My Professor's Little Tease (Fallen Temptation Series One)

Chapter 12 (Flame)

Chapter 12

Scheids' POV

"Free hug? Kakapit lang po ako sa inyo, sir at hindi yayakap..." parang bata nitong pangkla-clarify. "Ito, oh... Parang ganito..."

Dine-demo nito kung papaano ang gagawin nitong pagkapit sa akin. Napaitlag ang kaliwang kilay ko nang maramdaman ang mga kamay niya sa balakang ko. Sa tatlong attempt ay naging permanent na ang mga kamay niya roon. It wasn't exactly her skin that stuck to me, it was the fabric of the clothes I was wearing before that, but I still couldn't help but feel the heat coming from her hands on my skin. Nagustuhan ko iyon kahit na may something na mali para maramdaman ko iyon. Kung aabot na madadarang ako ng mga ito, parang walang problema sa akin na masunog sa bandang iyon.

Nilingon ko siya. "Okay... Iyon ba tawag doon? Sige lang... Kapit pala, ha..." Mabilis na kinindatan ko ito at isinuot na ang sariling helmet na inabot sa akin ni Kyle.

"Hindi ako kinakabahan sa inyo ngayon, boss... May kasama kayong magandang dilag, eh, kaya siguro pa-bonjing-bonjing na lang si Flame sa biyahe ninyo mamaya," hirit nito nang nakatawa at umalis din para balikan ang naiwan niyang trabaho sa malapit.

Iniyuko ko ang pagngisi at pag-iling. Imbis na makipagbiruan pabalik dito, kay Miss Zuluetevo ko na lang itinuntong ang atensiyon. Narinig niya ang sinabi nito kaya ang ginawa ko, hindi ako nagpakita ng pagiging makamandag sa pagda-drive.

"Hindi mo narinig iyon. Huwag mo siyang paniwalaan. Nagbibiro lang iyon."

"Hmmm..." tila nadadalawang-isip naman nitong sambit.

"Yeah... Hindi ako nagpapahamak ng angkas."

I could feel her careful and loose clinging to my clothes, on the side of my hip. Wala ito. Baka maiwan na lang bigla sa biyahe kapag nakipaglaro na ako sa bilis ng sasakyan ko at sa daan. Malaro pa naman ako pagdating sa motorbike driving. Hobby ko ang paglalaro ng motorcross sa Turkey, iyong tipong may mga pa-stunts na buwis buhay. Hinahanap-hanap ko iyong mga tricks na iikot-ikot sa ere with pa-hawak sa mga handles at flex ng buong katawan.

Noong magkatrabaho ako, three months after my graduation, ang laking pasasalamat ni Mommy dahil malalayo na ako sa mga tinatawag niyang nakamamatay na mga ganap ko sa buhay. Ilang beses na itong nahimatay at na-hospital dati dahil sa pag-aalala sa akin. Tinatakas ko ang pagpunta-punta sa mga motocross competitions and gatherings pero ewan at nalalaman pa rin niya.

Matagal man akong hindi naka-attend ng mga gano'n dito sa Pilipinas dahil sa trabaho, alam kong magaling pa rin ako at kaya ko pa ring gawin nang tama iyong mga gustung-gusto kong ginagawa noon.

Maingat ako pagdating kay Flame dahil nag-iisa siya na motorbike ko na naisama ko rito sa Pilipinas. Ang lima ay sapilitan kong iniwan sa Turkey. Araw-araw pa rin akong kinakabahan tuwing naiisip ko ang mga iyon dahil hindi ko lang din alam kung binenta o pinasunog na ni Mommy. Kinikilabutan pa rin talaga ako. Sana hindi gawin iyon ni Mommy sa mga anak-anakan ko.

Ako pa lang ang nakasasakay rito. So, it was the first time that someone else rode him, that I had someone ride him. Wala naman akong nararamdamang bigat. Actually, parang magaan pa nga sa puso dahil siya itong kasama ko ngayon, na siya itong nakaupo next to me. First time kasi kaya bago-bago para sa akin iyong pakiramdam. Nagdadala at binibisita lang ako ng mga babae sa talyer, pero never pa akong nag-angkas nang kahit na sino sa mismong motorbike ko.

"Puwede naman po ninyo akong balaan nang hindi na kailangan pang ilapit iyang mukha ninyo sa mukha ko kanina..." seryoso sinabi nito, slightly my tila pagmamaktol na halo.

Kalalabas lang namin dito sa talyer. Tumigil lang kami saglit para humanap ng tiyempo sa mga dumadaang mga sasakyan sa daang nasa harapan.

Nagulat ako na babalikan niya ako after a while, na hindi pa pala niya pinalagpas iyong nangyari kanina.