"Geçmişin, geçmiş olması için zamanın geçmesi yetmez."
Amin Maalouf
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❄️
Yıldız'ın kendinden emin bakışları Demir'in yüzünde dolanırken kalbim gaip hızlı çarpmaya başladı.
Demir'in şu anda, onu gördüğünde ne hissettiğini bilmesem de, Yıldız'ın davet dolu bakışlarından onu hâlâ deli gibi istediği gün gibi ortadaydı.
Zıvanadan çıkmış düşüncelerim zihnimde kargaşa çıkarırken usulca başımı çevirdim. Demir'in gülümseyen ifadesinin değişip suratının düz bir ifadeye büründüğünü fark ettiğimde ise Yıldız'ı yok sayarak Onur'a doğru ilerleyince ben de adımlarımı ona uydurdum.
Onur, önünde bulunduğu kapıyı açıp içeri girmemizi beklerken Yıldız gözlerini kısmış sadece ellerimize bakıyordu.
Demir, elimi bırakıp belimden tutarak masanın etrafından dolandırdı ve kendi koltuğuna oturmam için yönlendirdi. Yıldız'ın gözleri tekrar beni bulduğunda ise kaşları hafifçe çatılmıştı. Önce beni küçümser bakışlarla baştan aşağıya süzdü, sonra da kendi üzerine bakıp dudakları iki yana kibirli bir şekilde kıvrıldı.
Koyu kırmızı mini elbisesinin üzerine parlak kumaştan bir mont giymiş belini kuşağı ile bağlamış, omuzundan inen sarı dalgalı saçlarıyla ve yüzündeki makyajla çok çekici duruyordu. Onun yanında sönük kaldığım için de bana tepeden bakmaya çalışıyordu.
Sert zeminde topuklu ayakkabılarını yere vurarak peşimizden içeri girip her an üzerime atlayacakmış gibi bana bakarken, "Merhaba, Demir." diye sordu. Bakışları tekrar Demir'ekaymıştı. "Nasılsın?"
Demir, omuzunun üzerinden Yıldız'a sıkılmış bir yüz ifadesiyle bakış attı. "İyi."
Tekrar bana döndüğünde ise masanın kenarına kalçasını yaslayıp elinin tersini yanağımda gezdirdi. Yıldız'ın varlığını yok sayarak, "Seni biblo niyetine buraya mı koysam ki?" diye konuştu. "Çok yakıştın buraya."
Demir, ukala bir şekilde gülerken gözüm Yıldız'a kaydığında yüzünün sinirden kıpkırmızı olduğunu fark ettim.
Bakışları beni rahatsız ederken gözlerimi çevirdiğimde ise Onur'la göz göze geldik. Yüzündeki tüm ciddiyet yerini alaylı bir gülümsemeye bırakmış sırtını duvara yaslamış burayı izliyordu. Gözlerimi devirmeden edemedim.
Bakışlarım yeniden Yıldız'a kaydığında ise karşımdaki koltuğa oturdu. Sarı saçlarını omuzumun üzerinden arkaya savurmuş, bacağını diğerinin üzerine atmıştı. "Hiç görüşemedik son zamanlarda." dedi. "Umarım kafanı dinlemişsindir ve beni ihmal ettiğinin farkına varmışsındır."
