Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sığınak 38. Bölüm • Geç Kalınan
️❄️
Parmaklarının arasındaki kadehi dudaklarına götürdüğü an hepsini bir seferde içerek zonklayan şakaklarını ovmaya başladı, Demir. İkinci şişeyi devirmiş fakat alkol içindeki sıkıntıyı zerre hafifletmemişti.
Hayatının belli bir bölümden sonra ailesiz kalmış, annesi iffetsiz bir kadın gibi başkasından hamile kalıp onu terk ederken, babası ise babalık yapacağı yerde oğlunu kendi haline terk etmişti. Anne ve babasızlığı daha onlar kendisini bırakmadan yaşamıştı aslında.
Bitmek bilmeyen kavgaları, babasının içkisi ve annesinin bencilliği küçük bir çocuğu daha onlar hayatındayken öksüz bırakmamış mıydı? Demir'i kendi haline bırakarak yanlışlar silsilesinin kucağına itmişlerdi farkında olmadan.
Geçmişin kalıntıları böylesine ağır basarken ve daha kendi geleceklerini göremezken masum bir bebeği bu hayata dahil edemezdi. Ayrıca biliyordu ki, böyle bir hayatın içine bir bebek fazlaydı. Her an tehlikede olan hayatı bu kadar karanlıkken doğacak olan çocuğu düşmanlarına açık hedef olacak, elini kolunu bağlayacaktı. Elleri öfkeyle yumruk oldu, Efsun hamileydi!
Çetrefilli hayatında bildiği, bilmediği onca düşmanı varken ve tüm bu tehlikenin ortasında Efsun'u koruyamamaktan korkarken, nasıl olurdu da masum, savunmasız bir bebeği namlunun ucunda olan bir hayata dahil edebilirdi?
Düşündükçe boğulacakmış gibi hissetti ve gömleğinin üstten birkaç düğmesini açarak nefes almaya çalıştı. Biraz daha burada kalırsa kafayı yiyeceğinin farkındaydı. Salonu aydınlatmaya başlayan fersiz ışıklar eşliğinde ayağa kalktı. Olduğu yerde biraz sendelediğinde ise yeterince içmiş olduğunun farkındaydı fakat bu onu durdurmadı.
Bir yanı odaya geçip sevdiği kadını kollarının arasına alıp, onu sarmalayarak üzüntüsünü gidermek istese de, ağır basan hiddeti ile vestiyere ilerleyerek deri ceketini sırtına geçirip daireden çıktı.
Mekân daha kapanmamıştı. Muhtemelen çalışanları temizlik yapıyor, kapatmaya hazırlanıyorlardı. Asansöre yönelip düğmeye bastı ve beklemeye başladı. Zihni darmaduman olmuş, Efsun'u daha fazla dağıtmadan bu işi nasıl halledeceğini düşünüyordu.
Gelen asansörle kabinin içine girdi, saniyeler sonra aşağı inerek binadan çıktı ve jeepin yanına vardı. Trafiğe girecek kadar ayık hissediyordu kendini. Ayık olmayan tek yanı düşünceleriydi. Bataklığa saplanmıştı resmen, çırpındıkça battığı bir bataklık.
Motoru çalıştırıp gaza bastığında sabahın bu saatinde trafiğin yoğun olmamasını fırsat bilerek gaza daha da yüklendi ve yirmi dakikalık yolu kısa bir süre içinde tüketerek aracı mekânın park alanına çekti.
