក់ស្ទើរ។
YOU ARE READING
ម្ចាស់បេះដូងអធិរាជព្រះចន្ទ
Romanceជាតិនេះ ស្នេហារបស់ពួកយើងមិនសមប្រកប សុំប្រាថ្នាឲ្យជាតិក្រោយពួកយើងបានជួបគ្នាជាថ្មី
