My Professor's Little Tease (Fallen Temptation Series One)

Chapter 32 (Monster's master)

Chapter 32

Astherielle's POV

"Hindi ko alam na narito ka ngayon sa Pilipinas, Zathrian. Kailan ka pa narito?"

Malumanay kong ibinukas ang mga mata habang pinapakiramdaman ang sarili at ang presensiya ni Scheids na nakatalikod at nakatayo lang sa hindi kalayuan. Nasa bukana ito ng balcony, hubad ang pang-itaas na katawan at tanging tapis lang ng towel ang tumatakip sa ibaba nito. Ang telepono ay nasa kaliwang tainga nito. Nakatalikod man, alam ko nang medyo aburido ito sa kausap.

When he moved to where he's standing, I quickly closed my eyes again. Did everything possible to pretend to still be asleep. My body and mind are still sore from sleeping with him all night. Gusto ko na lang lumubog sa malambot at mabangong kama na ito nang maramdaman ko ang paglingon at pagtingin nito sa 'kin. His gaze was hypnotic; they appear to have their own hands and arms. They reached out to me, and I felt them in every part of my body. Just like he did earlier in the middle of dawn when he held and tamed me...

"I got you, brother, pero hindi ito ang tamang timing para pag-usapan natin iyan... Siguro... mamaya na lang or bukas. Magpapa-Batangas ako ngayon. Doon na lang natin 'yan pag-usapan."

Aliw na aliw na mga tawa ang sumunod na umokopa sa silid. Pagkatapos niyon ay bigla ring tumigil.

Sino na naman kaya ang Zathrian na iyon? Babae? Pero mukhang pangalan ng lalaking maangas.

Hindi naman siguro papayag iyong babae niya na matawag na "Brother".

"I have no intention of supporting any of your plans, honestly. How you will spend the rest of your time on this earth is very complicated. You're the only one I've known who will die with the intention of adding more sins... You're going to die and you're still thinking about revenge..." patuloy nito na ikinagalaw ng mga kilay ko.

Mamamatay na ika niya ito!

"Don Safeirio, alam kong hindi ka sasang-ayon sa tinatalak ng bibig ko ngayon... Hindi man ako buong-buo papanig sa mga plano mo, naiintindihan ko naman ang pinaglalaban mo... Matagal mo nang pinagplanuhan ang mga iyan. You've been searching for her for far too long. It's just tragic because you found her at the end of your life... Kung ano man ang maitutulong ko, iyon ang parati kong pakikinig sa iyo... Pag-isipan mo muna ang lahat. Basta't nasa Batangas lang ako mamaya hanggang bukas ng hapon..."

Sa tagal kong pagpipigil na huwag mapalunok, ubo ang lumabas sa bibig ko. Itinikom ko ang mga labi at nagpatuloy sa pagkukunwari.

Dapat maaga akong gigising ngayon pero hindi kinaya ng katawan ko dahil sobrang nabugbog sa lalaking ito. Problema ko ngayon kung papaano ako makaaalis sa kamang ito. Hubad ako at itong kumot at comforter na lang ang nagtatakip sa 'kin. I'm still trying to come up with a solution but I can't. I'm about to collapse my brain from what I'm doing!

"Hey... Baby. Bebu..."

Ramdam kong nasa tabi ko na 'to at tinatawag ako, pero nanindigan pa rin ako sa acting ko. Holly bean! Parang sinusundot ako sa tagiliran sa naaamoy na halimuyak na nanggagaling dito. Amoy bath soap na flavored with mint at lemon! Amoy mabago, pogi at nang-aanyaya na naman! Samantalang ako heto, amoy lungad na sa palagay ko.

But my trying to act hard ended when I felt him remove the blanket and comforter from my body. I felt fresh all of a sudden, which means that the remaining shields in my body are gone!

Mahihinang ungol ang nakulong sa lalamunan ko. Mabilis na pagmulat ng mga mata at nate-tense na paglunok ang sabay na nangyari sa 'kin nang maramdam ang pag-angkin ng bibig nito sa isa kong dibdib. Sh*t! Pasok na pasok sa bibig nito ang butil ko roon! Malilikot na galawan ng dila nito roon ang nagpa-stretch lahat ng mga kalamnan at ugat ko. I couldn't react properly because of the shock. All my body hair stood up. My lips parted as my nipples shriveled in shame and heat.