«ដំបូងថារកលេីកលែងទោសឲ្យហេីយ តែឥឡូវ...
ប្ដូរចិត្ត»
«ហេ..ហេតុអី?»
«ដំបូងស្មានថាកូនមនុស្សខំតែលេីកលែងទោសឲ្យ
តែតាមពិតកូនចាបកូនព្រាបសោះ»
«អ្ហឺ...អ្ហឹកៗ»ថេយ៉ុង យំដង្ហក់កាន់តែខ្លាំង ពេលដឹង
ខ្លួនថាចាញ់បោកប្រុសគំរកគួរឲ្យស្អប់ ស្អប់ៗៗៗៗៗ ចង់
តែលេបចូលពោះ រួចដេីរតាំងៗទៅប្រាស់គេងលេីពូកមួយទំហឹង រួចគ្រលំភួយឡេីងជិតក្បាលដូចសាកសពដែលត្រូវគេរុំត្រៀមយកទៅកប់មិនខុស។
«ប្រពន្ធសម្លាញ់ បងលលេងទេ កុំខឹងណា»ដៃមាំ
ទាំងគូជ្រែងចង្កេះ ខណៈមាត់គួចស្នាមញញឹមស្រស់សង្ហា
ជារឿយៗ នឹកហួសចិត្តនឹងមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ខ្លាំង
ពេកក្រៃ តែក៏មិនអាចធ្វើអ្វីបានក្រៅពីលួងលោម ព្រោះ
គេខុសខ្លួនឯង ដែលលេងច្រេីនជ្រុលជ្រួសខ្លាំងពេក។
«អ្នកណាប្រពន្ធលោកឯង?ចេញទៅឲ្យឆ្ងាយៗទៅ!
ដឹបបប!!!»ជេីងស្រឡូនបញ្ចេញពីភួយ រួចហក់ធាក់អ្នកនៅឯចុងគ្រែមួយកម្លាំងយ៉ាងខ្លាំងក្លា មុននឹងគ្រលំភួយ សំងំដេកបន្តទៀត ទុកឲ្យអ្នកត្រៀមខ្លួនមិនទាន់ ត្រូវក្មេងចិត្តក្ដៅធាក់ទ្រោបទៅលេីឥដ្ឋ ក៏ធ្វើមុខក្រញូវដូចម៉ែចែក
ទ្រព្យមិនស្មេី។
«ក្មេងចម្កួត»កាយសង្ហា ក្រោកឈរពេញកម្ពស់
ជញ្ជក់មាត់គ្រឺតក្នាញ់នឹងអ្នកនៅលេីគ្រែ ចង់តែហក់
ទៅសង្គ្រប់សុីមិនឲ្យសល់សូម្បីតែឆ្អឹង មុននឹងលេីក
ដៃអង្អែលចង្កេះ រួចចាកចេញទៅ តែមុននឹងទៅ ក៏
មិនភ្លេចបោះមួយប្រយោគឲ្យអ្នកសំងំលាក់ខ្លួនក្នុង
ភួយ ខឹងញ័រសាច់ ស្ទេីរតែហក់លោតពុះកែងគេសាជាថ្មី
ម្ដងទៀត៖
«ឧស្សាហ៍បកភួយចេញពីក្បាលផង ប្រយ័ត្នថប់ដង្ហើម
ស្លាប់ បងមិនបានចាំអូនចាប់ជាតិថ្មីម្ដងទៀតទេ បងចាំឆ្អែតឆ្អន់ហើយ លេីកនេះតែស្លាប់ចោលបងទៀត បងនឹងយក
ប្រពន្ធថ្មី»
«ចន ជុងហ្គុក! បេីអូនស្លាប់ អូននឹងមកកាច់កបង
យកទៅនៅជាមួយ អូនមិនព្រមឲ្យបងយកប្រពន្ធថ្មី
ជាដាច់ខាត!ចាំតែមេីលទៅ!!»
SKIP...
វិឡាគីមគ្រីសម៉ាស
ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃទី៧ហើយ ដែលកំលោះតូច គីម ថេយ៉ុង
ឃ្លាតឆ្ងាយពីមនុស្សជាទីស្រឡាញ់។ កំពុងតែសោយសុខ
ជាមួយនឹង ជុងហ្គុក សុខៗ លោក គីមគ្រីសម៉ាស ក៏ខល
ហៅគេមកផ្ទះជាបន្ទាន់ ដោយលេីកហេតុផលថាមានរឿងសំខាន់ចង់ប្រាប់។ រឿងសំខាន់ឯណា?មួយសប្ដាហ៍ហើយមិនឃេីញបង្ហេីបកន្ទុយសោះ សង្ស័យតែត្រូវលោកប៉ា
បោកមកឃុំទុកក្នុងផ្ទះទៀតហើយ។
YOU ARE READING
ម្ចាស់បេះដូងអធិរាជព្រះចន្ទ
Romanceជាតិនេះ ស្នេហារបស់ពួកយើងមិនសមប្រកប សុំប្រាថ្នាឲ្យជាតិក្រោយពួកយើងបានជួបគ្នាជាថ្មី
