«អូនគិតអី?»
«គិតថាខ្ញុំប្រហែលជាលង់ស្រឡាញ់លោកហើយទេដឹង?អុះ! ម៉ែអេីយភ្លាត់មាត់!»នាយល្អិត លេីកដៃខ្ទប់មាត់
បេីកភ្នែកធំៗចង់តែបោកក្បាលនឹងគ្រែ ព្រោះតែហួសចិត្តនឹងខ្លួនឯងខ្លាំងពេក មិនគួរណា ភ្លាត់មាត់និយាយពាក្យ
បែបហ្នឹងចេញមកសោះ។ ខ្មាសគេណាស់លោកអេីយ!
បាក់មុខប្រុសស្អាត គីម ថេយ៉ុង អស់ហេីយ។ ឮដល់ណា
ខ្មាសគេដល់ណោះ។
«ក៏ល្អ បេីសិនជាអូនស្រឡាញ់បងមែន»មកដល់ត្រឹមនេះគេក៏អាក់ លែងនិយាយ ជំនួសដោយការក្រោកឈរ ដេីរចេញទៅកាន់តុអាហារដែលនៅជាន់ផ្ទាល់ដី ដោយមានកំលោះតូច ដេីរតាមពីក្រោយទាំងងឿងឆ្ងល់នឹងទង្វើប្លែកៗរបស់គេ។
«លោកមានន័យយ៉ាងម៉េច?»ថេយ៉ុង ខំសួរ តែគេវិញ
គិតតែឈ្ងោកមុខញ៉ាំបាយធ្វើមិនដឹង មិនមែនមិនដឹង គ្រាន់តែធ្វើពេីជាស្ដាប់មិនឮ គេចវេះមិនចង់ឲ្យក្មេងដឹងអាថ៌កំបាំង
របស់គេច្រេីនជាងនេះ។ គេសង្ឃឹមថាថ្ងៃណាមួយ ថេយ៉ុង នឹងចងចាំគេ តែពេលនេះពេលវេលារបស់គេចាប់ផ្ដើមថមថយហើយ ចំណែកក្ដីសង្ឃឹមក៏បាត់បង់ដូចគ្នា។
ណ្ហើយចុះ! បេីមិនចាំក៏ល្អ ស្រួលពេលស្លាប់ទៅ បិទភ្នែកជិត មិនចាំបាច់បារម្ភថា ថេយ៉ុង នឹងត្រូវសោយ
សោការហូតសម្លាប់ខ្លួនដូចជាតិមុន។
ការញ៉ាំអាហារដ៏មានឱជារសឈ្ងុយឆ្ងាញ់ក៏ត្រូវបាន
បញ្ចប់ដោយការតឹងចិត្តជាទីបំផុត។ សារភាពស្នេហ៍តាម
ត្រង់ចុះ ពេល ជុងហ្គុក ស្ងប់ស្ងាត់បែបនេះ ក្មេងខ្លះក៏នៅ
មិនស្ងប់ដែរ ទាំងដែលខ្លួនឯងជាអ្នកចូលមកបោកប្រាស់
លួចព័ត៌មានគេមុនសោះ។
«តាមដែលដឹងមក បុរសអាថ៌កំបាំងមានរាងកាយមាំមួនល្អខ្លាំងណាស់ ហេតុអ្វីក៏មេីលទៅគេហាក់ដូចជា
ទន់ខ្សោយម្ល៉េះ?»ថេយ៉ុង ជិះទោង សញ្ជឹងគិតអំពីអ្វីដែល
បានឃើញជាក់ច្បាស់ និង អ្វីដែលបានឮមក។ ដំបូងឡើយ
ក៏មេីលទៅរឹងមាំល្អធម្មតាទេ តែយូរៗទៅ មានអារម្មណ៍ថា
ជុងហ្គុក ដូចជាមនុស្សមានជំងឺប្រចាំកាយអ៊ីចឹង។
YOU ARE READING
ម្ចាស់បេះដូងអធិរាជព្រះចន្ទ
Romanceជាតិនេះ ស្នេហារបស់ពួកយើងមិនសមប្រកប សុំប្រាថ្នាឲ្យជាតិក្រោយពួកយើងបានជួបគ្នាជាថ្មី
