Into The Unknown (COMPLETED)

Chapter 39: ZEVENTHEEN GRAYSTONE

"Mr. Anderson how is she?" Agaw atensyong tanong ni Evelyn kay Mr. Anderson na mabilis na nagbalik sa kanyang ulirat nang mabigla sya sa biglang pagtatanong ni Evelyn.

"Ahmm... What? Did you say something?" Tila wala sa sariling tanong nya kay Evelyn. Nagbuntong hininga lang si Evelyn dahil somehow naiintindihan din nya kung bakit ganoon na lamang si Mr. Anderson. Halos maghapong walang malay si Zeventheen matapos isaksak sa kanya ang drugs na binigay nang chairwoman.

Halos hating gabi na ay hindi pa din gumigising si Zeventheen, kaya ganoon na lamang ang pag-aalala ni Mr. Anderson dito. Halos hindi na rin nya magawang kumain o uminom nang tubig dahil sa takot na mawaglit sa kanyang paningin si Zeventheen kahit na sa maikling sandali lang.

"I think you need to take a rest Mr. Anderson, you haven't eaten yet. You have to be strong until she awake, so please take a rest Mr. Anderson. I'll take it from here" napatuwid naman si Mr. Anderson ng upo nang mapagsino nya ang nagsalita.

"But madam---"

"It's okay Mr. Anderson. Please take care of yourself, how could you protect my grandchild in that state? I will summoned you immediately when she awake. So please go" tanging buntong hininga lamang ang naging tugon ni Mr. Anderson. Lumingon sya kay Zeventheen habang nakakuyom ang kanyang mga kamay, bago muling humarap sa chairwoman at yumuko bago nagpa-alam na. Labag sa kalooban ni Mr. Anderson na iwan na lamang si Zeventheen sa ganoong sitwasyon.

Napuno nang matinding katahimikan ang buong silid, kung saan ang mga paghinga at tibok lamang nang kanilang mga puso ang maririnig. Wala ni isa sa kanila ang gustong bumasag sa katahimikang bumabalot sa kanila, sa kdahilanang ang kanilang buong atensyon ay nasa iisang tao lamang.

"I know it's a little bit too late to say this Evelyn, but I'm hoping that you'll get it. Why I'm doing this, why I have to do this. I'm hoping di man ngayon ngunit balang araw ay mapatawad mo ako sa mga ginawa ko sa anak mo, sa apo ko. I'm just doing this to protect our family. You know what I mean, I won't be in peace when it'll happen again. Kung sakaling mangyari uli ang nangyari noon sa previous leader nang familyang ito ay mangyari kay Zeventheen, I won't let it slip like what I did back then" Puno nang puot ang mga mata nang chairwoman habang binibigkas ang mga salitang ito habang mariing nakatingin sa natutulog na si Zeventheen. Tahimik lang naman si Evelyn na nakatingin sa chairwoman, puno nang awa ang kanyang mga mata habang bumabalik sa kanyang alaala ang nangyari noon sa asawa nito.

"I can't let it happen again, I won't let it happen again. I can't imagine myself in that kind of pain again. I won't handle another downfall, when my husband died. I didn't do anything to give justice to his death, and it's a cruel thing I did back then. Kaya naman this time, hinding hindi ko na uli iyon hahayaang mangyari uli. When they killed my husband, when they assassinated him" Hindi malaman ni Evelyn kung ano ang gagawin nya nang makita nya ang mga luhang unti-unting naglandas sa pisnge nang chairwoman. Dahil na rin ito ang ka-una-unahang pagkakataon na nasaksihan nya ang vulnerable side ng chairwoman. Malayong malayo sa imahe nang chairwoman na nakilala nya simula nang maging miyembro sya ng familyang ito.

"Hindi ako makakapayag na ganoon na lamang nilang pababagsakin ang apo ko. Oo naging duwag at mahina ako noong araw na walang awa nilang pinatay ang asawa ko to steal his position. But not this time, I will make sure that they will regret it. I will make them realised what they shouldn't do, at iyon ang hangarin ang position nang isang Graystone. I'm making sure na pagsisisihan nilang hinangad ang tronong ito. At iyon ay sa pamamagitan ni Zeventheen" napasinghap at napahawak nang mahigpit si Evelyn sa kanyang upuan nang balingan sya nang tingin nang chairwoman. Nag-aapoy sa puot ang mga mata nito na syang naghahatid nang kakaibang kilabot sa kanyang kalamnan.