«បងបាត់ទៅណាយូរម្ល៉េះ?»
«គឺបង-»
«ឆ្លើយ!!»
«បងរវល់ចាត់ចែងរឿងរៀបអភិសេក»អធិរាជព្រះចន្ទ
សារភាពតាមត្រង់ឥតលាក់លៀម ព្រោះទ្រង់ពិតជារវល់
ចាត់ចែងរឿងរៀបអភិសេកមែន ចំណែកបញ្ហារវាងស្ដេច
បិសាច និង ក្រុមទេវតានៃឋានសួគ៌ ក៏មិនទាន់បានដោះ
ស្រាយស្រេចបាច់ដែរ។
«រៀបអភិសេក?»កំលោះតូច បន្ទួនពាក្យត្រង់រៀបអភិសេក រួចស្ទុះងេីបចេញពីពូក រត់សំដៅទៅរកដេីមឈេី
ធំមួយនៅជាប់មាត់ទឹកខាងក្រោយផ្ទះដែលខ្លួនស្នាក់នៅ
តាំងពីតូចដល់ធំប៉ុននេះ។
«ថេយ៍ ស្ដាប់បងបកស្រាយសិន»ឃាត់មិនទាន់ ជម្រើស
មានតែមួយប៉ុណ្ណោះគឺចេញទៅតាម។ អធិរាជព្រះចន្ទ បំ
បាំងព្រះកាយទៅរកក្មេងពូកែង៉ក់ងរ រួចតាមឱបក្រសោប
និយាយលួងលោម ប៉ុន្តែ ថេយ៉ុង នៅតែរឹងក្បាល មានៈ
យកឈ្នះចិត្តទោរទន់របស់ខ្លួនឯង មិនព្រមស្ដាប់ការ
អង្វរលន់តួរបស់អធិរាជព្រះចន្ទឡើយ។
«ទ្រង់មិនបាច់មានព្រះរាជបន្ទូលអ្វីទាំងអស់ ខ្ញុំម្ចាស់យល់
ហេីយ»ថេយ៉ុង ប្ដូរសព្វនាមពីធម្មតាទៅជាពាក្យពេចន៍
រាជសព្ទ ដេីម្បីឲ្យត្រូវទៅតាមដំណែងរបស់គេ ព្រោះគេ
មិនមែនជាមនុស្សធម្មតា អាចរួមរស់ជាមួយខ្លួនដល់ចាស់
ជរាស្រាប់ហើយ។
«ថេយ៍ អូនស្ដាប់បងសិនបានទេ?ធ្វើខ្លួនជាមនុស្សធំខ្លះ
បានទេ?»ជុងហ្គុក ចូលទៅក្រសោបស្មាស្ដេីងល្ហៃ អង្រួន
ស្រាលៗឲ្យបែរមុខសម្លឹងមេីលព្រះនេត្រស្រទន់ថ្លា និង ស្ដាប់ទ្រង់សិន កុំអាលអាកាត់តែម្នាក់ឯង ទាំងមិនទាន់ស្ដាប់ការបកស្រាយចេញពីមាត់របស់ទ្រង់។
«មកពីអូនជាកូនក្មេងហ្នឹងហេីយទេីបអូនព្រមជឿតាម
សម្ដីទ្រង់!ទ្រង់ដឹងទេ?កាលពីថ្ងៃមិញ មានទេវតាមួយ
អង្គព្រះនាមអធិរាជព្រះអាទិត្យ មកប្រាប់ការពិតដល់
អូន តែអូនមិនជឿអ្នកផ្សេងក្រៅពីបងឡេីយ! ដូច្នេះ បង
និយាយមក និយាយឲ្យអស់ នឹងបានឆាប់ចប់!អូនក៏ចេះ
ហត់នឹងការរង់ចាំដែរ!»
YOU ARE READING
ម្ចាស់បេះដូងអធិរាជព្រះចន្ទ
Romanceជាតិនេះ ស្នេហារបស់ពួកយើងមិនសមប្រកប សុំប្រាថ្នាឲ្យជាតិក្រោយពួកយើងបានជួបគ្នាជាថ្មី
