Love game~Matty Cash

Rozdział 8

- O czymś ja nie wiem? Kto taki z tobą przyjeżdża?- zapytała z  zainteresowaniem. W końcu wiedziała że jedynie Aya przyjeżdża.

- A no wiesz... Na codzień leniwy ale-  Kuroi jej przerwała gdy usłyszala pierwsze zdanie.

- Nie... Miałam odpocząć od gry..- powiedziała praktycznie dostając załamania.

- tak Aomine. No wiesz stwierdził że mu się nudzi bez waszych pojedynków 1vs1.

- ale ty wiesz co to oznacza. Nie będę miała chwili spokoju. - westchneła lecz po chwili energia do niej powróciła.- Wiem! Powiec tej chodzącej czekoladzie że niech mu będzie ale tylko raz dziennie będziemy grać.- powiedziała z lekkim uśmiechem który pojawił się przez jej samozadowolenie wymyślonym pomysłem.

- Dobra haha to mu przekażę. A tak wogóle słyszę po twoim głosie że coś się stało. Gadaj już teraz. Kogo spotkałaś. Kto to taki że sprawił iż twój ton głosu jest tak o troszeczkę radośniejszy niż zwykle. I nie zżucaj tego na rozmowę przez telefon. Ja zawsze to rozpoznam.- Słychać było jej podekscytowany głos.

- wybacz ale tego to akurat teraz nie powiem.- powiedziała Kuroi mając na myśli reprezentacje która mimo robienia innych rzeczy z ciekawości podsłuchiwała nieudolnie jej rozmowe.

- oho. Czyli teraz nie możesz powiedzieć. To zadzwonię potem jak będę w domu byś mogła mi bez świadków powiedzieć.- powiedziała.- ale wiesz możesz kogoś tam zabrać na szybką przejażdżkę na lotnisko. Ja tam chętnie poznam mojego przyszłego szwagra haha- zaśmiała się choć ani Aya ani Kuroi nie wiedziały ile w jej żarcie było prawdy.

- nie dasz mi spokoju jeśli tego nie zrobię mam rację?- zapytała choć znała odpowiedź.

- oczywiście. Może twój zięć ma jakiegoś kolegę lub przyjaciela to może jego też byś wzięła. W końcu auto ma pięć miejsc.

- czy ty nie wyobrażasz sobie za dużo? Zresztą koniec. Ta rozmowa zmierza w złym kierunku. Żegnam.

- również żegnam. Do potem kocham cie.

- tak tak też cie kocham- jak zwykle zakończyły rozmowe tymi słowami.

Odsunęła telefon od głowy by zakończyć rozmowe, potem wkładając telefon do kieszeni.

- oho czyżby pani siatkarka miała kogoś?- zaśmiał się Krychowiak a Szczęsny  przyłączył się do śmiania.

-tak i to jak. Świetnego i wspaniałego męża z którym mam trójkę dzieci o imionach Aya kochana idiotka. Fajnie co nie.
Dwaj piłkarze jak to usłyszeli zaczęli się śmiać na cały pokój.

- choć może inaczej mam psychiczną przyjaciółkę która jutro tu przyjedzie więc mój spokój się skończy.- powiedziała to patrząc na nich. - a teraz wybaczcie ale obowiązki wzywają.- odeszła w strone drzwi lecz zanim przez nie przeszła powiedziała- Miłego wypoczynku w naszym hotelu. - i zniknęła za drzwiami.

- To co Matty chyba twój aktualny obiekt zainteresowania jest wolny.- powiedział Wojtek z pełną powagą.

- Wiesz co czasem zastanawiam się jak Marina z tobą wytrzymuje. - zrobił chwile przerwy.- naprawdę zadziwiające.- powiedział z pełną powagą w głosie.

- widzisz młody. To się nazywa miłość. Bynajmniej oficjalnie. Nieoficjalna wersja jest taka że Marina to złota kobieta o nieskończonej cierpliwości.- powiedział Lewy naśmiewając się z bramkarza.

- Ej! Uważaj bo Ania sama ledwo z tobą wytrzymuje. Ale ty miły jesteś pff- cóż można powiedzieć. W tej chwili wyglądał jak obrażone na świat dziecko...

---
497 słów.