My Professor's Little Tease (Fallen Temptation Series One)

Chapter 4 (Recitation)

Chapter 4

Astherielle's POV

Two hours ago...

Mula sa nakatakdang araw ng pagpasok ko sa Polaris University, tatlong araw pa ang pinalipas ko para mabuo ang desisyon ko, kung tutuloy na ba talaga ako o hindi?

Sa nakalipas na magkakasunod na linggo, ang magkulong sa loob ng kuwarto ang ginawa ko. Paulit-ulit na tinatanong sa sarili ang tanong na ito: "Handa na ba talaga akong iwan ang nakasanayang mundo?

Mahaba na buntong-hininga ang pinakawalan ko. Kabababa ko lang ng sasakyan ni Tita Mavic. Tapos na itong kumaway, mag-goodbye at mag-good luck sa akin.

"Astherielle, hija, paano ba iyan?" Umupo ito sa upuan ko kanina at dumungaw sa bintana ng sasakyan. "Sunduin na lang kita mamaya, ha? I-text mo lang ako o tawagan anytime... Maluwag naman sa office ngayon dahil natapos na namin kahapon ang project namin... See you na lang, ha..."

I didn't go to class this morning. Yeah, I just entered this afternoon suddenly, where I have two subjects left today. Ewan ko ba kung ano ang sumapi sa aking espirito para magdesisyon at the last hour.

Habang nakakulong ako sa kuwarto ko, ang dami-daming nag-uunahang mga thoughts sa utak ko. Napagod na yata ako kaya ganito ang naging ending ko. Tinawagan ko si Tita at nakisuyong ihatid ko rito. Nahihiya pa ako noong una pero nang maisip kong walang mangyayari sa buhay ko kung lagi akong nakakulong, umarangkada na ang kakapalan ng mukha ko.

"Oh, God, Astherielle, hindi na kita tatanungin pa. Ihanda mo na ang mga gamit mo at ihahatid na kita sa University ngayon din!" iyon agad ang ibinungad ni Tita nang makita ako. Nang oras na iyon ay nakasukbil na ang pack bag ko sa mga balikat.

"Okay na po ako, Tita... Salamat po sa pagdating... Pasensiya na rin sa istorbo..."

"Naku, istorbohin mo ako kahit kailan mo gusto. Sulit naman ang pagpapaistorbo ko! Akalain mo, papasok ka na! Parehas talaga kayo ng papa mo... Medyo magulo kausap at very late kung magdesisyon!"

Minamana rin pala iyon? Napangiti ako nang alanganin. May kaba rin sa dibdib pero hindi na kasing lala kanina.

Wala na kaming sinayang pang oras kanina, hinila na niya ako papunta sa sasakyan nito sa labas ng gate pagkasara niya ng bahay.

"May kasamang map iyong binigay sa iyo ng dati mong adviser, ha... Nakita naman natin iyon sa folder... Hindi ka na maliligaw pa basta gamitin mo lang iyon."

Napatingin ako sa itaas, inaalala kung nalagay ko ba iyon sa loob ng bag ko pero wala talaga akong matandaan na may nalagay ako. Bahala na. Hindi naman siguro ako maliligaw. Dalawang subject ko na lang naman ang papasukan ko ngayong hapon.

"Opo, tita... Nasa bag ko lang po iyon..."

"Sige na, hija, at babalik pa ako ng office. Baka hinahanap na ako doon. Nagbilin lang ako sa isang ka-officemate ko, eh..."

Nagising ako nang magpaalam na ito at kumaway paalis. Itinaas ko ang kamay at kumaway na rin pabalik dito.

"Ingat po kayo, tita... Thank you po ulit."

Hindi ko inalis ang tanaw ko rito at pagkakatayo hanggang sa tuluyan itong makalayo. At ito na nga, haharapin ko na ang moment of truth. Humarap ako sa main view ng University at naniningkit ang mga matang tumingala. Sobrang taas ng makalumang arc nito, eh. Nakasulat doon ang "Polaris University"

Simpleng t-shirt, pantalon at rubber shoes ang suot ko kaya nakatulong din sa pagpapagaan ng pakiramdam ko ang komportableng dala ng mga ito. I let my hair loose, which I only decided to cut last week. I really looked like a witch when I left the hospital, it was very long, thick and black. Nabibigatan na ako sa ulo ko kaya nag-decide akong ipagupit na. Balak kong magpa-short hair sana as bagong umpisa ng journey ko outside the hospital pero pinagkokontra ako ni Tita. Hindi raw siya makapapayag na masayang itong maganda kong buhok. Wala na akong nagawa pa nang hairstylist na nito ang pinapunta niya sa bahay. Pina-decide niya ito sa magiging ayos ko, kung ano ang babagay sa akin na gupit.