Chapter 57: ချောမောသောအမျိုးသားအဆင့်သတ်မှတ်ချက်

2.2K 386 5
                                    

(တဟူဒေါသထွက်ခြင်း)

"ကလေးလေးဖုန်း?"

လီချင်းရန်ကသူ့လက်ထဲမှဓားနှင့်ခရင်းကိုချကာ မျက်မှောင်ကြုတ်ရင်းပြန်မေးလာ၏။

"ဟုတ်တယ်! မင်းကိုပြောဖူးတဲ့ အရင်ကကိုယ်နဲ့အတူပြန်ပေးဆွဲပြီးရောင်းစားခံရတဲ့ကလေးလေ သူကကိုယ့်ရဲ့တက္ကသိုလ်အတန်းဖော်ဖြစ်နေတာ ဒါကတကယ့်ကိုကံကြမ္မာပဲ!"

ကံကြမ္မာ?

လီချင်းရန်၏မျက်လုံးများက ရုတ်တရက်
အေးစက်သွားသော်လည်း တစ်ဖက်ခြမ်းရှိဝမ်တဟူကတော့မသိဘဲ ၎င်းတို့နှစ်ဦးတွေ့ဆုံပုံ၊ထိုကလေးအဖျားကြီးနေချိန်၌ သူကယ်တင်ခဲ့ပုံ၊နှစ်ပေါင်းများစွာကြာသွားပြီဖြစ်သော်လည်း ထိုကလေးမှာငယ်စဉ်ကလိုပင် သေးငယ်ကာဝိုင်းစက်သောမှိုငယ်လေးကဲ့သိုပင်ဟူ၍ ဆက်ကာပေါက်ပေါက်ဖောက်နေတော့သည်။

"သူကကိုယ့်ကိုစာလည်းပို့ခဲ့သေးတယ်တဲ့.........ဒါပေမဲ့ကိုယ်မရခဲ့ဘူးလေ........လိပ်စာမှားသွားတာဖြစ်မယ်.....ဟားဟား အဲ့ဒီတုန်းကသူဘာတွေများရေးထားလဲကိုယ်တစ်ကယ်သိချင်မိတယ်"

"စာပို့သည်"ဟူသောစကားကိုပြောလာသည့်အခါ မည်သူမှမတွေ့နိုင်သောနေရာမှ လီချင်းရန်၏ လက်များကပေါ့ပါးစွာတုန်ခါသွားပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်၌လည်း အနည်းငယ်စိတ်မသက်မသာဖြစ်နေသောအကြည့်များ ပေါ်လာတော့သည်။

ဝမ်တဟူက၎င်းကိုသတိထားမိသွားပြီး အလျင်အမြန်မေးလာ၏။

"ရန်ရန် ဘာဖြစ်လို့လဲ? ကိုယ်လုပ်ထားတဲ့အမဲသားကင်ကမကောင်းလို့လား?"

လီချင်းရန်ကသူ့ကိုအေးစက်စက်ဖြင့်တစ်ချက်ကြည့်ကာ ရုတ်တရက်သူ့လက်ထဲမှဓားနှင့်ခရင်းကိုချလိုက်ပြီး မတ်တပ်ထရပ်ကာပြောလာ၏။

"သေချင်လောက်အောင်ကိုအရသာကအရမ်းဆိုးလွန်းတယ်!"

ဝမ်တဟူမှာတစ်ကိုက်မျှမျိုချလိုက်ပြီးနောက် လှည့်ထွက်သွားသောသူကိုကြည့်ကာအံ့ဩသင့်နေပြီး အရာအားလုံးအဆင်ပြေနေသည့် ဤကြောင်ပေါက်လေးမှာမည်သည့်ကိုစိတ်ဆိုးသွားသည်လဲ ဝမ်တဟူမှာမသိတော့။

Reborn Only to Love You Again || ဘာသာပြန် 《Completed》Where stories live. Discover now