29#Alışık değilim!

834 86 25
                                    

+18 (Biraz zıvanadan çıkarmış olabilirim af ola lakin bu hikayede önce gülüyoruz...)

Jenna henüz aklını boşaltamamışken Robert içeri girip kapıyı kapatmış şimdi üzerine gelmekteydi. Genç kadın geri geri adımlayarak sırtını duvara yasladı. Tanrım öyle heyecanlı ve stresliydi ki... Aklı tamamen neler olacağına ve neler hissedeceğine kaymıştı ve hiçbir şey bilmediğinden durumu nasıl kontrol edebileceğini düşünmeye fırsatı yokmuş gibiydi. Robert aralarındaki mesafeyi kapatıp konuşmadan dudaklarına eğildi. Kendisine ılık tatlı bir öpücük bahşettikten sonra kollarını bedenine sardı ve yüzünü boynuna doğru eğdi. Jenna derin bir nefes alıp Robertin kendisini saran kollarına tutundu ve hissettiği o güzel duygu ile birlikte atan kalplerini dinlemeye koyuldu. Lakin birşey yapamıyor olmak dahası ne yapması gerektiğini tam olarak bilmiyor olmak gözlerini aralamasına neden oldu genç kadının. Jenna onun öpüşünü istiyordu. Robert ise aynı yerde çok da uzun süre durabilecek gibi değildi. Elleri aralarına girip göğüslerini sıktığında Jenna gözlerini kırpıştırdı. Hayır kesinlikle şu an kendisini sağılan bir inekmiş gibi hissetmek istemiyordu.

"Robert dur!"

Robert kadının sesini duyana dek onda arzu ettiği her şeyi tek tek alma niyetindeydi vücudunda merak ettiği her noktaya dokunmak istiyordu bu zamana kadar gerçekten deliler gibi arzu edip sağlam kafayla bir kadına dokunmamıştı. Dahası kendi arzusunu tatminden öteye gittiğini de sanmıyordu. Parasını ödüyor istediğini alıyor ve çekip gidiyordu kaldı ki sahip olduğu kadınların onun yanında durmak gibi bir dilekleri de olmamıştı. Hepsinden öte Robert böyle birşeyi istememişti. Genç adam yavaşça geri çekilip kadının kırpıştırdığı gözlerine baktı.

Jenna o çekildiğinde adamın göğüsleri üzerinde durmaya devam eden ellerine ardından soran bir ifade ile yüzüne baktı.

"Ne oldu güzelim?" Genç adam kadının baktığı yöne başını eğdiğinde parmaklarını çokça açarak ellerini geri çekti.

Jenna adamın ellerini yeniden aynı yere koyup parmaklarını sıkıca tuttu. "O-orada durması gerekiyorsa durabilir... B-ben sadece"

Genç adam hafifçe geri çekildi ve aralarında oluşan tuhaf görüntüye bakarak dudaklarını birbirine bastırdı. "Evet?" Robert şu an baktığında onu rahatsız eden görüntüden kurtulabilmek adına biraz zor da olsa elini kadının beline doğru kaydırdı ve şaşkınlık dışında çok da bir ifade göremediği yüzüne baktı.

Jenna bu defa kendi ellerini adamın göğsüne koyup parmaklarıyla hafifçe baskı yaptı. "Bana ne yapmam gerektiğini söylemen gerekiyor. Yani neyi hangi sıra ile yapmamız gerektiğini eğer bilirsem..."

Robert dayanamayarak güldü ve kadının alnına küçük bir öpücük kondurdu. "Bu sıraya dizilebilecek bir şey değil Jenna. Üstelik senin bir şey yapman gerektiğini sanmıyorum." Robert kendi söylemi üzerine gözlerini kısarak düşündü. Kadın ellerini vücudunda kaydırıp omuzlarını tuttuğunda ise yutkunarak eğildi ve dudaklarına bir öpücük daha kondurdu. Jenna parmakları üzerinde kalkıp dudaklarını kendisine bastırdığında ise nefesini tutup öylece kaldı. Bu kadın onu öpmeye çalışıyordu. Pekala, Robert çokça fazla kadını öpmüş olabilirdi lakin bir kadının kendi rızası ile onu öptüğüne şahit olmuşluğu yoktu. Genç adam duyduğu şaşkınlıktan karşılık veremedi fakat bedeni akıl almaz bir şekilde tepki gösterdiğinde bu defa o geri çekilmek zorunda kaldı. Jenna evlendikleri günden bu yana onu her öptüğünde bir şekilde izin veriyor, dahası karşılık veriyor ve bu da Robert'i çıldırtmak için yeterli geliyordu. Kadın dudaklarını yalayıp kendisine gülümsediğinde ise ayaklarının onu taşımayacağını düşündüğünden oturma ihtiyacı hissetti. Belinden tutup onunda beraberinde yerdeki döşeğe oturttu ve elini avcu içine alıp dudaklarına götürdü. Jenna bileğini çevirip aynını yaptığında ise Robert nefes çekerken tuhaf bir şaşkınlık sesi çıkarttı elinde olmadan. Hızlıca elini çekip kapıyı gösterdi genç adam.

LEYDİ.. (M) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin