Into The Unknown (COMPLETED)

Chapter 30

Amber's POV

"Hey! Good morning Sis! How are you?" Nagulat Naman ako dahil sa biglang pagbati sa akin ni Erot pagkabukas ko nang pinto nang kwarto na tinutuluyan ko. Akala ko Naman kung sino

"Ah hi! Morning. Ayos lang Naman, actually mag-aayos  pa lang ako papunta nang ospital. Ang aga mo ata? " Sabay ngiti ko sa kanya, nahinto sya sandali then ngumiti.

"Ah Wala Naman, kasi magpapaalam lang sana ako sa iyo. Uuwi na muna ako samin dahil may emergency. Ayos lang ba na maiwan Ka Dito mag-isa?" May pag-aalala nyang Tanong sakin

"Oo Naman ayos lang ako. Dadaan Ka din ba nang ospital?" Tumango lang Naman sya tsaka ngumiti

"Sige sis, mauuna na ako sayo huh?" Nakipagbeso lang Naman sya sakin. Inihatid ko na lang sya nang tingin. Bago pa man sya tuluyang makasakay nang elevator ay muli syang lumingon sa akin, ngumiti sya at kumaway na syang ginantihan ko lang din. Nang mawala na sya sa paningin ko ay isinara ko na Ang pinto nang kwarto.

Napahinto ako sa aking ginagawa nang marinig Ko Ang ring nang aking cellphone, indikasyon na may tumatawag. Agad kong sinagot Ang tawag nang Makita Kong si Samantha Pala nag vi-video call.

"Hey! Good morning cous!" Ngumiti ako tsaka gumanti nag bati sa kanya. Hawak ko sa kaliwang kamay Ang cellphone at nakaharap ito sakin, habang Ang kanang kamay ko Naman ay busy sa pag-aayos nang gamit sa aking dople bag na syang dadalhin ko sa ospital para di na ako pabalik-balik Dito

"How are you doing cous?" Tanong nyang muli

"I'm doing fine cous. Actually nag aayos ako nang gamit ko na dadalhin ko sa ospital. I'm planning to stay there for the meantime para mabantayan si Bluey" nangunot Ang noo ni Samantha dahil sa sinabi ko. Kaya nginitian ko sya

"Alam mo Naman Sam kung bakit ko ito ginagawa. Para toh sa anak ko, at sa pamilya Namin. Para sakin, I'm doing this to keep my eyes on her. Dahil I don't know if Im able to handle myself once I found out I lost her again. No Sam. Never! I will never let that happen. This time, never!" Puno nang determination Kong Turan sa kanya

"Nakausap mo na na Ang mag-asawamg De Mesa to confront them about Bluey?" Napa-iling ako sa Tanong nya

"Actually Hindi paa cous, but I'm planning to. Maybe one of this day. Siguro kapag nagkita na kami sa ospital. I will talk to them about Bluey" diretso Kong Turan sa kanya

"But what if it didn't go well? You know what I mean. They treat Bluey as their own child. What if they insist Bluey is Bluey, and not Bluey is Zev?" Napaisip ako dahil sa sinabi nya

"Then I have to risk my peace. If they insist Bluey is Bluey, then I will insist Bluey is Zev. Because I saw it on my own two eyes Sam. I saw it!" Huminga ako nang malalim, di ko namalayan na inaatake na pala ako nang mga kabayo sa aking dibdib.

"Basta if it's not going well, just let me know. And I'll be right there right away" ngumiti ako sa kanya bilang tugon

"Ah cous before I forgot, ate Asharlie is trying to contact you multiple times. So if you don't mind daw, kung di ka busy baka pwede mo daw syang bigyan nang kahit na kauntong time. Kasi importante lang daw" nanlaki Ang mga Mata ko dahil sa sinabi nya, naalala ko na napakadami nya palang missed call sa akin nitong nakaraan at ni Isa ay Hindi ko nareplyan kahit na text manlang

"Ah! Right! Right! Isa pa Pala Yun, siguradong mapapagalitan ako nun dahil Nakita ko nga Yung mga missed calls nya pero nakakalimutan Kong maag-call back" sabay hilot ko sa aking sentido

"Ang also your daughter Zember, walang tigil kaakatanong kung kailan Ka daw uuwi at kailan nya daw makasama Ang dada nya. Cous you're hurting your child on that empty promises na you will come back with Zeventheen. Lalo na Ngayon complicated Ang situation nyo dahil until now nasa ospital si Zev. I mean Bluey" nagbuntong hininga lang ako dahil di ko na alam kung ano Ang uunahin ko